Yazmaya varmıyor elim.
Tükendi mürekkepten akan harflerim.
Bana yazmayı sevdirenim.
Ne bir ahenk var ne bir ritim.
Berbat olan şiirlerimi dahi sevenim
Bana şiiri sevdirenim,
Bir gün Bilet aldım yolculuk yakın demiştin.
Tabi çocuktum ozamanlar aklım ermemişti.
Bana mecazı sevdirenim.
Bu mecazın sonsuzbir gidişolacağını bilsem
Çok kızardım sana kırılır, küserdim.
Ama kızamıyorum hayatı sevdirenim.
Bende biliyorum beni bırakmak istemezdin.
Kim sevdiğini bırakır ki? ardına bakmadan.
Bana sevmeyi öğretenim.
Çıktığımız bu yolculuk ta artık tekim.
Sen yoksun öksüz kaldı şiirlerim.
Bana yılmamayı öğretenim.
Gitmeden bir söz istemiştin benden.
Tek kalsam bile yazmaya devam edecektim.
Bana pes etmemeyi öğretenim.
Şimdi verdiğim sözü tutuyorum.
Birgün iyi bir şair de olamasam
Ben senin küçük şairin Sen ise öğretenim.
Şiirler yazmaya devam edeceğim.
Başka yüreklerde hissedilecek şiirlerim.
Benim "şiir yazma" sebebim.
Bana şiiri sevdirenim.
Farklı tatlar aramayı seviyorum. Ben tek düze şiirler yazmak ve hep aynı şiirler yazmak istemiyorum. Her yazdığım bir şiirin bir sonrakinden farklı olmasını istiyorum. Kalplerinize ulaşmak, her farklı bir şiirde farklı kalplere değinmek istiyorum. Ben bir profesyonel değilim bunuda biliyorum. Ama desteklerinizi bekliyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Rıhtımdaki Gemi
PoetryYine hüzne bulandı bugün Buğulu bakıyor etrafa gözlerim Hep acıya mahkum bu yüreğim Ne dün gülüyor, nede bugün Birgün mutlu ediyor bir gün üzüyorsun Kalbim acıyor anlamıyorsun Biraz zaman ayırmanı istiyorum Galiba onuda çok görüyorsun Felek neden...
