FANCEEN

Kanıt

Yanaklarımın ıslaklığı geçmek bilmiyordu bir türlü,şhawn'a bakarak söyleniyordum sürekli çünkü nefretim gitdikçe artıyor ve sözlerime vuruyordu tüm kinim.

"Shawn biliyormusun Yağmur yağdığında bulutların ağlamasına üzülüp kendini yağmurun bitişine kadar karartan bulutlar gibiyim .Katie'nin katilini bulana kadarda gözlerimi hiçkimse aydınlık olarak göremeyecek ,sadece koyu bir karanlık yansıyacak karşımdaki kişinin göz bebeklerine ."

"Haklısın evet fanceen ama,buraya bir bakmalısın hemen."

"Ne oldu şhawn?"

" fanceen bu fotoğrafların herbirinin arkasında belirsiz kodlar ve şifreler var"

" bir bakayım ,hayır shawn daha çok nokta ve çizgilerden oluşan kodlar bunlar ama ne anlama geldiğini nasıl anlayacağız peki"

" bilmiyorum fanceen ama birazdan buraya polisler gelecek on beş dakika oldu arayalı,bu fotoğrafları onlara vermemeliyiz bir kenara atıp soruşturma hala yapılıyor diyerek konuyu ertelerler ama biz araştırıp bulabiliriz "

" peki o zaman alalım"
diyerek kapüşonumun bilekleri ile ellerimi kapattım parmak izlerimin bir yerde çıkmaması için. Ve hemen çekmeceden bir poşet çıkararak fotoğrafları içerisine koydum bu sadece ben ve shawnın arasında kalması gereken bir olaydı ama belki azurayada biraz bahsedebilirdim. sadece o bu konulardan pek haz etmez o yüzden fazla detaya girmemeliyim diye düşünürken polis arabasının siren sesini duydum.

İçeri geldiler bir kaç delil toplamaya çalıştılar fakat katil o kadar ince bir iş yapmıştı ki fotoğraflardan başka bir şey bulunamamıştı ,tabi fotoğrafları bizim bulmamız dışında.

Shawn kolu ile beni dürttü ve şöyle söyledi

" fanceen bu işi her kim yaptıysa bu fotoğrafların görülmesini bizzat istemiş "

" evet haklısın shawn kesinlikle özelliklede polisin değil resmen bizim görmemizi istemiş madem o bize oyun oynamak istiyor bizde onunla bir oyun oynarız "
dedim ve polislerle beraber olay yerinden ayrıldık. Shawn beni eve kadar bıraktı.

Geri geldiğimde rahatça girebilmem için hafif aralık bıraktığım oda camımın önüne geldiğimizde shawn derin bir of çekti daha sonra nedenini sordum yorulmuş bir tavırla hiçbirşey yok diyerek geçiştirdi bir süre.

Kafasını önüne eğdi ve suskunluğunu hiç bozmadı o anlamsız sessizliği bozmak istedim
"farkındayım " dedim. Olanlardan bahsediyordum meraklıca sorusunu yöneltti bana" neyin"dedi cevap verdim

" Biz eğlenmek ve zaman geçirmek için dışarı çıkmıştık ama başımıza gelenler pek iç açıcı olmadı bizim için"

"Evet haklısın ama sorun yok beraberdik yeterli değilmi " güldüm, cevapsız kaldım sözcüklerine, çünkü gözlerine bakamıyordum konuşamıyordum anlamlı bir cümle kurmak için çabalıyor kelimeleri yanyana getirirken bile on defa düşünüp öyle söylüyordum.

" Belkide artık evlerimize gitmeliyiz bizim açımızdan pek sağlıklı olmayabilir " dedi kafa salladım " Peki yarın yine aynı saatte burada olabilirmisin"
" Burada olacağım , iyi geceler" iyi geceler" dedim ve eve girdim .

Odama gitmeye fazlasıyla üşenmiştim ve kanepede uyumak için salona gittim duş almalıydım önlem amaçlı ama pek halim kalmamıştı gözüme uyku girmiyordu bu gördüklerimden sonra.

Gözlerimi kapatıp nasıl rahatça uyuyabilirdimki .Gözlerimi tavana diktim ve gece boyu gözlerimi tavan dahi hiçbir yere çevirmedim.
Olanları düşünmeden edemiyordum .gözleeimi yinede kapattım ve uyumak için çabaladım.