Used // Niall Horan // AU

chapter 14

Als Liam weg is ga ik rustig zitten op mijn bed. Ik haat dit zo erg! Hoe moet een meisje dat nog nooit iemand heeft kunnen krijgen op eens kiezen tussen 2 jongens?! Ik druk mijn hoofd in een kussen en gil erin. Dan gaat mijn slaapkamer deur open. "Gaat het allemaal wel meisie?" Mijn vader komt binnen, doet de deur weer dicht en gaat naast me op bed zitten. "Jawel..." "Nou zo klonk het anders niet meis." Hij legt een hand op mijn schouder. "Het is gewoon zo stom. Ik ben gewend dat iedereen me lelijk vind en nu opeens vinden twee jongens mij leuk?! Het lijkt gewoon alsof ik droom en ik straks weer wakker wordt en onaantrekkelijk ben... Niet dat ik nu wel aantrekkelijk ben. Maa dat maakt me ook in de war, ik bedoel Niall kan practisch ieder meisje uit de klas kiezen, en Liam kan iedereen zowat krijgen." Mijn vader begint een beetje in zichzelf te lachen. "PAP! Ik ben sirrieus hier hoor!" Hij kijkt me aan. "Daarom lach ik niet. Ik lach gewoon omdat je zelf nog niet eens weet hoe mooi je bent! Liam en Niall hebben helemaal gelijk. Je bent een hardstikke mooie meid!" Ik trek een wenkbrauw op. "Ja dan kan je je wenkbrauw wel optrekken maar het is zo meisie." Ik rol mijn ogen en geef hem een knuffel. Dat zegt hij ook alleen maar omdat ik zijn dochter ben... Hij geeft me een kus en loopt weer de kamer uit. Ik ga weer op mijn bed liggen en pak mijn mobiel. Ik kijk erop en zie dat ik een sms'je heb. Ik open hem en lees wat erin staat.

Hey, ben je niet verkouden geworden van ons zwemlesje? ;) Ik had het echt super naar mijn zin, ik hoop jij ook? Ow ja en vergeet je niet dat we morgen die toets hebben van biologie? Vell kusjes, Niall.

Aw, wat lief. Ik krijg een glimlach op mijn gezicht ervan. Maar die glimlach verdwijnt al gauw. SHIT! Morgen heb ik een biologie toets! Ik spring op kijk in mijn agenda en zie hem staan. Jahoor, het zijn ook nog eens even 6 paragraven... Dit wordt dus een onvoldoende, wat best vreemd is voor mij. Normaal begin ik echt al vet vroeg met leren, maar ik heb het nu gewoon te druk gehad. Achja, een keer een onvoldoende kan vast geen kwaad. Voor de moeite pak ik nog even mijn bio boek en probeer nog het één en andere in mijn hoofd te stampen, maar het lukt niet... Tevergeefs leg ik mijn boek weg en doe de tv aan. Het gaat weer over dat ene meisje dat zoek is. Ze is nog steeds niet terecht. Wat zielig, en vooral voor die ouders. Die ouders moeten zich helemaal doodstressen. Als ik een kind zou hebben en die zou ontvoerd zijn zou ik niet weten wat ik zou moeten doen. Ik zet hem maar op een ander kanaal, even die nare gedachten uit mijn hoofd. Ookal ken ik het meisje niet, ik maak me erg zorgen. Gewoon omdat het hier in het winkelcentrum is gebeurt. Ik fiets daar soms wel eens en loop daar wel eens als ik iets moet halen. Stel je voor als dat met jezelf gebeurt. Ik huiver van de gedachten.

Als ik heb gegeten en gedoucht ben ga ik op mijn bed liggen. Ik pak nog één keer mijn bio boek maar leg hem al gauw weer weg. "Dan maar een onvoldoende..." Mompel ik in mezelf. Ik doe de tv aan en kijk naar een paar stomme programma's. Ik val bijna in slaap dus doe al gauw de tv uit en sluit mijn ogen.

-

Ik hoor een deuntje afgaan en ben gelijk klaarwakker. Het is de wekker die afgaat. Ik kijk op mijn klok. half 7... Tijd om uit bed te komen. Ik strompel uit bed en doe deze keer niet de moeite om mascara op te doen. Ik loop naar de spiegel en trek vervolgens mijn kast open. Ik pak een shirt en een jeuns met mijn sleehakken en een sjaal. Ik leg het op mijn bed en spring even snel onder de douch. Dan doe ik mijn kleding aan en doe mijn haar op een messy knot. Ik peots mijn tanden en ga vervolgens weer op mijn bed zitten. Mijn bed lijkt ineens zoveel zachter en warmer en... Ik slaap...

"Madison!" Ik spring wakker en kijk op de klok. Nee hè, verslapen. Ik ben gewoon weer in slaap gevallen. Ik spring en ren naar beneden. Ik zie mijn vader staan met brood, drinken en hij wijst naar de tuin. "Ik heb je fiets maar alvast klaargezet." Ik lach naar hem en geef hem een kus op zijn wang. Ik dump m'n eten en drinken in de tas. Ik wil weglopen maar mijn vader houdt me tegen. "Zou je niet eerst wat eten vordat je weggaat?" Ik zucht en rol met mijn ogen. "Pa, ik ben al bijna te laat..." Hij houdt een appel voor me neus en dringt me aan om hem mee te nemen. Ik pak hem aan. Ik doe een jas aan en ren naar buiten naar mijn fiets. Ik spring er op en fiets weg.