Ne sen ahmet arif olabildin,
Hasretimden prangalar eskitecek.
Ne ben nazım olabildim,
Tekrar güvenip sevebilecek.
Uğruna makber yazan hamit bile,
Çabuk unutmuşsa demek.
Biliyorum sende unutacaksın,
Ne kadar utanmayacağım desende elbet.
Fazılın kaldırımların da buluyorum kendimi.
Kimsesiz yapayalnız bir sokak ortasında.
Her ne kadar inkar etmeye çalışsamda,
İlhan misali mecburum ben sana.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Rıhtımdaki Gemi
PoetryYine hüzne bulandı bugün Buğulu bakıyor etrafa gözlerim Hep acıya mahkum bu yüreğim Ne dün gülüyor, nede bugün Birgün mutlu ediyor bir gün üzüyorsun Kalbim acıyor anlamıyorsun Biraz zaman ayırmanı istiyorum Galiba onuda çok görüyorsun Felek neden...
