Verboden Vrucht.

Hoofdstuk Elf.

Verboden Vrucht.
Hoofdstuk Elf.

'Doe eens even rustig aan joh' zei Michelle. 'Dat kan ik niet!'. Nou blijf ik bij hem uit de buurt, stuurt hij anderen om me in de gaten te houden!'. Ik was de dag erna wat gaan drinken met Matt en toen dacht ik ook even iemand te herkennen die ons achterna liep.

Het was gewoon te gek voor woorden. De jongen die bekend stond voor zijn slechte reputatie laat mij volgen door één van zijn maatjes. Ik hoopte niet dat hij dat deed zodat één van zijn maatjes me kon pakken als ik alleen was. Ik rilde even bij die gedachte, dat zal hij toch niet doen?.

Wat nog het meest stomste was van allemaal was dat ik Matt's uiterlijk ging vergelijken met die van TJ!. Ik kon mezelf wel voor me kop slaan toen ik dat deed. Ik spoor echt niet.

'Over een tijdje doet hij dat niet meer, geloof me maar. Hij was nooit echt een volhouder als ik het me nog goed herinner van de middelbare' zei Michelle. 'Zelfs als het niet lang is, ik heb er nu wel last van' en ik plofte neer want ik werd duizelig van het ijsberen.

'Ik heb morgen trouwens na schooltijd afgesproken met Noah. Wist je dat ze op dezelfde uni zit als ons, niet meer voor jou natuurlijk' verbeterde ik mezelf. 'Echt waar?' ik knikte. 'Ze zit alleen wel in de eerste natuurlijk. En daarna ga ik wat eten met Matt'.

'Oeh, spannend, gaat er daarna nog wat leuks gebeuren?' en ze wiebelde met haar wenkbrauwen. 'Niet al te snel mevrouw, ik wil hem eerst goed leren kennen' ze begon te lachen. 'Natuurlijk, moest het even zeggen, heb zelf nog niet echt veel te beleven dus moet dat via jou doen'.

Ik wil anders best met je ruilen hoor dacht ik toen ze dat zei. Ik dacht namelijk gelijk terug aan de afgelopen twee weken. Je kon het een beetje vergelijken met een achtbaan, je wist niet wat er na de volgende looping stond te wachten. En dat allemaal vanwege een onfortuinlijke ontmoeting met het zusje van TJ.



'Emma!' ik zag Noah rustig zwaaien aan een tafeltje. We hadden afgesproken op de uni zelf die hun eigen kleine restaurant hadden. Ik liep naar haar toe, liet mijn tas op de andere stoel zakken en ging op de nog vrije stoel zitten.

'Hoe is het?' en ik bekeek haar. Ze had een blauw oog en een kras op haar wang. Verder wist ik dat ze weer last had van haar ribben. Eén stomme fout en ze word gelijk zo gepakt, en dan niet één keer. Arm kind.

'Gaat wel' mompelde ze en ze haalde haar schouders op maar trok een gezicht. 'Doet het zeer als je dat doet?' ze knikte. 'Ik heb het echt gehad hier mee' en ze wees naar haar gezicht en ribben. 'Misschien is het dan ook verstandig dat je voorlopig niet uit gaat?' opperde ik.

'Ik ga een tijdje naar mijn oom en tante. Die wonen vier uur rijden van hier, ik denk dat dat ver genoeg is. Ik hoop dat dat ver genoeg is'. 'Ach Noah toch. Waarom bel je de politie niet?'. 'Ha, als ik dat doe krijg ik niet alleen die twee trutten van Savannah achter me aan maar waarschijnlijk haar broer en de rest ook' en ze schudde heftig met haar hoofd.

'Ik ga dat dus echt niet doen'. 'Hoe ga je dat met je studie doen dan?'. 'Veel mag ik doen via de computer, sommige vakken zal ik misschien later over moeten doen maar dat vind ik niet erg. Liever dat dan dat ik maanden lang moet bijkomen in het ziekenhuis'.

We kletste wat totdat het voor mij tijd was om te gaan vanwege het afspraakje met Matt. 'Afspraakje?. Leuk, laat me horen hoe het gegaan is' en ze gaf me een knipoog. 'Naar huis jij groentje' zei ik lachend.

Ik liep richting een bushalte dicht bij de uni en nam plaats op een bankje daar. Even later hoorde ik meiden aan komen lopen maar schonk daar geen aandacht aan want ik was bezig met mijn mobiel. 'Emma' zei iemand.

Ik sloot mijn ogen. Kan ik niet eens rustig zitten zonder hun tegen te komen?. Ik keek op en zag Savannah met die twee meiden staan. 'Wat moet je Savannah' zei ik kortaf. Ze gaf me een glimlach en ging naast me zitten.

'Ik mag je weet je dat?' zei ze ineens. Ik verslikte in mijn eigen speeksel. 'Nou nog een keer want ik geloof dat ik dat niet goed gehoord heb'. 'Je hebt me wel gehoord'. 'Dat heb ik ja, maar toch, even voor de zekerheid'.

'Ik mag je omdat je niet bang bent voor hem'. 'Ik neem aan dat je hem je broer bedoelt?'. Ik bleef met mijn mobiel spelen want ik had geen zin om haar aan te kijken. 'Ja'. 'Waarom zou ik, hij doet me toch niks'. Ik klonk zeker maar zo voelde ik me niet echt en dat had een beetje te maken met het feit dat hij me liet achtervolgen.

'Daar heb je gelijk in. Ik had even gevraagd hoe het tussen jullie zat. Interessant moet ik zeggen. Ik wist niet dat jij zijn eerste was, misschien dat hij daarom zo'n zwak voor je heeft'. Ik keek haar met ongeloof aan, zwak?. Serieus?.

Ineens stond ze op en keek ze even voor zich uit voordat ze mij weer aan keek. 'Veel plezier nog met je afspraakje, of juist niet' en ze gaf me een grijns. Ik keek haar moeililjk aan, waar heeft ze het over en hoe wist ze dat ik zo een afspraakje had.

Ze keek naar mijn mobiel dus deed ik dat ook. Ik zag Matt's naam en dat hij me een berichtje had gestuurd. 'We zullen elkaar binnenkort wel weer zien denk ik'. 'Liever niet' zei ik terug. Ze begon te lachen en liep van me weg.

Ik opende het berichtje en zag gelijk wat Savannah bedoelde.
Matt:
Sorry ik kan vanavond niet. Ik denk ook niet dat het verstandig is dat we elkaar blijven zien. Het spijt me.

'Arghh!. Zeg tegen je broer dat ik hem afmaak!' schreeuwde ik naar Savannah. Het enige wat zij deed was harder lachen.


------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


Bijna afgelopen!...

Genoten weer?.
Fijn weekend in ieder geval;)

Oh enne voor degene die morgen naar Hollands Got Talent gaan kijken, mijn zusje doet mee!:D (kijk naar een groep die zwart gekleed zijn en tutu's dragen, ze doen aan acro- torens bouwen, salto's enz..)