Chapter 1

12.1K 55 7
                                    

CHAPTER 1:

(Mika's POV)

Nagising ako sa lakas ng pagsara ng pinto ni Ara. Nakita ko siyang kunot ang noo habang nagdadabog papunta sa kama niya at umupo sa harapan ko.

Mika: Aagh! Bes... Di mo ba nakikitang may natutulog? Kung makasara ka naman ng pinto!

Ara: Sorry bes... Di ko sinasadya. Dapat lang din naman na gumising ka na noh! Mag aalas diyes na!

Abat pinagalitan pa ako.

Tiningnan ko ang orasan at tama nga naman itong bestfriend ko 9:57am na. Kaya bumangon ako pero nakaupo pa din at humarap sa kanya.

Mika: What's with that face?

Nagtatakang tanong ko.

Ara: Kainis kasi itong groupmates ko eh! Di manlang magcocooperate para sa presentation namin. Mas uunahin pang gumala at mag outing. Next week pa daw kasi yung presentation.

Kunot noo niyang sabi.

Mika: Naku bes! Pag ako ginanyan maiirita talaga ako. Akuhin mo nalang yang presentation na yan, wag muna silang isali. Sila din naman di mabibigyan ng grade.

Ara: Kung pwede lang talaga bes... Aaaaagggh!!! Kainiiis!!!!

Iritang sabi niya habang nagdadabog ang mga paa at ang mga kamay na nasa mukha nito. Siya namang bukas ng pinto.

Cienne: Anong drama yan Arabella?

Inirapan lamang siya nito.

Mika: Nako BBF... badtrip yan! Wag mong asarin, mainit ang ulo.

Cienne: Oh siya! Para mawala yang init ng ulo mo Ara. Eto.

Sabay pakita sa amin ang hawak niya.

Mika: Ano yan?

Cienne: Di ba obvious na tickets to BBF?

Mika: I know... Pero para saan?

Cienne: Yan *sabay bigay ng tickets* UAAP Championship game mamaya kaya manonood tayo. Today is Sunday, No Training kaya gagala tayo.

Ara: Saan ka naman nakakita ng tickets Ciennang? Eh balita ko matagal ng sold out.

Cienne: Arabella, I have lots of connections you know.

Ara: Minsan talaga mapapakinabangan yang pagiging makapal ng mukha mo.

Cienne: Makapal agad? Friendly lang noh...

Ara: Friendly daw...

Mika: Sandali BBF, bat dalawa lang to? Di ba sasama si Carol?

Cienne: Hindi BBF. Umuwi muna siya sa kanila. Family bonding daw eh. Oh sige na. Magprepare na kayo. At ikaw BBF maligo ka na. Tagal tagal nitong gumising kaya matangkad eh. Sa baba lang ako. *sabay alis*

Ara: Thanks Ciennang! You made my bad day GOOD *diin niyang sabi ng pasigaw*

Mika: Bye BBF

FAST FORWARD @ MOA ARENA

Bago simulan ang Championship game, may awarding ceremony pa para sa mga outstanding players.

Ara: Ayy ano ba yan! Ang tagal tagal naman. May awarding pa pala.

Cienne: Cheer natin si Jeron guys, Rookie of the Year siya.

Ara: Talaga? Si Teng Yung chinitong first year player? Ayos ah.

Nakita kong tumango tango lang si Cienne. Sino daw? Jeron Teng? Chinito? Aaaah yun! Napansin ko na rin siya dahil minsan nakakasabay namin ang Archers sa Sports Complex kapag nagttraining kami. Ibang teammates ko napopogian sa kanya at nagagalingan. Magaling naman talaga siya kaya nga naging Rookie of the Year eh. Pogi? Sige na nga, aminin ko pogi nga siya.

Isa isa nang tinawag ang mga awardee.

Announcer: Rookie of the Year Award goes to Jeron Teng of De la salle University. A round of applause please!

Ara and Cienne: Woooo! Animo La Salle!!!!

Ano ba naman tong friends ko ang lakas ng trip. Parang close nila si Jeron. Di naman.

Nagsimula na ang game between UST and ADMU. Close fight ang laban. All out talaga ang players. Ang intensity ng game nandun talaga. Peru sa huli, ADMU ang panalo.

Taray noh? We're from La Salle peru nanood kami ng game. Well, boring din naman kasi sa dorm. Yung ibang teammates ko may kanya kanyang lakad kaya eto naghahanap kami ng malilibangan. Aside from volleyball, medyo mahilig din kaming manood ng basketball. Pagkatapos ng game, nag aya na ang dalawa na magdinner . Nasa labas pa kami ng Arena.

Cienne: Guys, CR lang muna ako.

Mika: Okay BBF.

Naiwan muna kami ni Ara. Pero nag ring ang phone niya kaya sinagot niya muna. Ilang segundo lang ay nagulat ako dahil sa sigawan ng mga tao. Dahil sa sigaw medyo napalayo ng kaunti si Ara sa akin at sumenyas naman na "sandali lang". Tumango lang ako at ibinaling ang atensyon doon sa mga taong nagsisigawan.

Hindi naman ako nagulat sa pinagkaguluhan nila. Si Jeron Teng ng DLSU. Pinagmamasdan ko lang ang pangyayari. Yung mga fans na nagpapapicture at nagtitilian. Halata atang nagmamadali siya at wala sa mood. Nagmamadali o ayaw lang entertainin ang fans? Hmmp! Ewan ko sa kanya. Napansin ko naman ang isang fan na palapit sa kanya pero bigla nalang umalis si Jeron at nagmamadaling pumunta sa kotse niya. Ibinalik ko ang atensyon sa fan na di niya napansin, para itong napahiya sa ibang fans at umalis na lang agad.

Mika: Kawawa naman...

Habang nakatingin ako sa fan na paalis, nabaling naman ang atensyon ko sa mga babaeng nagtilian sa tabi ko. Sinundan ko ang tingin nila. Si Jeron pala na nasa kotse pa exit na. Pero laking gulat ko ng di niya pinansin ang mga ito at sinarhan pa ng bintana.

Mika: Hmph! Kala mo kung sino. Yabang!

Bigla ko na lang sabi. Agad naman akong tinawag ni Ara habang nakatingin siya sa cellphone niya.

Ara: Bes! Halika na... Nagtext si Ciennang. May emergency daw sa bahay nila kaya tayo na lang muna magdinner.

Mika: Hay! Ewan ko talaga kay BBF. Ang hilig mang iwan! *padabog kong sabi at umalis

The Heart Never Forgets (Jeron Teng and Mika Reyes Fan Fic <3) COMPLETE!Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon