Hani ilk tanıştığımız bank varya,
İşte şuan tam üzerinde oturuyorum.
Sen ardı ardına akan inciler döküyordun,
Bende dayanamayıp yanına gelmiştim.
İlk başta kafanı kaldırıp bakmıştın ya hani,
Sonra tersleyip başka bank mı yok? demiştin.
onca boş bank varken hepsi dolu demiştim. bende,
Kızmıştın ilk baş, kaşlarını çatmıştın.
Hiç beceremiyorsun boşuna uğraşma, demiştim ya hani .
Sen anlamsızca yüzüme bakmaya devam etmiştin.
Kızmayı hiç beceremiyorsun demiştim bende.
Sonra yüzüne hafif bir tebessüm yaymıştın ya hani,
Sana gülmenin ne kadar yakışacağının,
İpucunu vermişti o tebessüm.
Hani ilk tanıştığımız bank varya.
İşte şuan tam üzerinde oturuyorum.
Elimde bir dizin test sonucu,
Sanırım yakın bir zamanda büyük bir göç var.
Bu banka aşk adını vermiştim ya hani,
Ev sahipliği etsin nice nice aşklara.
Sana gülmenin yakıştığını söylediğim ilk an hala aklımda
Sana gülmek çok yakışıyor,
Ben olmasam da hep gül olurmu? sakın ha ağlama.
Şiirlerimi sıklıkla yazamıyorum. çünkü; sadece yazmış olmak için yazmak istemediğim içindir, bunun sebebi. Şairecim başkaları nasıl tak tak yazıyor. Sen neden böylesin? diye sorarsanız ben hissetmeden yazamıyorum canlar... 😜
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Rıhtımdaki Gemi
PoetryYine hüzne bulandı bugün Buğulu bakıyor etrafa gözlerim Hep acıya mahkum bu yüreğim Ne dün gülüyor, nede bugün Birgün mutlu ediyor bir gün üzüyorsun Kalbim acıyor anlamıyorsun Biraz zaman ayırmanı istiyorum Galiba onuda çok görüyorsun Felek neden...
