RAVDA...
ÜNniversite,psikoloji son sınıf öğrencisi tesettürlü bır kız...
Anne ve babasını 2 yıl önceki kazada kaybettikten sonra kendi ayakları üzerinde durmaya çalışmasına karşın tesettürlü olduğundan dolayı iş bulmada problemler yaşamış
-O açık kapandı.
-Eeleman aramıyoruz.
-Kusura bakmayın olmaz.
Her iş başvurusunda buna benzer cevaplar bu şekildeydi.Yine bir gün böyle bir iş başvurusundan çıkarken kaybolmuş küçük bir çocuk bulur.
Gülümserek elimi uzattım.
-gel bakalım babanı bulmaya çalışalım.
Soğuk olduğu için yürümekte zorlanıyordu.dayanamayıp kucağıma aldım.Tarifine uygun bir çok adam vardı.
Uzun boylu kahverengi saçlı...Türklerin genel hali böyle.Nasıl bulabilirim ki?Soğuktan dolayı vücuduma bir titreme geldi.belli etmemeye çalışarak bakışlarımı etrafta gezdirdim...
YOK.Yok.Yok.Uyusan ellerimi yumruk haline getirdiğimde bir ses kulaklarımı doldurdu. Sert öfkeli bir ses...
-Hey sen!Oğluma ne yapıyorsun!
...
Ravda her hareketiyle dinine uyuyordu.
Bana bak. Gözlerimin içine bak. Yalan söylemediğine bu şekilde inanabilirim," dediğinde sinirlerim de oynamıştı. Saçmalığa bak. Gözlerine bakarak nasıl anlayacaksa... Kendime, "Sakin ol," diye fısıldarken adama cevap verdim. "Bakamam." "Neden? Yalan söylüyorsun diye mi?" Çantamdan ufak bir kağıt çıkarıp, nedenini yazdım. Yanından geçerken notu eline tutuşturdum. "Ey Mümin kadınlar ve erkekler! Gözlerinizi haramdan sakının. Sizin için hayırlı olan budur."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kitap Önerileri
Non-FictionOnlarca kitap arasında sıkıştıysanız Ve karar vermek için yardıma ihtiyacınız varsa Bu kitap tam size göre...
