3.Bölüm

19 1 2
                                    


Merhabalar bölümleri elimden geldikçe günü gününe yazmaya çalışıyorum. Biliyorum biraz kısa yazıyorum ama ilerli ki bölümlerde çoğaltmaya çalışacağım.
Evet bakalım bu bölümde bizi neler bekliyor. Okuyalım ve görelim.. :))



Yağmurlu bir güne gözlerimi açtım. Kalkıp hemen hazırlandım. Okula geldim ve direk hızlı adımlarla sınıfa çıktım. Ilerken de etrafıma bakmayı ihmal etmedim. O kapşonlu çocuğu görme umuduyla. Daha adını bile bilmiyordum oysa.
Sınıfa girdim ve sırama geçtim. Herkes daha yeni yeni geliyordu. Sanırım bugün biraz erken geldim. Kafamı sıraya koydum..

Tepemde bağırışmalarla gözlerimi araladım. Kayla yine birisiyle tartışıyordu. Hemen araya girdim.

"Şu kavganızı da alın başka bir yerde tartışın. "
İkisi de bana tuhaf bir şekilde bakıp sınıfı terk ettiler. Tamam Kayla bana biraz kızmış olabilirdi ama şuan çok uykum vardı ve tek derdim buydu.

Gözlerimi tekrar açınca sınıfın boş olduğunu fark ettim. Olamaz okul bitmişti ve Kayla beni uyandirmamisti. Hemen eşyalarımı toparlayıp sınıftan çıktım. Koridorun sonundan kapı kapanma sesi duymamla sıçramam bir oldu. İlerledim ve kapı tekrardan kapandı. Sınıfın önüne gidip kapıyı açtım ve karşımda o kapşonlu çocuk duruyordu. Bana bakıyordu fazla dikkatlice. Onu anlamaya çalıştım fakat konuşmuyor sadece bakıyordu. Dayanamayarak;

"Merhaba ben Nur " dedim.

Sadece gülümsedi ve bana bir adım attı. Ve bir adım daha ,bi adım daha.. O bana yaklaştıkça korkuyordum. Sonra gözlerimi yumdum. Kıkırdama sesi işittim. Sonra sessizlik. Gözlerimi açtığımda burada olmadığını fark ettim. Ben de hemen vakit kaybetmeden okuldan çıktım.

Eve geldim ve araştırma ödevimi yapmaya başladım. Hocamız bir de kitap almamızı onu okuyup anlatmamızı istemişti. Yarın ilk işim o kitabı almak olacaktı.

***

Okul çıkışı vakit kaybetmeden o kitabın bulunduğu kütüphaneyi bulmaya koyuldum. Hiç bir yerde yoktu lanet kitap. Son bi umut olarak ıssız bi yerdeki kütüphaneye gidiyordum.

Sanırım kayboldum. Evet evet kayboldum. Hava da bayağı kararmışti. Arkamda adım sesleri duymamla arkamı döndüm bir grup erkek bana gülümseyerek geliyordu. Ve ellerinde bira şişeleri.. İşte bu çok kötü olmuştu. Etrafa bakındım ama kimse yoktu . Korkmaya başladım, kalbim ağzımda atıyordu yine. Koştum koştum. Çıkmaz sokağa girmiş olmalıyım ki duvarlar vardı karşımda. Kaçacak yer aradım ama yoktu. İçlerinden biri

"Merhaba güzellik bu saatte burada tek olmaman gerekirdi " dedi dili döndüğü kadar .

" Uzak durun benden. Yaklaşma! "

Git gide daha da yaklaştı. Deli gibi korkuyordum . Hayır hayır daha fazla yaklaşmamaliydi. Sonunda duvarla arasında kaldım. O iğrenç gözleriyle beni süzdü ve

"Biraz eğlenmeye ne dersin ha ? "

" Rahat bırak beni , uzak dur benden "
Çok fazla korkuyordum. Elini kaldırıp yüzümü okşadı. Yüzümü buruşturdum bu hareketiyle.

"Hadi ama .. " sözünü yarıda kesen şey birinin onu yumruklamasi oldu. Kapşonlu çocuktu bu. Delicesine vuruyordu yüzüne. Kanlara bulanmışti adeta .

"Tamam bırak ölecek, lütfen buradan gidelim . Korkuyorum. " dedim zorlukla.

Bana bakarak son kez yumruk atıp bana elini uzattı. Tereddüt etmeden elini tuttum ve koşmaya başladık. Arkamızdan birkaç kişinin koştuğunu anlamam zor olmadı.

"Koş! Daha hızlı. "

İlk defa sesini duyuyordum. Dediğini yapıp daha hızlı koştuk. Sonunda bi aralığa girip saklandık. Elini ağzıma yerleştirdi ve susmamı işaret etti. Şuan fazla yakındık. Ve onu yakından inceleme şansını yakalamıştim. Bunu fark edince güldü ve elini ağzımdan çekti. Sonra tekrar elimi tutarak beni bi yere çekiştirdi.

"Heyy beni onlardan kurtardığın için teşekkür ederim ama artık beni bırak evime dönmeliyim "

Beni dinlemeyip arabaya çekiştirdi. Sürücü koltuğuna oturdu benim de binmemi bekledi. Ben de bindim .

Beni evime getirmişti. Nasıl biliyordu evimi ?

"Evimi nereden biliyorsun sen ? "

Sadece baktı. Neden konuşmuyordu ki bu adam ??

"Neden konuşmuyorsun? "

Inmemi işaret etti. Biraz daha yüzüne baktım bir şey demesi için ama her zamanki gibi sustu. Ben de indim. Kapıya gelene kadar arkamdan baktı ve girmemi bekledi . Son kez arkama dönüp baktım ve kafasını sağladığını gördüm ben de aynısını yaparak içeri girdim o da gaza bastı ve gitti.

GİZEMLİ ÇOCUK Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin