butterfly: saat şimdiden 12 olmuş
yatakta kıvranmak dışında yapabildiğim bir şey yok
duvarlardan birinin sesi duyuluyor
çenemi kapamamı söylüyor
oysa benim yaptığım tek şey senin adını sayıklamak
parkmin: bak çeneni kapa ve uyu
beni de uyutmuyorsun
yarın okul gezisi var
jina ile esnemeden güzelce vakit geçirmek istiyorum
jina kim biliyorsun değil mi?
butterfly: biliyorum
ama öğrendiğim güne her saniye lanet ediyorum
parkmin: bak bu iyi işte
sevgilimin varlığını kabullenmişsen,
yakamdan düşmen uzun sürmez
(iletildi : 00:03)
(görüldü : 00:03)
Bu fici baya önceden yazıyordum (bu konuyu kabullenmem gerekiyor) yani şuan yazdığım bölümlerin içine giripte duyguya kapılıpta yazmam zor oluyor. Öncekilerden kalan ufak ufak bir şeyler işte. Texting'i iyi yazardım güzel yazardımda sanki bu biraz yavan gibi mi ne? Kısa sürede duygu patlaması yaşayacağınıza emin olabilirsiniz. Ayrıca bir çok yeni okuyucu görüyorum, mutlu oluyorum. Lütfen bol bol yorum yapın, cevap vermeyi unutsamda (çoğunlukla oluyor, unutkanım) gülüyorum, düşünüyorum, geliştirmek için bölümleri kafa patlatıyorum. Yazar notu yazmak sıkar beni, görüldüğü üzere yazmayıda beceremem zaten, her neyse umarım beğeniyle takip edersiniz benim mini-mini textingimi^^
ŞİMDİ OKUDUĞUN
バタフライ| v.min
Fanfickelebeğin rengi diğerine nefes olunca kelebek ölür, masal sonlanır.