Multimedia'da Eylül var.Yorumlarınızı bekliyoruz:)
Her sabah olduğu gibi bu sabahta kardeşimin çizgi film sesiyle uyanmıştım.Bıkmıyordu bu çocuk sürekli aynı çizgi filmi izleyip durmaktan.Kalkıp okul üniformamı giydim ve hazırlanmaya başladım.Kahvaltıya oturduğumda
"Günaydın" dedim gayet neşeli bir şekilde.Her zaman olduğu gibi bugün de 'Günaydın' dememe annemden başka kimse cevap vermemişti.
"Günaydın kızım" dedi annem gülümseyerek.Az sonra Sude kucağıma zıplayıp
"Abla....Bugün gitmesen olmaz mı" diye sordu en masum halini bürünerek.Sudeye dönüp
"Sende gidiyorsun bitanem ama" dediğimde dudak büzüp
"Ama ben sabah gitmiyorum.Hem sende benimle gelsen olmaz mı? dedi gözlerini kocaman açıp.Başımı hayır anlamında salladığımda kucağımdan inmiş yerine oturmuştu.
Bu hali çok sevimliydi.Aslına bakacak olursak 6 yaşında,simsiyah gözleri ve dümdüz saçlarıyla tatlı mı tatlı bir kardeşim vardı.İlk başlarda isetemesem de her geçen gün daha da seviyordum bu sevimli çocuğu.
Tam evden çıkacakken abimin seslenmesiyle durdum
"Ne var abi?"
"Beklesene ya" dediğinde nefes nefese kalmıştı.
"Bekledim şimdi ne var?"
"Seni bırakayım mı diye soracaktım ama"
"Bunu daha önce konuştuğumuzu hatırlıyorum"
"Bende ısrar ettiğimi hatırlıyorum"
"Abi,bak büyüdüm ben" dediğimde
"O şerefsiz sana bir daha yaklaşırsa!" diye bağırdı.
"Öyle birşey olmayacak" dedim ve kapıyı çekip çıktım.
