GİZEMLİ ÇOCUK

6.Bölüm

Kendi çadırıma geçtim ve gözlerimi kapattım. Bir türlü uyuyamıyordum ve zaten çadırda tek kalma fikri de pek iyi değildi. Korkuyordum. Yanımda biri olsa fena olmazdı. Sağa sola döndüm .. Yok uyuyamıyorum..

Çadırdan çıktım ...

Nur'dan devam

Karşımda Kayla'yı görmemle tebessüm ettim. Büyük olasılıkla korkmuş ve beraber kalmayı teklif edecekti.

"Immm. Şey beraber uyuyabilir miyiz Nur ?"

"Korktun dimi?"

Kafasını aşağı yukarı sallayıp etrafa baktı.

"Tamam hadi gel. "

***

Sabah kahvaltıdan sonra keşfe çıkıp ormanı dolaşacaktık. Ne gerek varsa artık..

Yani anlamıyorum. Yürü yürü nereye kadar , neyin keşfi bu !! Ah çok sıkıldım acaba geri dönsem ne olur? Bu düşünceyle gruptan ayrıldım. Geri dönüş yolunu bulabilirim sanırım..

Al işte.. Bulamadım. Yürüyorum yürüyorum kamp alanını bulamıyorum. Hayır yani biz bu yoldan gelmemiş miydik? Yoksa her yer birbirine mi benziyor. Bu terslikte bir iş var.

Kayla'dan devam

Gruptan ayrılmış. Hayır anlamıyorum sanki buraları iyi biliyor da. Üstüne yetmezmiş gibi kamp alanına gelmiyor. Ben malımı bilirim kesin kayboldu. Tam 1 saattir onu arıyoruz. Sonuç mu ? Yok !!

***

İleride ağaçların arasından çıtırtı sesi geldi. Kuş falandır herhalde diyip yürümeye devam ettim. Ses bi daha gelince endişelendim ve adımlarımı hızlandırdim. Ensemde bir şey hissedince çığlık attım ve bir el ağzımı kapadı. Bağırmaya ve çırpınmaya başladım.

"Şşş! Sessiz ol benim. Sana yardım ediyorum. Tabi istersen seni burada bırakabilirim. "

Bu ses ona aitti. Ve 2.kez benimle konuşuyordu. Elini ağzımdan çekti ve arkamı dönüp ona baktım.

"Korkuttun beni. Ben kayboldum yani sanırım. "

Gülümsedi ve
"Evet herkes seni arıyor. Gruptan ayrılmakta neyin nesi Nur ? Başına bir şey gelebilirdi. "

"Aslında yolu hatırlıyordum sonra şey oldu .."

"Bir daha böyle bir şey yapma. Burası pek de güvenli değil. " Bunu derken sesi biraz daha sert çıktı.

"Teşekkür ederim ama ben kendi yolumu kendim bulabilirim. Bu seni ilgilendirmez."

Kolumu tutup yürümeye başladı. Beni dinlemedi bile ..

"Heyy kime diyorum bıraksana beni."

"Kes sesini ve yürü "

Daha çok çırpınmaya başladım. Kolumu bırakmıyordu.

"Adın her neyse çocuk beni bırak yoksa.."

Bunu dememle beni omzuna attı. Daha çok sinirlendim. Sırtına vurmaya başladım.

"Yaa bırak diyorum. Anlamıyor musun ? Bıraksana bırak !! "

"Nur biraz daha itiraz edersen seni şuraya atar giderim."

"Kabul bırak beni" dememle beni yere attı desem yeridir. Sonra ardına bakmadan yürüdü. Bu sırada bileğimi incitmiş olmalıyım ki acıyordu.

"Ahh! Lanet olsun fırlat mi dedik hödük!!"

"Bırak dedin bıraktım kızım gerisi beni bağlamaz. Hadi eyvallah. " elini sallayıp gitti.

*

İncinmiş ayağımla hoplaya zıplaya ilerliyordum. Ayağım çok ağrıyordu. Sanırım kırdım yok yok kesin koptu.

"Ayağım koptu yaa ! Hayvan öküz ayii!"

"Başka?"

Arkamı döndüm ve buradaydı. Demek ki gitmemişti.

"Sen gitmedin mi be ?"

"Yok gittim sonra geri döndüm. Gitmedim tabi. Hep arkandaydim. Sen görmedin. "

"İyi şimdi gidebilirsin o zaman. Sana ihtiyacım yok. "

"Emin misin ?"gözleriyle ayağımı gösterip.

"Elbette ki. Bi öküzden yardım almam ben."

Bunu dememle sanki son damlayı taşırmışım gibi hissettim çünkü gözleri alev alev üstüme yürüyordu.

"Ne dedin sen ? Bir daha desene. "

"Öküz dedim. Beni yere fırlatan sendin. Ayağım koptu burada. "

Eliyle ayağıma dokundu ve çekiştirdi. Yüzümü buruşturdum çünkü acımıştı.

"Ne yapıyorsun hayvan, canım acı.."

Elini daha çok sıklaştırdı. Ayağım kopmadıysa da kesin şimdi koptu.