It's Her (One Shot)
*itscobyhoran031 - Wattpad*
Palagi nalang ba ako magiging malungkot ? Palagi nalang ba ako iiyak? Palagi nalang ba akong magiging sawi?
Hindi. Hindi ko talaga alam. Naguguluhan parin ako hanggang ngayon. Ang hirap. Napakahirap lang sa part ko. Kasi mahal ko sya. Mahal na mahal.
"Salamat. Paalam na. Magkikita pa tayong muli, Andy.."
Pero wala na sya. That's her last words to me.. Oo. She's gone. She already left me.. Alone.. And she left me hurts..
Mahal ko na sya since birth since we was born in the same place, time, and grow together happily. Ang saya namin. Until i fall inlove with her.
Pero lahat ng yun eh nasira sa isang aksedente last new year when they traveled to Palawan and the plane they where at, crashed..
She suffer na wala manlang akong nagawa kundi manatiling lagi sa tabi nya.
She died na wala akong nagawa kundi hawakan lang ang kamay nya at palakasin ang loob nya na mabuhay pa sya at umiyak at nagmamakaawa.
"Salamat. Paalam na. Magkikita pa tayong muli, Andy.."
yan ang palaging naaalala ko sa kanya..
Bakit ba kasi sa dinami dami ng tao sya pa?
*hmmm..
So get out, get out
Get out of my head
And fall into my arms instead
I dont, i dont
Dont know what it is
But i need that One Thing
Yeah you've got that One Thing*
She actually sings like that. Her voice. Its her voice.
Ang ganda. Napatulo ang mga luha ko ng marinig ko ang boses na yun ulit.
Its her.
But not, kasi napakaimposible. Napayuko nalang ako at umalis na. Ayoko nang makita pa kung sya ba yun o hindi kasi imposible. Napakaimposible. Ewan ko, masasaktan lang ako.
Ng medyo nakalayo na ko sa boses na yun, dun ko nalang binuhos ang luha ko.
Bat nya naman ako iniwan ? Sumama nalang sana ako sa kanya nun para ngayon, kasama ko sya kung san man sya ngayon.
Mas inuna ko pa kasi ang Singapore International Painting Competition na yun.
Nanalo nga ako dun, wala na pala ang taong pinakamamahal ko ng buong puso.
Iniiyak ko na lahat. Dito ako ngayon sa isang puno na to. Maraming ibon ang masayang nag aawitan sa mga sanga ng punong to. Buti pa sila. Inosente at masasaya sa buhay na kung ano meron sila..
Nakayuko lang ako habang tahimik na umiiyak..
May naramdaman akong may umupo sa tabi ko at yumakap sakin..
Medyo gumaan ang pakiramdam ko. Pero, sana sya to. Sana sya yung yumayakap sakin ngayon. Sana sya yung taong mahal ko na handang maglean ng shoulder kung sakaling iiyak ako. Sana talaga sya to.
"Sige, umiyak ka lang.. Kasi nung nakita kita sa may park sa may fountain na nakayuko at napatigil nung kumanta ako at tumakbo ka papalayo, pakiramdam ko ako ang dahilan ng paghihirap mo kaya sinundan kita.. parang familiar kasi ang mukha mo sakin.."
Kinikilabutan ako.. Hindi sa takot kundi sa pag asa at saya.. Boses nga nya..
"Para kasing ang bigat bigat ng dinadala mo. Kung may maitululong lang ako para mabawasan yang dinadala mo, sige umiyak ka lang."
Sandali lang sya bumitaw at narinig kong nagstrum ng guitar..
Hindi ko parin inaalis ang ulo ko mula sa pagkakayuko sa mga wrist ko na nakahawak sa knees ko.. Gusto ko pakinggan ang boses nya.. Ayoko muna makita sya.. Natatakot ako na baka hindi sya to.. Na mali ang hinala ko. Mas masasaktan lang ako lalo..
*Ive tried playing it cool
But when im looking at you
I cant ever be brave
Cause you make my heart race
Shot me out of the sky
Youre my kryptonite
You keep making me weak
Cause you make my heart race
Somethings gonna give now
Cause im dying just to make you see
That i need you here with me now
Cause youve got that one thing
So get out, get out
Get out of my head
And fall into my arms instead
I dont, i dont
Dont know what it is
But i need that one thing
Youve got that one thing
Yeah youve got that one thing
Naramdaman kong inilapag na nya ang guitar nya kasi nagring yung phone nya..
"He-hello?"
--
"Um, ah, okay, oo.."
--
"Sige po, papunta na po.. Okay.."
Then she hanged up the call..
Eto parin ako sa ganitong posisyon.. Ayoko gumalaw. Ayoko umalis. Ayoko makita na hindi sya to.. Ayoko.. Masakit..
Naramdaman kong lumapit sya sa may puno kung saan ako nakaupo..
*tsup*
Hinalikan nya ako sa cheeks.
*lub dub* *lub dub*
Ano to?
*lub dub* *lub dub*
Wag mong sabihing kaya ko nang umibig ulit?
*lub dub* *lub dub*
Grabe ang lakas ng sigaw ng puso ko..
Kinuha na nya ang guitar nya at tumalikod at nagsimulang maglakad..
Medyo may kalayuan na sya..
Humarap sya ulit sakin,kumaway at sumigaw..
"Salamat. Paalam na. Magkikita pa tayong muli, Andy.."
Pagkarinig ko nun biglang gumaan ang katawan ko.. Andy.. Sya lang kasi ang nag iisang tumatawag sakin sa pangalang yan..
Nawala ang matagal ko nang paghihirap..
Ang saya ko..
At buhay sya..
*end of story*
Thanks po for reading ! Please Vote, Comment if necessary, SHARE :D and dont forget to tell to your friends.. I accept comments.. para matuto pa ko para mas mapaganda ang mga stories ko..
Follow me: itscobyhoran031
Twitter: @itsCobyHoran
Facebook: www.facebook.com/christian.navarette159
Thanks for reading ulit!
