İNADİNA AŞK 23. BÖLÜMDEN SONRA

23. Bölüm

Defnenin ağzından

" Her yalvaran eski sevgilimi yanında tutsaydım sana yer kalmazdı "

Ses beynimde ister istemez yankılandı. Beynim ve kalbim yerinden fişkıracak gibiydi. Yalının kollarından çekildim. Ağlıyordum. Hep bir yere odaklanmış kalmıştım. Kafamdaki sesi düşünüyordum. Sonra arkama dönmeden çekip gittim. Beni resmen tek gecelik sevgilisi gibi gördü. Duvarlara tutuna tutuna gidiyordum. Odama geldim. Şiddetli bir şekilde ağlamaya başladım. Şuan birinin şefkatine ihtiyacım vardı. Ağlayacak bir omuz arıyordum. Omzumda bir el hissettim. Arkama döndüğümde Deniz vardı.

Dnz : Defne iyi misin ?

Öyle ağlıyorum ki cevap veremiyorum. Kafamı olumsuz anlamda salladım.

Yeşimin ağzından

Defneyi buradan geçerken gördüm. Ağlıyordu galiba ama şiddetli bir şekilde. Ayyy merak ettim şimdi bi gidip baksam mı ? Ama ben onunla konuşmuyorum. Neyse Damlaya bakmaya gidiyorum diye gideyim ona da bakarım. Aaa Denizde peşinden gidiyor. Dur bende gideyim. Bende peşlerinden gidiyordum. Deniz ile Defne odada birşey konuştular. Şimdi çıkıyorlar. Ben hemen arkamı döndüm. Damlanın masasına evrak bırakıyormuş gibi yaptım. Çıkıp gittiler. Hemen abimin odasına gittim. Gördüğüm manzara ile şoka uğradım. Sonra bime. Ayy ne diyorum ben. Abim odayı dağıtmıştı. Saçı başı dağılmıştı.

Ben : Abi ne oldu ?

Yln : Bişey yok

Ben : Ne dedin kıza ?

Yln : Her yalvaran sevgilimi yanımda tutsaydım sana yer kalmazdı dedim.

Ben : E haklı demişsin.

Yln : Bencede yani sonuçta her yalvaran sevgilimi yanımda tutsaydım ona aşık olamazdım.

Ben yanlışlıkla abime katıldım. Bir an düşündüm de aynısını bana Çınar deseydi gebertirdim herhalde.

Ben : Abi Saçmalama. Kendini Defnenin yerine koy.

Yln : Hep ben mi kendimi onun yerine koyayım. O niye kendini benim yerime koymuyor. Bundan sonra Defne adı geçmeyecek burada. Ne hâli varsa görsün a**na koduğumun dünyasında kimse beni tınlamıyor. Siktir et Nereye giderse gitsin.

Abimin söylediği sözler karşısında şoka uğradım. Abim çok nadir küfür eden biriydi. Ama bir yandan hak veriyordum. Kimse abimi düşünmüyordu. Ne yapar ne eder diye.

Ben : Sen biraz kafanı dağıt. Yalnız kal.

Abim cevap vermeden odadan çıktım. Defneyi merak ettim. Denizi aradım. Hiçbirşey olmamış gibi konuşacağım.

Yşm : Deniz nerdesin birşey soracaktım odada yoksun.

Dnz : Yeşim iş falan konuşamam Şuan işim var.

Yşm : Deniz Noldu ?

Dnz : Yeşim kapat telefonu birazdan gelicem.

Yşm : İyi tamam.

Telefonu kapattım. Sesinden anladığım kadarıyla sinirliydi. Arkadan Defnenin ağlama sesi ve araba sürme sesi geliyordu. Hadi hayırlısı.....

Denizin ağzından

Yeşimle konuştuktan sonra Defneyi eve bıraktım. Çok ağlıyordu.

Ben : Defne ben bi şirkete gideyim gelicem. Sakın bir yere gitme Tamam mı ?

Dfn : Tamam.

Defne eve çıktı bende hızlı bir şekilde arabayı sürüp şirkete gittim. Yalın ile Yeşim çıkıyorlardı. Yalın doğru hızlıca yürüdüm. Üstüne atlayıp suratına yumruğu çaktım.