Chapter 2

15 0 1
                                    

Mauro POV

(-_-) Zzzzz

"Mau gising na maghanda kana nang mapalitan mo na papa mo sa pagbabantay sa tindahan" sabi ni mama

(-_-) "hmmm" ungol para sabihin na "oo"
(-_o) (bukas isa mata)
(o_-) (bukas sa kabila)
(O_O) (bukas dalawa)
(-_-) pikit ulit
"Ma 5 minutes pa" tawad ko -_- tunog tindahan ata -_- ahhh bahala na inaantok pa ako kasi naman 3am na ako natapos sa pagbabasa sa bagong download ko na story sa Wattpad at subrang ganda niya *^o^* kaya ayan hindi ako makahinto sa pagbabasa nilalandi kasi ako ni wattpad ehhh -3-

"Mau kanina pa yang 5minutes mo bumangon ka na dyan at maghanda at may lakad pa ang papa mo" sabi ni mama or should I say sigaw ni mama -_-

"Opo ma ito na nga oh babangon na" sabi ko na nakahiga parin waaaaahhhh (ToT) nakakatamad pang bumangon aish!!

"Mau!!" Sigaw ni mama or should I say pagbabanta ni mama o.o

Nang marinig ko yun wala na akong nagawa -_- bumangon na ako na nakapikit ang mata at dumiretso sa CR -_- at umupo sa inidoro at nangalumbaba na nakapikit -_- ganon ako for 15 minutes pero hindi ako natutulog -_- ayoko lang kasi masyado gumalaw pagkagising ko gusto ko muna umupo nang 15 minutes bago maligo kaya lang napapagalitan ako kapag sa sala ko yun ginagawa kaya sa CR nalang hehehe ^_^ kapag ganon kasi akala lang nila na nagjejebs ako hahaha talino ko no hahaha....
Tumayo na ako at nagpatugtug sa phone ko nang "ROCK N' ROLL by Avril Lavigne"

Ganito nalang routine ko araw-araw Simula nang maghiwalay kami ni Katrina ... Gigising sa umaga, maliligo, magbibihis, kakain, matotooth brush, magpapaalam Kay mama aalis pupunta sa tindahan magbabantay, magbabasa nang wattpad hanggang mag 8 nang gabi magsasara, uuwi, magkukulong sa kwarto, magbabasa nang wattpad, tatawagin ni mama para maghapunan, pagkatapos maghapunan magkukulong sa kwarto magbabasa ulit hanggang madaling araw at tutulog nang 5oras....

Ang saya nang buhay ko no actually 5months na akong ganito :) kasi bago kasi kami naghiwalay ni Katrina nanlamig na siya nawalan nang time at 4 months yung naging ganon na magtetext lang pag may kailangan, oh wala siyang perang panglunch kasi kapag ganon naghahatid ako nang pagkain niya sa work niya :) binigay ko lahat kasi akala ko pwede pa akala ko kaya pa akala ko lang pala..... Sa 4years na yun hindi ko na yata mabilang kung ilang beses niya ako pinagtabuyan, hiniwalayan at ilang beses ako nagmakaawa, umiyak humingi nang chance kahit siya yung nagkakamali....

Si Katrina kasi ang uri nang babae na walang tiwala sa isang relasyon kapag may narinig na yan na bad comment kapag ganito ang tomboy may iba na yan o di kaya iba na habol niyan asahan mo magtetext na yan sa akin nang "BREAK-UP" at capslock pa yan lahat... Hindi naman ako ASO pero habol ako nang habol sa kanya kahit hindi naman siya kagandahan -_- hindi sa ex ko siya kaya ko to sinasabi hindi lang talaga siya maganda malakas lang talaga karisma niya -_-....

Ganon kami sa 4years na yun aaminin ko naman na may pagkukulang ako sa kanya... Hindi kami tanggap nang magulang ko kaya patago kami kung magkita pero hindi yung patago talaga na parang kriminal na -_- yung hindi siya pwede pumunta sa bahay at sa tindahan hindi kami pwede makita nila mama yung ganon lang pero sa ibang kamag-anak ko ok ang relasyon namin kilala siya at tanggap kami... Sa side naman niya ok lang masyado mahirap eexplain pero nakakapunta ako sa kanila but not as I'm comfortable...

Ganon lang kami for how long years hanggang sa nagkatrabaho siya sa isang salon hindi naman ganon kahirap kasi maghihintay lang siya nang costumer nakakapag facebook nga siya ni maetext ako kung kumain na hindi man lang niya magawa don na nagsimula ang lahat that I will beg for just a little time from her.... Pinilit ko siyang intindihin pero masyado na siyang mataas na hindi na maabot ..... Kaya yun I get tired she offered a break up at umo-oo ako and then we break at pati puso ko pagkatao ko na BREAK into pieces din.....

MAHAL ko parin siya kaya lang pagod na ako ehh ganon kasi akong klaseng tao kapag napagod mahirap nang pabalikin mahaba din kasi pasensya ko yung tipong kahit nakagapang kana dahil sa subrang sakit nang ginawa niya (not literally) ehhh lumalaban parin ako para sa kanya kaya nga lang siya ang nang iwan nakakapagod na ehhh lagi nalang ikaw :)... Minsan kahit gano mo pa kamahal ang isang tao you always put a limitation to yourself.....

Pagkatapos ko na maligo pinatay ko na yung gripo... Kinuha ko ang tuwalya at bago ako lumabas sa CR huminga muna akong malalim

"Isang araw na naman ang haharapin ko... Isang araw nang pagpapanggap, hoooo good luck :')" at tuluyan na akong lumabas para maghanda

'Ang hirap kasi kahit pagod ka nang masaktan, kahit lumipas ang panahon sa tuwing naalala mo yun nasasaktan ka parin kahit ayaw mo na :') at kahit pagod kana'

'Emotion is really useless... And its really useless to cry coz even how much you cry it will never change the fact that your in pain just because of her'

THE FORBIDDEN GREAT TRUE LOVETahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon