fall in love/jelena

0.2

Yolda koşmak kadar normal bir şey varsa yolda sürünmek gibi anormal bir şey de var ve Harry bunu hobi olarak yapmayı çok seviyor.
Her sabah olduğu gibi sabahın köründe kalkıp hazırlandım ve bffim Harry'i kapımın önünde beklemeye başladım. Genelde sabahları beni almaya gelirdi ama bu sabah onu yarım saat boyunca bekledikten sonra bu işi bugünlük benim yapıcağımı anladım. Hızlı adımlarla onun evine doğru yürümeye başladım. Hızlı gidiyordum çünkü ders zilinin çalmasına 45 dakika kalmıştı.
Sonunda Harry'nin evine vardığımda, ailesiyle yaşamadığının verdiği rahatlıkla 15 kere zile bastım ve beklemeye başladım. Kapının arkasından küfürler ederek gelen Harry'nin sesini duyunca yüzüme yamuk bir gülümseme yerleşti. Kapıyı açtığında gördüğüm manzara karşısında hönkürmelerime engel olamadım. Tanrım, hangi gerizekalı üzerine bir gömlek ve altına da bir eşofmanla kapıyı açmaya gelirdi ki, durun Harry bunu yapardı. Ayrıca yüzündeki saçma bakışla ve yeni uyanmasından dolayı dağılmış kıvırcık saçlarıyla gülüşümün kat kat artmasına sebep oluyordu. O bana anlam veremeyerek bakmaya devam ederken, gülmeyi aniden kestim ve saatime baktım. Tanrım! 20 dakikamız kalmıştı. Hemen içeri girdim ve "Harry bugün beni almaya neden gelmedin ahmak, yarım saat seni bekledim ve şu haline bak! Git üzerine doğru düzgün şeyler giy 20 dakikamız kaldı. Bende sana sandviç yapıcam." "Özür dilerim Sel uyuya kalmışım. Şey kıyafetlerimi sen seçsen çünkü ben kahvaltı yapıcam?" "Herneyse." diyip yukarı çıktım. Odasına girip gardırobunu açtım ve aman tanrım burası amazon ormanından farksızdı! Bozuk bir barbie oyuncağının saçları gibi herşey birbirine girmişti. En son geçen hafta burayı toplamıştım ve şu hale bak!
Harry'i sonra azarlamayı kafamın bir kenarına kazıdım ve kıyafet seçimine başladım. Havanın sürekli değişmesinden dolayı ona siyah dar kot bir pantolon ve üzerinde Nirvana yazan siyah t-shirtini çıkardım. En azından buruşuk ve dağınık olmayan bir tek bunlar vardı. Yağmur yağarsa diye de siyah hırkalarından birini aldım ve yatağının üzerine bıraktım. Saatime baktığımda 15 dakikamız kalmıştı. Yine harikayım ya!
Hızla odasından çıktım ve mutfağa girdim. Son ekmek parçasını ağzına atmıştı. Ona başımla yukarı çıkmasını işaret ettim. Kafasıyla beni onaylayıp depar atarak yukarı çıktı. Bende tabaklarını alıp bulaşık makinasına koydum ve salona geçip onu beklemeye başladım. 3 dakika içerisinde aşağıya indi. Bende hemen ayağa kalkıp ayakkabılarımı giydim ve dışarı çıktım. Son 10 dakika kalmıştı ve ben Harry ayakkabısını bağlar bağlamaz kolundan tutup koşmaya başladım. Ben koşuyordum ama o resmen sürünüyordu.
Bazı insanlar vardır koşarlar, bazı insanlar vardır sürünürler. Ben koşan, Harry'de sürünen grubuna giriyordu.
Benim bütün çabalarıma rağmen derse 5 dakika geç kalmamızla Bayan McCall'dan güzel bir fırça yememizle mükemmel sıkıcılığı olan okul hayatıma devam etmeye başladım.

Batırdım sanırım 😕