A R C H Y
Kanina pa ako dito sa hospital. Ang tanga kasi ng mga doktor kahit Patay na si coco pinipilit nilang buhayin. Yung totoo mga Dok?
“We did our best but we're sorry you're sister didn't make it.” sabi noong doktor saka tumingin ng nakikisimpatya sakin.
“As far as I know I don't have a sister. And FYI lang dok patay na po siya kanina pa. Kayo kaya barilin ko sa puso tignan natin kong mabuhay pa kayo?! Echoos nito! Maka-alis na nga! Oh *tapon ng maliit na papel* tawagan niyo yan pamilya niya yan.” sabi ko saka nilisan na ang hospital.
Shungaers kasi noon eh! Kaya ko namang ilagan yung bala. Yan nagagawa ng mg feeling hero eh!
“Kuya? Papunta na ako dyan.” sabi ko dun sa kabilang linya saka pumunta na sa sasakyan.
I need some business to do.
“Where the fuck should I dispose this fucking gun?” I blurted out.
I think I need kuya brent's help here. He's good in disposing guns. he's in charge to that one.
“Hello? Kuya Brent?” I asked as he answer my call.
(“Yes baby? What can I do for you?”) malambing na sabi niya sa kabilang linya. He's really not my cousin just one of our loyal Lionel's servants.
“Can you dispose my Fucking gun? I mean ASAP?” sabi ko while biting my lips.
(“Sure thing baby, where are you right now?”)
Napangiti nalang ako saka sinabi ang exact location ko. Wala pang 10 minutes ay nandito na siya sa kotse ko.
“Thanks kuya.” I give him a warm hug.
“You're always welcome baby. I need to go baka mag-hinala na ang asawa mo.” we give a one last hug to each other before bidding goodbye's.
We're really thankful to have kuya brent on our side.
******
P A T R I A R C H
Kanina pa ako pabalik-balik ng lakad dito. Shet! Nakakabakla mang isipin pero na-eexcite akong makita ang kapatid ko. Kahit pa kakakita lang namin sa coffee shop noong isang araw.
If you think na I'm Dark yes you're right its me. Siya nag-bigay ng bantot kong codename.
“Kuya sangs! Mukha kang tanga sa itsura mo.” agad namang na divert ang atensyon ko dun sa pinto. God! How I miss this Brat! Minsan na kaming nawalan ng kapatid ayokong pati siya mawala sakin baka ika baliw ko yun.
“I missed you so damn much baby!” sabi ko saka pinupud siya ng halik sa pisngi.
“Yuck! Kuya sangs! Yung laway mo! Kadiri ka talaga!” sabi niya ng natatawa. Pfft! Kunwari pa hindi niya naman pinunasan.
Bigla nalang nag-bago yung expression niya ng mapatingin siya sa may altar. I also feel the same.
“Hi bunsoy! Miss ka na ni ate! Ikaw naman kasi iniwan mo agad kami.” nakangiti siya pero tumutulo luha niya habang nakatingin sa picture ng kapatid namin. He's Patriarchan Andrie X. Lionel. 19 years old. Matanda lang sakanya ng Isang taon si Archy.
He was killed by the Lennox minions. Kaya napakalaki ng galit namin sa pamilyang yun. Muntik ng sumunod si Archy kay Chan. Labis niyang sinisi ang sarili niya sa pag-kawala ng bunso namin kahit hindi naman dapat. She doesn't know how to fight back then.
“Iha! I missed you!” buti nalang at inagaw ni mama ang atensyon niya dahil panigurado sisihin na naman niya ang sarili niya.
“I missed you too Mom! Where is daddy po?” nag-pa linga-linga pa siya para hanapin ang daddy.
“Missed me baby?” nakangiting sabi ni daddy na may dala-dala pang sandok.
Napatakbo naman si Archy kay daddy. Buti nalang hindi gaanong matanda si daddy at kaya pa niyang buhatin ang kapatid ko.
“Pfft! I cooked your favorite baby.” sabi ni daddy saka dahan-dahang binaba si archy.
“Really? My Sinigang!!! Mama's here!” nag-tawanan nalang kami nila mommy at daddy ng makita naming patakbo siyang pumunta sa kusina.
She really did change. Hindi siya ganyan dati noong namatay si chan. Kahit maka-usap ay nahihirapan kami nila mommy at daddy. But now? Mukhang bumabalik na ang Pinakamamahal kong kapatid.
*******
