That Girl, Alexa

Chapter 7. Meet Blake Montro

Pagkatapos ng dramahan namin ni lola, ayon pinapasok muna ako sa magiging kwarto ko,nasa baba lang naman to,malapit lang sa kusina,katabi ng kwarto ko ang kwarto ni lola. Ok lang sa amo ni lola na doon ako magstay,para daw hindi na mag-alala ang lola ko sa akin.

"Apo, pahinga ka muna hah, nga pala!kumain ka na ba apo?"tanong sa akin ni lola na may himig pag-alala.

"Hindi pa nga po lola ehhh, sumakay na kasi ako agad ng bus kanina kasi nakita kung paalis na ang bus,nagmamadali po akug sumakay,"pahayag ko kay lola.

"Naku apo!kumain ka na muna bago ka magpahinga,anong oras na wala ka pa palang tanghalian!"sabi sa akin ni lola na may pag-alala sa boses.

Dali-daling lumabas si lola sa kwarto ko raw sumunod naman ako sa kanya,kasi naman gutom na gutom na talaga ako. Nang nasa kusina na ako,naghain agad si lola,tutulungan ko sana siya kaso ayaw niya,pinaupo lag ako uli sa upuan,kaya ayon naupo nalang ako hehehehehe......

Maya-maya ,ayon lumamon ako, sarap ng nakahain sa mesa ehhh, tinulang manok na medyo maanghang isa sa paborito kung pagkain lalo na native chicken pa, sarap-sarap talaga,heaven,,,

Habang si lola tuwang-tuwa na pinanood akung kumain. Galit galit muna tayo ngayon lola kain muna ako(sabi ko sa isipan ko,,,,CHOSSSS......). After kung kumain ako na ang naghugas,marunong din naman akung mahiya sa lola ko kahit ganito lang ako,,hehehehehe,,

"Bukas pala apo,aalis ako ng maaga hah,! may aasikasuhin lang ako, maiiwan naman dito ang isa sa mga katulong, si minda maglalaba kasi yon, yong apat sasama sa akin. Ikaw na bahala sa sarili mo apo,mag-iiwan lang ako ng lutong pagkain para sayo. Huwag ka mag-alala uuwi din naman agad kami hindi naman kami matatagalan doon sa palingke. Wala pang tanghali nandito na kami."mahabang sabi sa akin ni lola.

"Sige po lola, ako na po ang bahala,huwag po kayong mag-alala sa akin dito."sabi ko kay lola na nakangiti, ang lapad nga ng ngiti ko ehhhh,,

"Sya- sya,apo,ikaw talaga, pahinga ka na,alam kung pagod ka pa sa biyahe mo. Huwag ka munang matulog hah! maya- maya muna kasi katatapos mo lang kumain, at ako na may, may gagawain lang doon sa labas. Gigisingin nalang kita mamaya para maghapunan."sabi sa akin ni lola na ngiting-ngiti din.

"Sige po lola,"sabi ko kay lola sabay kindat sa kanya.

Natawa naman si lola. Ako naman pumasok na sa kwarto ko, tiningnan ko ang kabuoan ng kwarto,hindi naman kalakihan sakto lang sa panlasa ko,may sarili din itong  comfort room wich is maganda, ang bed ok lang din kasya ang dalawang tao,ang bed sheet naman puti ang kulay,may dalawang unan na kulay puti din samantalang yong kumot kulay baby blue naman,may cabinet din sakto lang ang laki nito, at ang nakapagpaganda talaga salahat ay terrace may munting terrace,pagbukas mo ng bintana may munting terrace kang makikita,hindi naman kalakihan,sakto lang may isang upuan at may isang misang maliit,naman ang ganda ng view !!! kita dito sa terrace ang palayan habang sa gilid ng palayan may mga mangga na nakatanim sa ngayon wala pang bunga ito,namulak-lak pa lang,ang ganda naman. Naisip ko bigla ang best pal ko,bukas ko nalang siya biisiyahin paniguradong matutuwa yon pagnakita ako. 1 year ko din siyang hindi nakita,medyo busy din kasi ako noong mga time na yon.

Palagay ko ok ng matulog, nahiga nako,hinayaan ko lang bukas ang bintana, ang sarap kasi ng simoy ng hangin, preskong presko.

Naalimpungatan ako sa katok ng pintuan, si lola pala ang kumatok,maghahapunan na daw, gabi na pala hindi ko man lang namalayan,sarap kasi ng tulog ko ehhh,,sarap talaga pang sa probinsiya ka nakatira walang katulad.

Lumabas naman agad ako,yon pa din angsuot ko kanina, hindi  na ako nag-abala pang magbihis,maya nalang after maghapunan. Nakalapit na ako sa mesa ng mapansin ko marami ang nakadulog sa mesa, nakatingin silang lahat sa akin.