Οι Πύλες των Φάιερνερς

Κεφάλαιο 1ο: Η απόκρυψη

<<ΜΠΑΜ>>

-Τι στο διάολο ήταν αυτό;

Αναρωτήθηκε η Τατόρις. Ήταν 03:00 το πρωί και μόλις είχε κλείσει το παράθυρο από τον δυνατό άνεμο. Η Τατόρις σηκώθηκε νευριασμένα,ανυποψίαστη για το τί σήμαινε αυτό.Έκλεισε το παράθυρο και πήγε νυσταγμένη πάλι στο κρεβάτι της για να συνεχίσει τον ύπνο της.

-Μα πώς να κοιμηθώ τώρα; Ίσως κοιτάξω λίγο τον τοίχο στο facebook.

Και έτσι έκανε. Μέσα στο σκοτάδι έφτασε το κινητό της που βρισκόταν στο διπλανό κομοδίνο. Με το που το έπιασε, ένιωσε έναν κρύο αέρα να την διαπερνά. Δεν έδωσε όμως παραπάνω σημασία. Άνοιξε το κινητό και το wifi και μπήκε στο facebook. Καθώς κοιτούσε τι είχαν ανεβάσει τα υπόλοιπα άτομα, ξαφνικά κάποιος την κάλεσε στο κινητό με απόκρυψη.Το κινητό άρχισε να χτυπάει δυνατά, η Τατόρις τρόμαξε από το ξαφνικό.

Ποιος μπορεί να είναι. σκέφτηκε. Καμία φάρσα θα είναι και θα μου τα πρίξουν πάλι, κανά κωλόπαιδο από την σχολή θα έχει βρει τον αριθμό μου, είπε.

Και λοιπόν, δεν το σήκωσε αλλά αντιθέτως, το έκλεισε. Άφησε το κινητό στο κομοδίνο και έπεσε για ύπνο.

7:00 η ώρα το πρωί. Όπως κάθε καθημερινή μέρα,έτσι και σήμερα Τρίτη, το ξυπνητήρι χτυπάει νωρίς νωρίς για την Τατόρις. Μια κοκκινομάλλα που στα σαράντα της έχει καταφέρει να είναι μια επιτυχημένη καθηγήτρια στο πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης,έχει πτυχίο στην Ιατρική, και ειδίκευση στην χειρουργική. Σπούδασε στο εξωτερικό ώστε να έχει ανώτερο τίτλο ιατρικής. Αφού τελείωσε, γύρισε πίσω στην Ελλάδα που όπως φάνηκε, υπήρξε τυχερή, βρήκε δουλειά στο πανεπιστήμιο.

Βγάζει τρελά χρήματα κάθε μήνα λόγω της δύσκολης και γεμάτης υπευθυνότητα, δουλειάς που έχει. Κάθε μέρα βλέπει τόσα πρόσωπα,άγνωστα προς αυτή, δεν συγκρατεί ονόματα,την ενδιαφέρει απλά να τους διδάξει ο,τι είναι απαραίτητο για να γίνουν επιτυχημένοι γιατροί σαν και εκείνη.

Αρχίζει να ξυπνάει λοιπόν, σηκώνεται σιγά σιγά από το κρεβάτι της. Καθώς κατευθύνεται προς την ντουλάπα για να βάλει ρούχα,βλέπει το παράθυρο ανοιχτό και συνειδητοποιεί ότι χθες το βράδυ το είχε κλείσει, και πώς στην ευχή ήταν τώρα το πρωί ανοιχτό. Στην αρχή τρομοκρατήθηκε αλλά μετά σκέφτηκε ότι ίσως ήταν η Αλίσια που το είχε κάνει. Μα φυσικά, μια πλούσια ιατρός-καθηγήτρια ασφαλώς και θα είχε οικιακή βοηθό.

-Αλίσιααα

Περνάνε λίγα δευτερόλεπτα μέχρι που η Αλίσια απαντάει.

Πλησιάζει μία ψηλή, εντυπωσιακή κοπέλα, καστανομάλλα με καστανά μάτια, ντυμένη με την ασπρόμαυρη στολή εργασίας της.

-Ναι κυρία, με ζητήσατε;

-Ναι Αλίσια, γιατί μου ανοίγεις το παράθυρο ενώ κοιμάμαι ακόμα; Λες και δεν μπορώ να το ανοίξω εγώ άμα θέλω.

-Μα κυρία...

-Τι μα κυρία, να μην ξαναγίνει γιατί δεν έχω κοιμηθεί καλά και δεν θα τα πάμε καθόλου καλά, με κατάλαβες;

-Ναι...ναι κυρία.

Η Τατόρις μετά στράφηκε προς τον καθρέφτη της καθώς κοίταζε ποιο συνολάκι θα έβαζε. Τελικά αποφάσισε να φορέσει ένα κόκκινο παντελόνι με μαύρα τακούνια,και μια άσπρη μπλούζα με παράξενα σχήματα. Μετά, πήρε την τσάντα της με το λάπτοπ και το υλικό της, και κατέβηκε κάτω για να πάρει πρωινό. Η Αλίσια της ετοίμαζε κάθε φορά ζεστό καφέ συνοδεύοντάς τον πάντα με κρουασάν βουτύρου και χυμό φράουλας. Στην Τατόρις άρεσε να τρώει καλά κάθε πρωί, ήταν και γιατρός αφού,ήξερε καλά κάποια πράματα. Αφού έφαγε,σηκώθηκε για να πάει στην δουλειά της.Καθώς έβαζε το σακάκι της θυμόταν την παράξενη απόκρυψη που είχε το χθεσινό βράδυ και τότε συνειδητοποίησε ότι είχε ξεχάσει το κινητό της στο δωμάτιο.Ανέβηκε τρέχοντας τις σκάλες μέχρι που έφτασε, ανοίγει την πόρτα και μένει παγωμένη. Το παράθυρο ήταν κλειστό!

-ΜΑ ΠΩΣ!;

Ξέροντας ότι η υπηρέτρια ήταν κάτω μαζί της, δεν θα μπορούσε να το είχε κλείσει εκείνη,αλλά ούτε η ίδια το έκλεισε. Άρχισε να ανησυχεί. Μετά όμως προσπάθησε να ηρεμήσει, να σκεφτεί λογικά, και να δώσει μια λογική εξήγηση γι'αυτό. Και ναι, την βρήκε, το παράθυρο είχε κλείσει από τον αέρα, τέλος. Τότε χτύπησε πάλι το κινητό της, ήταν απόκρυψη πάλι...Η Τατόρις το έκλεισε, κατέβηκε κάτω χωρίς να μιλήσει,και βγήκε από το σπίτι. Μπήκε στο ασημένιο BMW της και έβαλε μπρος το αμάξι.