O düz çizgiyi görünce ne yapacağımı bilemedim.Bağırmaya başladım o sırada doktorlar ve hemşireler geldi beni çıkarmaya çalıştılar ama onu nasıl bırakırdım ki ben zorlada olsa çıktım o kocaman camın arkasına geçtim kalbim atmıyordu sanki benimde kalbim onunla durdu sanki izlemeye başladım onu hayata döndürmeye çalışıyorlardı şok cihazını bir kere uyguladılar bembeyaz olmuştu teni doktor kafasını iki yana salladı ve tekrar denedi yine işe yaramadı nasıl yani o ölemez yere çöktüm nefes alamıyordum sonra cihazların sesi tekrar duyuldu bir umut duvardan destek alarak kalktım ve evet kalbi atmaya başlamıştı beni bırakmadı biraz sonra doktor oda dan çıktı
-Evet hayata döndü tekrar kızımızın seni bırakmaya niyeti yok
Dedi ve en içten bir şekilde gülümsedi
Bende elimden geldiğinde gülümsedim ve beklemeye devam ettim
1 HAFTA SONRA
Ceyda tehlikeyi atlatmıştı artık normal odaya alınmıştı ve artık taburcu olacaktı işlemlerini yaptırdıktan sonra Ceyda yı da alıp eve geçtim onun rahat edebilmesi için salona yatması icin bir yer hazırlamıştım
CEYDA'DAN
Baran beni hastanede hep beklemis çok korkmuş ve Ağlamış benim için doktor bile onun değerini çok iyi bilmem gerektiğini söyledi Baran'ın yeri artık bende çok farklı sanırım artık bu hoşlanma değil ben ona aşık oldum şimdi de bana bebek mişim gibi davranıyor Kıyamam ya ilk tanıdığım serseri Baran dan eser yok
-Baran tamam yeter bu kadar istemiyorum diyorum
-Ama Ceyda yemek yemen gerekiyor hani miş Ceyda bak uçak geliyor
- Napıyosun ya çocuk muyum ben ne uçağı
-Kızım birsey yemiyorsun napıyım ya
Dedi ve ikimiz de gülmeye başladık bir an gözlerimiz buluştuğunda kalbim yerinden çıkacak gibiydi aklıma vurulma anım geldi ve gözlerim doldu
-Ne oldu şimdi neden gözlerin doldu
-Hiç birşey öyle aklıma bir şey geldi
-Ne geldi aklına
- Şeyy sadece bu olaylar falan
-Merak etme bunu kim yaptıysa hesabını ağır ödeyecek
Dedi ve elindekileri mutfağa götürdü acaba yanlış bir şey mi söyledim yüzü düştü gibi bir süre sonra geldi
-Sen okula gitmeyecek misin
-Sen bu durumdayken ne okulu Ceyda saçmalama
-Peki dedim ve sustum Baran yanıma oturdu ve gözlerime bakmaya başladı birseyler söylemek istiyordu sanırım
-Şşey Ceyda sana bisey söylemem gerekiyor
-Tamam söyle
Dedim ve gözlerine yoğunlaştım
-Ben şey ben ...
-Sen ne
-Ya şey işte nasıl söylesem bilemiyorum
- Baran ney işte
Dedim ve kahkahalara boğulmam bir oldu söyleyemiyordu bir türlü
-Ceyda ben uff lanet olsun ya söyleyemiyorum bu böyle olmayacak ben yukardayım birsey istersen seslen dedi ve gitti
Biraz kötü hissettim ama belki herseyin bir zamanı vardır
Baran'dan
Ya bir şeyi söyleyemedin seni seviyorum demek çok mu zor gerizekalı bide kekeliyosun çocuk gibi ben ne yapıcam ya nasıl söyleyeceğim hadi Baran aklını çalıştır ne yapabilirm ne yapabilirim en iyisi birinden fikir almak diye düşündüm ve kuzeni aradım biraz çatlak falan ama kız yani sonuçta o ne yapmam gerektiğini kesin bilir
-Alo seher
-Ooo hayırsız kuzen ne oldu aramazdın sen
-Kızım işim düştü sana bana fikir vermen lazım
-Tamam hangi konuda
-Şeyy biri var ve ben ona bir türlü söyleyemiyorum sevdiğimi
-Yaa kimmiş bu şanslı kız bende tanışmak istiyorum
- Ya daha sevdiğimi söyleyemedim sen tanışmak diyosun
-Şöyle yapalım ben geliyim oraya hem tanışmış olurum hemde belki arkadaş oluruz onunla nasıl birşeyler isterdi ağzını yoklarım
-Çok güzel fikir aferin kuzen konuşuruz yine şimdi kapatıyorum
-Tamam kuzen
Dedi ve kapattık
CEYDA'DAN
Belki yarım saatir yukarda naptı ki o kadar zaman merak etmeye başladım Ayy Ceyda sana ne kızım naparsa yapsın diyordu iç sesim ama dayanamadım Baran dıye seslendim
Hemen geldi mübarek çağırmamı bekliyomuş heralde
- Efendim ne oldu
-Baran benim canım sıkıldı
-Ne yapalım ki
-Dışarıya çıkalım mı
-Bu halde mi tabiki Hayır ama istersen hava almak için bahçeye çıkabiliriz
-Tamam o da olur
Dedim çünkü gerçekten çok sıkılmıştım Baran'ın yardımıyla kalktım kolum girdi ve yavaş adımlarla bahçeye çıktık ve büyük Salıncağa oturdum bu hep hoşuma gidiyordu yaram daha tazeydi ama ufak haraketlerden zarar gelmezdi Baran da yanıma oturdu ve bir anda kolunu omzuma atıp beni kendine çekti
-Napıyorsun
-Şşşt sadece fazla haraket etmeni engelliyorum
Dedi uyuz şey ne olucak haraket etmemi engelliyormuş her neyse benimde işime geliyo kokusunu cidden çok özlemiştim kokusu sanki benim için gizli bir cennetti gözlerim kapanmaya başladı kendimi onun omzunda huzurlu bir uykuya bıraktım.
Güzel bir bölüm yazmaya çalıştım vote verip destek olursanız sevinirim umarım beğenirsiniz 😊❤
