Maxine's Pov
Papasok o hindi? Nakahawak na ako sa doorknob, nagdadalawang isip ako kung bubuksan ko ba o hindi. Kinakabahan na ako.
"Maxine..." Ani ni Chiko.
Bakit sya nandito? Anong ginagawa niya dito? Ah! Baka nag pa check up lang.
"Ch-Chiko, anong ginagawa mo dito?"
"Binibisita ko si..." Huminto siya sa pagsalita. At huminga ng malalim. "Nathan."
Ano? Si Nathan? "He had amnesia. Naaksidente siya last two weeks. Papunta daw siya sa park nun at may tinatawagan siya nun at hindi niya alam na may rumaragasang truck palapit sakaniya."
Agad tumulo yung luha ko. "Don't fool me around Chiko."
"No. I'm serious." Sabi niya at binuksan niya yung door sa tapat ko. Pumasok siya at pumasok rin ako.
Kumirot yung puso ko. Gusto kong magalit sa sarili ko. It's my fault. Damn shit! "N-Nathan..." I said between my cries.
"Parang hindi ka na niya maalala Maxine. P-pati rin kami hindi na niya maalala. Sinusubukan naming ibalik yung nakaraan para maka alala siya. Pero hindi parin, malaking epekto ang disgrasya sakaniya." -Chiko
"A-ah!" Napalingon ako kay Nathan. Nagising na siya. Lumapit ako sakaniya, yumakap at napahagulhol sa pag-iyak.
"Who are you?" Sabi ni Nathan. Ang sakit! Kinalimutan niya ako. Ah tangna!
"Nathan... I-I'm Maxine... Your girlfriend."
"Do I have a girlfriend Chiko? Ah. I'm sorry. May amnesia ako. Hindi ko na maalala ang lahat."
"Nathan, girlfriend mo ako. Please maniwala ka saakin."
"I'm so sorry. Hindi kita kilala." Napatayo ako at lumabas sa Hospital, dumeretso sa garden ng hospital.
Napasigaw ako ng malakas. It's my fault bakit siya nag ka amnesia. Damn! Hindi sana siya magkakaganito kung walang arranged marriage ang mangyayari. Pero damn! Masakit rin saakin dahil ikakasal siya sa iba! Tapos ako? Ano ngayon? Muntanga sakanila? Susuporta? Hell no. I love Nathan more that he could ever know!
"Maxine..."
Nang makita ko kung sino iyon, lumapit ako sakaniya at yumakap ng mahigpit. "Roliber..."
Ngayon ko lang siya nakita. Si Roliber. Childhood friend ko. Iniwan niya ako dahil kailanganin. Pumunta sya sa states for his mother and father.
"Why you're crying?" Instead of answering his question, I hug her tight. "Stop crying Max. Hindi bagay sayo."
"Roliber naman eh..." Sabi ko sakaniya at kumalas sa yakap.
"What?" Tumingin siya saakin at tumawa bigla. Napikon naman ako. "'Di ka nakakatulong. Umalis ka nga. Bwisit."
