"Kafana tekrar bir şey geçirmek gibi bir derdim yok.Babamla konuştum,sana zarar vermeyeceğiz de geceleri bahçede hırsız gibi dolaşma bence.Senin kendi sağlığın için."
Ece'nin söylediklerinden sonra ellerini havaya kaldırdı.Ben dedim sandınız değil mi?
Babam demişti.Babası mıydı?
Ben Elçin'e abla derken,o babama 'Baba' diyordu.Kötü hissetmeye devam ettim.
"Şey,ben taburcu işlemleriyle ilgili konuşayım."dediğimde çocuk bana garip garip bakmaya başladı.
bildiğime göre babası ve annesi de babamlarla gitmişti.yani BABAM öyle demişti.
"İsmim Kaan Ersoy,ihtiyacın olabilir.kimliğim de şöförde." dedi.başımla onaylayıp, aşağı inip şöförden halletmesini istedim.Sonra kızlar tuvaletine girip yüzüme baktım, akşamki kıyafetlerimleydim.Sonra aklıma akşam olanlar geldi.Hoşgörüyle karşılamak aptallıktı,Çığlık atıp telefonumu aynaya fırlattım.Aynanın bir kısmı çatlarken telefonum öylece düştü.İyice sinirlenip tam çatlağa yumruk savurdum.Elimde onlarca kesik vardı.Kan akarken ağlamaya başladım.Bir bebek gibi annemin beni gelip, kucağına alıp sakinleştirmesini bekledim.
Yavaşça gözlerimi kapattım.O sırada annem girdi içeri.Beni görünce çığlık attı,yardım istedi.yere eğilip elimi sardı,başıma öpücük kondurup"Herşey geçti." dedi.
Yanımdaydı...
"Anne?"
"Geçti canım."
"Anne?"
"Geçti."
Başka bir şey söylemiyordu.Gözlerimi açtım.O değildi.
"Neden başkalarını yolluyor?!"diye bağırdım,
"Neden beni görmeye kendi gelmiyor?!"kadın yerden kalkıp bana sarıldı,
"gel birilerinden yardım isteyelim.hadi"dedi.Anne şefkati vardı.Hemşire buldu.
beraber içeriden çıktık.
"Babamı paylaşmak istemiyorum.Annemi özledim."
"Annen nerede?İstersen çağırayım."dedi güzel gözlü bayan,anne şefkatinden farksızdı şefkati.Belliydi, o da anneydi.
Hemşire elime pansuman yaparken gözümden bir damla düştü ve onu cevapladım.
"Cennette."
--
Pansumandan sonra sakinleşmiştim.Hanımefendi de bana Ecelerin yanına giderken eşlik ediyordu.
"Lara!"Kaan'ın sesini duydum.O tarafa döndüm.
"Neredesin sen ya!Kafana göre kaçıp gitmek falan?Baban seni arıyor!Telefonlarına cevap verseydin bilirdin ama kimin umurundaki!"
"Hakkımda birşey bilmiyorken beni sorgulamak sana düşmez."
"Hakkında bir şey bilmiyorum demek.Herkesten daha iyi tanıyorum seni ama farkında değilsin!"
Kadın,Kaan'ı kenara çekti.Duyduğuma göre sakin olmasını söylüyordu,bir de başıma gelenleri anlattı."
Harika.
Umursamadım.Kadın bana sarıldı.Bende sıkıca sarıldım.Bir an için annem olduğunu hayal etmiştim.
"Yardıma ihtiyacın olursa alt katta 2. koridordayım." fısıldadı.bende fısıldayarak teşekkür ettim.Sonrasında elime bir kağıt tutuşturdu.Numarası ve ismi yazıyordu.
İsmi...
Alya...
Annemle adaştı.Bunu beklemiyordum çünkü Alya ismi o kadar yaygın değildi.En azından annem yaşıtlarında.Ama ikisi adaştı.
Tekrar sarıldım.
"Lara?"Ece'nin ürkekçe söylediği ismimle ona döndüm.
"Hoşçakalın."dedim, zoraki gülümseyerek.O da sıcacık gülümseyip'"Görüşürüz."dedi.
Arkamı dönüp koridorda ilerlemeye başladım.Ece koluma girdi.Asansöre bindik.Aşağı inip Kaan'ın şöförünün arabasına bindik.
Eve giderken kafamı üvey kardeşimin omzuna koyup gözlerimi kapattım.
Solumda Ece,sağımda da Kaan vardı.Ve Kaan'ın bakışlarını üzerimde hissediyordum.Umursamadım.
Umursasam ne olacaktı? 'Ne bakıyorsun be'diyerek çirkefleşecek miydim ?İstesem de yapamazdım.O gücü bulamıyordum.Bu yüzden eve giden şu yarım saatte uyumak istedim.Ve uyudum...
Kaan'ın ağzından..
Uyumuş olan Lara'ya baktım.Kaşları çatıktı.Uyurken bile olumsuz şeyler düşünen ilk onu görüyorum.Olumsuz şeylerde kaşlarını çatıyordu anında.Oradan anladım yani.
Eve gelince Ece Lara'yı taşımak için yardım istedi.Tam kucağıma alacağım zaman uyandı.Yine lara ve çatık kaşları.
"Ne yapıyorsun?"
"Seni taşıyorum?"
"Yürüyebiliyorum,saol."
"Huysuz şey."diye fısıldadım ama cadı duymuştu yine.
"Anlamadım?"dedi sanki mümkünmüş gibi daha da kaşlarını çatmaya çalışarak.
"Yok birşey ya."deyip arabadan inmesini bekledim.İnince de kapıyı kapattım.
Yardımcıya birşeyler söyleyip yanıma yolladı.Yardımcı da bana kalacağım odayı gösterip benim için pijama getirdi.yatağa pijamayı koyup katları dolaşmaya başladım.Son kata gelip cam kapıyı açtım.Yalının manzarası harikaydı,ve çatı çok güzel döşenmişti.Bende koltuklarda birine oturup manzarayı seyretmeye başladım.O sırada da uyumuşum.
Lara'nın ağzından...
Odamı bile bulamıyordum.Aptal ev.Sonrasında nihayet odamı buldum.Gidip üstüme rahat birşeyler çıkardım ve Ece için de birşeyler ayarladım.
"Sen burada kal,ben Babamın odasında kalırım."dedim.
"Rahatsızlık vermiyim.Misafir odası da olur bana."
"İtiraz edebilirsin demedim Ece,uzatma."
"Peki.Ama sen de burada kalsan?İki kişilik yatak hem,sığarız."
"Boşver sen beni,hadi yat yatarım ben bir yerde."deyip gülümsedim.
gülümsedi.Bende odadan çıktım.Nefes almalıydım.En üst kata gelince,burayı ilk defa geliyordum.Hoş, buradaki ilk gecemdi.Cam kapıyı açıp çatıya çıktım.
Kaan koltukta uzanmış,yatıyordu.
Gerizekalı.
uyurken bile şapşal gözüküyordu.Kendini ne sanıyordu ki?'Seni herkesten daha iyi tanıyorum.'
yalan söylemeyi bile başaramıyordu.
Hakkımda bir şey bile bilmiyorken, nasıl bu kadar iddialı bir yalan söylemişti ki?
Bir an üstünü örtmeyi bile düşünmüştüm.Sonra umursamadım.
Yazda olsak da gecenin verdiği bir soğukluk vardı.
gerçi,saat sabah 6 ya geliyordu.Gece falan kalmamıştı.
Bende koltuklardan birine oturup,bu aptalın donmasını seyretmeye başladım.
Ece'nin ağzından...
Odada çok sıkılmıştım,uykum da yoktu.Bende televizyonu açıp, içeriyi karıştırmaya başladım.Sadece Lara'yı tanımak için yardımcı olacak birşeyler arıyordum.Sonra giyinme odası olduğunu tahmin ettiğim yere girdim.Oldukça güzel kıyafetleri ve ayakkabıları vardı.Ötede bir koli gördüm.Ve merakıma engel olamayarak koliyi karıştırdım.
Bunlar harikaydı,çok güzel bie kadının bir iki resmi vardı,oldukça tatlı bir fular,harika kokan bir parfüm,renkli bir kartona garip bir el yazısıyla yazılmış olan bir şiir,hemde altında Lara'nın imzası...
Sonra gözüme çok güzel bir kolye çarptı.Kolyeyi açtım.İçinde bir aile resmi vardı.Lara'nın tıpatıp aynısı olan çok güzel bir kadın,üvey babam ve Lara'ya yine çok benzeyen bir kız çocuğu.
Büyük ihtimal bu kız çocuğu Lara,o kadınsa annesiydi.Sonrasında arkamda bir bağırış duydum.
"Ne yaptığını sanıyorsun sen?!"
biraz kısa oldu,kusura bakmayın :))
