Kurt Ve Kız

deliriyorum

Arabaya bindim ve kafamı arkaya yaslıyıp ,gözlerimi kapattım.Belki biraz kestiririm dedim ama menejerimin telefonla konuşması benim uyumamama neden oldu.Yinede uyuyormuş gibi yaptım bu menejerimi benden uzak telefona daha yakın yapıyorduki bu benim için daha iyiydi.Tatil için İngiltere'yi düşünüyordum fakat fransada güzel olabilirdi .Aslına bakarsanız çok kez gitmiştim heryere fakat hepsi iş içindi.Babam olmadan yanlız başıma kimsenin beni tanımayacağı bir yere gidip bir daha da dönmek istemiyordum.Parayada ihtiyacım yoktu.***************
Araba durdu sanırım kıyafet provası için gelmiştik.Buraya gelince akşamki rüyayı hatırladım o kırmızı elbiseyi tekrar giymek istemiyordum.Bundan korkuyordum.İçeri girdim ,herkes koşuşturuyor,birbirlerine bağırıyor ,kimse beni fark bile etmiyordu.Ne olmuştu acaba .İnsanların beni farketmiyecek kadar meşgul eden şeyi merak ediyordum.Kalabalığın ortasına girdim.Siyah saçlı ,yeşil bir elbise giymiş bir bayan kırmızı kirli bir şeyi elinde tutuyordu.Kadın beni görünce elindeki kırmızı ,kirli şeyi yanındaki masaya koyup bana yaklaştı.
-"Sanırım başka bir kıyafete ihtiyacın var."dedi.
Tanrım o elindeki kirli ,kırmızı şey benim galada giyeceğim kıyafetmiydi.Gala yarından sonraki gündü.Ben ne giyecektim.Yarına kadar nasıl yetiştireceklerdi.Ben günümün hepsini burada geçirmek istemiyordum.
-"Elbiseye ne oldu ?"dedim.
-"çalışanlarımızdan biri sanırım elbiseyi izinsiz kullanmış .Merak etmeyen o kişi bulup ugun bir şekilde cezalandıracağım."dedi.
İnsanların içinden geçip masanın üzerindeki kıyafeti elime aldım.Bir saniye bu elbise akşam rüyamdaki gibi kirlenmiş ve yırtılmıştı.Bunu benmi yapmıştım.Ama rüyaydı.Rüya değilmiydi.Titremeye başladım .Kalabalığa doğru baktım ve kalabalığın içinde bir gölge gördüm .Aman tanrım bu oydu ,bu o dün rüyamda gördüğüm şeydi.Bana neler oluyor.Kafamı iki elimle tutup aşağıya indirip çığlık attım .Avazım çıktığı kadar.Biraz daha sakinleşmiştim.O şey daha ordamıydı,benimi izliyordu.Bunu öğrenmek için kafamı serbest bırakmalıydım.Ellerimi yavaşça indirdim.Kafamı kaldırdım.Gölgeyi göremiyeceğim kadar çok insan etrafımda toplanmış bana bakıyordu.Nefes alış verişim daha hızlanmaya başladı.Elimle kalabalığı yarmaya çalıştım.Buradan çıkmalıydım.Çığlık attığımı duyan babam koşarak geldi.Koluma girdi beni orada çıkartıp arabaya bindirdi.
-"Baba bana neler oluyor."dedim.
Bana baktı sonrada;
-"lucy çok yorguldun."dedi.
-"Baba biri beni izliyor.Korkuyorum."dedim
-"Tatlım korkma ben varım yanında.Bir haftadır çok yoğundun ve yorgundun buda senin hanisilasyon görmene neden oldu."dedi.
Hayır yorgun felan değildim.O gerçekti.Ve bana beni izlediğini hissetiriyordu.
-"Lucy bak ne diyeceğim bugünki tüm planları iptal edelim ve evde dinlenelim.Bu sana iyi gelecek."dedi.
Sanırım bu konuda haklıydı fakat hala korkuyordum.Eve geldik kapıyı açan hizmetçiye ;
-"Bize bir kahve ve bir portakal suyu."dedi babam.
Tanrım açtım sabah kahvaltıda yapmamıştım.Hizmetçinin hemen arkasından mutfağa gittim ve dolabı açtım.Arkamda şirin ve itaatkar bir ses:
-"Bir isteğinizmi va efendim."dedi.
-"Yok sen bana bakma ben birşeyler atıştıracağım."dedim.
Kaşlarını kaldır bana bakmaya devam etmişti .Çok şaşırmıştı bunu onun o kalkmış kaşına bakarakda anlıyabiliyordum.
-"Tamam .Şimdi beni rahat bırakırsan bir şeyler yemek istiyorum."dedim.
-"Peki efendim."dedi ve mutfaktan çıktı.Oooooohhhh be artık yanlızdım ve rahattım.