Used // Niall Horan // AU

chapter 1

Ik loop het schoolplein op. Ik ga even zitten op een stenen bankje op het schoolplein. Vandaag hebben we een engels toets dus het zal me niks verbazen als het 'populaire' groepje naar me toe komt en komt slijmen. En als ik het niet had gedacht komt het populaire groepje naar me toe.

"Heeiiii, hoe gaat het nou eigenlijk Madison?" Vraagt de 'lijder' van het groepje, Lotte.

"Ja, hoe gaat het Madi?" Vraagt haar 'handlanger/slijmbal, Mandy.

"Uhm... Het gaat goed." Antwoord ik voorzichtig en nuchter.

"Mooizo. Weet je wat je moet doen vandaag? Je moet echt weer eens naast ons komen zitten! Dat word echt super leuk!" Zegt Lotte. Mandy knikt met haar hoofd en slaat een arm om me heen. Ik wil haar arm er het liefst afslaan maar als ik dat zou doen krijg ik gelijk een vuist in me gezicht of het hele groepje zou gelijk om me heen staan. Ik speel de act maar mee en doe alsof ik hun beste vriendin ben.

De bel gaat en ik loop met Lotte en Mandy mee naar binnen. We lopen naar de eerste les van de dag: Biologie. Ik ga zitten in een stoel voor in de klas zoals altijd. Lotte en Mandy komen naast me zitten en de rest van het groepje komt er ook bij zitten. Ze doen alsof ik er al sins het begin der tijden bij hoor. De les begint en de docent is er nog steeds niet. Normaal is onze biologieleraar altijd optijd, dus er moet wel iets belangrijks zijn. dan komt onze docent binnen en wenst ons een goedemorgen toe.

"Nou, ik heb leuk nieuws voor jullie! er komt een nieuwe leerling bij ons in de klas. Hij heet Niall en ik hoop dat jullie hem allmaal hartelijk verwelkomen." Zegt de docent. Ik ben best wel benieuwd wie het is. Ik hoop dat hij een beetje een nerdje is. Dat klinkt erg gemeen maar ik heb echt behoefte aan een vriend. Ik voel me zo eenzaam. Dan word er op de deur geklopt en komt er een blonde jongen met blauwe ogen binnen. Hij is super knap en blijkbaar denken alle meisjes er hetzelfde over want zodra hij binnenstapt staan alle ogen op hem gericht en kwijlen ze allemaal nog net niet. Hij wilt ergens gaan zitten als de docent hem stopt.

"Zou je jezelf misschien niet voorstellen?" Vraagt hij vriendelijk aan hem.

"Uhm, nou ik ben Niall James Horan en ik ben verhuisd dus ik zit nu op deze school. Ik heb niet echt iets boeiends te zeggen." Zegt hij met een kleine lach op zijn gezicht. Dan loopt hij naar de enige plek in de klas die nog vrij is en dat is voor mij. Hij gaat zitten en draait zich om.

"Hoi, hoe heten jullie?" Vraagt hij en gelijk voordat ik kan antwoorden antwoorden Lotte en Mandy voor mij.

"Ik ben Lotte." "En ik ben Mandy." Zeggen ze snel. Ik kijk maar gewoon in m'n boek en doe alsof ik niet besta.

"En jij?" Ik kijk op en Niall kijkt me aan. "Ja jij." Zegt hij en hij lacht even.

"Ik heet Madison." Zeg ik verlegen en ik voel dat ik een beetje rood word. Dit is de eerste keer dat iemand echt mijn naam vraagt.

"Leuke namen." Zegt hij en draait zich vervolgens om.

Niet veel later gaat de bel en loopt iedereen het lokaal uit. Ik loop een beetje achter mijn klas aan naar de volgende les. Niall lijkt er al helemaal bij te horen. iedereen staat springend om hem heen en zelfs de jongens van de klas lijken hem leuk te vinden. We lopen het Engels lokaal in en starten met de toets. ik zit tussen Lotte en Mandy in. Ik moet hun de antwoorden geven. Ik kan moeilijk nee zeggen want als ik dat doe dan zal ik nooit meer een kans krijgen om er misschien ooit bij te horen. De engels toets verloopt makkelijk en gelukkig hoort en ziet de docente me de antwoorden niet doorgeven. De bel gaat weer en het is eindelijk pauze. Ik loop zoals gewoonlijk naar m'n kluisje om m'n boeken te wisselen. Ik kijk naast me en zie dat Niall naast me staat. 

"Kijk nou. Onze kluisjes zijn naast elkaar." Hij lacht en ik lach verlegen terug.

"Jij praat niet veel, of wel?" Vraagt hij en hij kijkt me aan. Ik probeer zijn blik te vermijden maar het lukt niet echt. Dan komt Lotte eraan gerend en voor het eerst in m'n leven ben ik blij om haar te zien.

"Kom je Niall? We gaan naar de kantine." Terwijl ze dat zegt kijkt ze me over Niall's schouder vies aan. Alsof ik een insect ben dat gedood moet worden. Niall pakt snel al zijn boeken en loopt met Lotte mee naar de kantine. Ik hoor lotte nog net zeggen dat ze iets heeft laten vallen bij zijn kluisje en dat ze het even snel gaat pakken en dat hij vast naar de kantine kan lopen. "Je ziet vanzelf iedereen wel zitten." Zegt ze terwijl ze naar zijn en mijn kluisje rent. Ik kijk op de grond maar ik zie niks. Waarom zou ze zeggen dat ze iets heeft laten vallen als dat niet zo is? Ze loopt naar me toe en voor ik het weet duwd ze me tegen de kluisjes aan.

"Praat niet meer tegen Niall oké? Hij is één van ons dat zie je duidelijk. Hij mag nietmet mensen zoals jouw omgaan. Je bent de meest lelijke en meest onpopulaire student ever. Zelfs alle nerds hebben vrienden hier maar zelfs jij hebt dat niet eens. Ga je eens mengen in een groep waar je wle bijhoort." Ze trekt nog een keer een vies gezicht naar me en duwd me nog eens tegen de kluisjes aan en loopt dan weg. Dit gebeurd nou altijd als ik contact zoek met mensen uit mijn klas. Het enige waar ik om vraag is een vriend. is dat soms te veel gevraagt?