Annemin eşyalarını karıştırıyordu.Eşyaları dağıtmıştı.
"Ne yaptığını sanıyorsun dedim sana!"
"Ben sadece-"
"Siktir git odamdan!Defol!"
korkuyla bana bakıyordu.
"Sana diyorum!"
üzerine yürürken birden iki el belimden tutup beni geri çekti.
"Ne oluyor?!"
"Bi-bilmiyorum. sinir krizi geçiriyor."
"Ben iyiyim!Ama beni bıraktığında sen iyi olmayacaksın!Bilmiyor musun, annem eşyalarını benim dışımda birinin karıştırmasından nefret eder!Dağınıklıktan nefret eder!Ve annem babamı paylaşmaktan nefret eder!Tıpkı benim gibi..."
Ağlamaya başlarken yavaşça yere düştüm.Elleri hala belimdeydi ve beni kaldırmaya çalışıyordu.
Kaan yanıma oturdu ve bana sarıldı.Karşı bile koyamadım.Hatta sarılma bile diyemedim.Kelimeler boğazımda kaldı.Sustum.
"Ece sakinleştirici getirir misin?"
Ece,benim son söylediklerimin ardından suratıma bakmamıştı geri.başıyla onayladı ve yerden kalktı.Bana bakmıyordu.yanımdan geçip gitmesini izledim.Sonra Kaan'ın sesini duydum.
"Seni bırakacağım ama sakin olacaksın ve ne kendine ne bana ne de herhangi birine zarar vereceksin.Tamam mı?"Başımla onayladım.
kollarını çekip ayağa kalktı,bana bakıyordu ama ona bakmadım.Aniden ayağa kalkıp kutunun yanına gittim ve eşyaları düzgünce içine koydum.kutuyu yerine koydum ama daha güvenli bir yer bulmalıydım.
Kaan tekrar yanıma geldi.Beni kollarımdan tutarak nazikçe odama götürdü.Yatağımı açtı ve içine yatmamı istediğini belli ederek baktı.
Öyle bir bakışı ilk senden duydum.
İçine yattım.Üzerimi örtüp başucumdaki koltuğa oturdu.Yardımcı,ilaçla suyu getirince ilacı ve suyu içirdi.Ve ben uyuyana kadar yanımdaydı.
Gözlerimi yumup olanları unutmaya çalıştım.Neden yanımdayken rahat hissediyordum?Neden hiç gitmesin istiyordum?
Takımtıdır diye düşündüm.
Ya tabi.Annende yaşıyordu zaten.
neden kendi kendime acı çektirmek için bunları söylüyordum ki.Gözümden bir yaş düşünce gözlerimi açtım.
Gitmişti...
Ve ben yalnızdım.yine,
olması gerektiği gibi...
~_~
Uyandığımda akşamüstü saat 4 olmuştu hemüz.
Aşağı indim yavaşça.Kaan salondaydı.Ece neredeydi bilmiyorum.
"Daha ne kadar burda kalmayı planlıyorsun?Gördüğün gibi kendi başımızın çaresine bakabiliyoruz."
"Taner amca dönene kadar,Lara Demirci."
"Soyadım.Demirci.değil.Gece."
"Taner amcanın soyadı demirci bu bir.ikincisi ben olmasam Ece'yi öldürmüştün."
"Ben annemin soyadını kullanıyorum,kimlikte demirci yazması önemli değil.İkincisi basit bir sinir krizinden katil olsaydım,ömrümün sonuna kadar hapisteydim."
"Kızı çok korkuttun."
"Haketti." diyerek koltuğa oturdum.
"Pekala.Annenin ölümünü anlıyorum ama bu kadar bağlı olmanın sebebi ne?"
kalakaldım.bunu cevaplayamazdım.İkinci bir sinir krizi kaldırabilecek değildim.
O sırada telefonu çaldı,bende televizyon izlemeye başladım.Sonra telefonu bana uzatıp
"Baban arıyor." dedi.
telefonu aldım.
"Nasıl yardımcı olabilirim Taner Bey."
"bu tavrın ne lara? neyse beni iyi dinle-"
"Bence sen beni iyi dinle,eğer kendine mutlu aile tablosu çizmeye çalışıyorsan aradan çıkacağım.Kız kardeşe ve üvey anneye ihtiyacım yok.Eski bizi yapmaya çalışıyorsan söyle biliyim,öyle birşey varsa bir dakika kalmam burada.Şundan çok eminim,yeni sevgilin olan birisiyle evlenmezsin.Annemden gizli kaç senelik ilişkiniz vardı?"
cevap vermedi.
"Biliyordum.hoşçakal,baba."
Telefonu koltuğa fırlatıp koltuğun arkasından atladım ve koşarak üst kata gittim.Bir bavul aldım.yeterince büyüktü.İçine annemin eşyalarını koyup kalan kısma da bir kaç kıyafet,para,tablet falan koydum.El çantası bulup içine yedek telefonumu,annemin kolyesini.bir tişört bir şort sığdırdım.Babamın araba anahtarlarından alıp limitsiz bir kaç kredi kartı,bir miktar para aldım.
Bavulumu alıp aşağı koşar adımlarla indim.Zaten küçük ve hafifti.Arabaya binerken Kaan'ın ve Ece'nin bağırışlarını duyuyordum.Kaan arabaya binip beni takip etmeye kalktı,ama atlatmak zor olmadı.Havalanına girip en yakın zamana bilet aldım.O zamana kadar bar gibi bir yerde bir kaç şey içip biraz video izledim.Çocukluk videoları...yavaş yavaş uçağı beklemek için bekleme yerine gittim.Kapılar açıldı ve anons yapıldı.Bende sıraya girip,sıram gelince biletimi uzattım.
Bir kaç saat sonra milas havaalanına gelmiştim.Oradan bir otobüsle izmir'e gelmiştim.Yorgun argın,şehirde yürümeye başladım.Ve ne oldu dersiniz?Yağmur başladı.
Taksi buldum.
"Gece Malikanesini biliyorsan götürebilir misin?" dedim.
"Yok kardeş,ben bilmem de Ahmet Gece'nin karısının arada çağırdığı bir arkadaş var,durağa götüreyim o bıraksın seni."dedi.
kabul ettim.Durağa götürdü, parayı verip indim.Teşekkür edip geri verdi.
"İstediğiniz yere götüremediğimden, parayı kabul edemem."dedi.gülümsedim.İnsanlar hala bu kadar temiz miydi?
Söylediği kişinin taksisine bindim.Dedemin malikanesini görünce gülümsedim.Küçüklüğümden beri,şu demir kapıyı görünce heyecanlanırdım.Çünkü o demir kapının arkasında gerçek mutluluk vardı.Dedemin bana verdiği köpek ve kedi,dedemle kurduğumuz salıncak ve hamak,profesyonellikle ve sevgiyle yetiştirilmiş bir bahçe ve daha fazlası.Arabadan indim.Yağmur da diniyordu.Gülümsemem hala silinmemişti.Görevliler beni görünce tanıdı,gülümsediler.güvenliğe dedeme sürpriz yapacağımı,söylememesi gerektiğini söyledim.Anlayışla karşıladı.Büyük kapıdan girdiğimde,o harika koku geldi burnuma.Annem,meyveli pasta yaparken meyveleri bu bahçeden toplardı.Her zaman taze ve lezzetliydiler çünkü.Bavulumu sürükleyerek kapıyı tıklattım.Kapıyı Emel Teyze açtı.Beni görünce hemen mutluluktan çığlık atmaya başladı resmen.
"Laram gelmiş!!"diye çığlıklarına, teyzem Arya da katıldı.
"Güzel yeğenim bize sürpriz yaparmış."diye bir de o bağırdı.
Oradan Doruk enişteme ve minik kuzenim Çınar'a sarıldım.Çınar,henüz 2,5 yaşındaydı.Ama bıraksak benden daha iyi konuşacaktı.Çınar'ı kucağıma alıp iyice sıktım ve o güzel kokusunu içime çektim.
"Dedem ve anneannem nerede?"dedim yüzümü Çınar'ın karnından çekerken.O da mutluluk çığlıkları atmaya devam ediyordu.
"Üst kattalar canım,git bir hasret gider.Sayıklıyorlar resmen adını.Çok özlemişler."
Anneannem ve dedem henüz 57 yaşındaydılar.Çünkü onlar da şirketlerin aile şirketine çevirmek için zorla. 16yaşında evlendirilmişlerdi.Sonrasında da birbirlerine aşık oldular.Annemi daha 17 yaşındayken,teyzemi ise 19 yaşındayken doğurmuş anneannem
.Ben doğduğumda annem 22 , teyzem 20 yaşındaydı.Ve annem şuan yaşasaydı 40 yaşında olacaktı...
