Ne kadar acımasızdı bu dünya.
Neden sevdiğim halde sevilmiyordum ki. Halbuki çok sevmiştim. Kendimden çok. Benliğimden farklı. Hiçbirşey eksik değildi. Yada fazla. Olması gerektiği gibi usulca ve şevkatle sevmiştim onu. Ama o beni hiçe saymış sevgimi önemsememiş ve iki üç cümleyle benim için dünyaları ifade eden aşkımı bitirmişti. Dünyanın sonuydu bu benim için ama o bunu farkında bile değildi. Onu geçici olarak gördüğümü zannediyordu. Bilmiyordu onun için canımı bile verebileceğimi. Ama olsun. Ben onun uzaklarda biryerlerde gülüyor olabilme ihtimaliyle bile Mutlu olabilirim. Sevmesede önemsemesede ben onu seviyordum. Ve tek taraflı büyük aşkımla yaşamayı öğrenebilirdim. Tabii hergün onu görmesem belki daha iyi olabilirdi ama lanet okul beni onu görmeye zorluyordu. Ve bu işleri zorlaştıryordu. Yanındaki kızlarla olan ilişkisi canımı acıtıyordu. Ne zaman bitecek bu lanet lise. Tanrım sesimi duy ve beni lisenin sonuna kadar uyut. Zaten kendimi tanıtmam gerekirse uyurum uyurum uyurum. Adım Selen. 17,5 yaşındayım. 1,75 boyundayım. Kumral birisiyim. Renkli gözlerim var. Annem ve babamla yaşıyorum. Rengin adında çok yakın bir arkadaşım var. Hatta kardeşim diyebilirim. Veeeee sevdiğim çocuk Anıl var. En sevdiğim şarkızı Selana gomez.(multide en sevdiği şarkı var) Bir de unutmadan her sabah başımın ırzına geçen bir çalar saatim var. Neden mi söyledim çünkü şuan baş ucumda çalıyor.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KUYU
Teen FictionKadının tek suçu sevmekti. Aynı şekilde sevilmesede o kalpte olduğunu bilmekti. Adımın ise geçici hevesleri vardı. Birine bağlanmak istemez asi tavırlarıyla insanları etkilerdi. Kadın uzaklarda bir yerlerde kalbinde derin acılarıyla usulca ağlıyord...
