Epoch (Harry Styles)

Prologue

Silahların ve topların gürültüsü kulaklarımı doldururken, gözlerimden akan yaşları yavaşça sildim ve sedyenin üzerine yeni koyulan yaralı uzun adama baktım.

Gördüğüm şekilde güzel yüzü acı ile kasılmıştı ve sağ eli sol kolunu sıkıyordu. Ve acı dolu inlemelerinin önüne geçmeye çalışıyordu. Elimi kolunu tuttuğu elinin üzerine koydum. "Sakin ol." Yavaşça fısıldadım. Genç adam kanlı elini, yaralı kolundan çekti ve yeniden ağzından acı dolu bir ses çıktı. Buraya getirilmeden önce koluna üstünden yırtıkları bezi sarmışlardı.

"Beni duyabiliyor musun?" Kafasını onaylar bir şekilde salladı. "Üzerindekini çıkartmam gerekiyor." Cevap vermek yerine yeniden kafasını salladı. Üstündeki üniformasının düğmelerini çözmeye başladım. "Kolundan çıkartmam gerek canın acıyabilir, bana biraz yardımcı ol." Onu bu şekilde uyanık tutmaya çalışarak, yapacaklarımı söylüyordum. Onunda yardımıyla yattığı yatakta dikleştirdim ve üzerindekini canını acıtacakta olsa hızlıca aşağıya kaydırdım. Karşımdaki adam güçlü ve acı bir çığlık attı. Bu benim kalbimin acımasına neden olmuştu.

Kolunda kurşun vardı. Gümüş renkli kurşun girdiği yerden burdan baktığımda bile parlıyordu. Daha derinde olmadığına sevinmiştim.

Yaranın etrafı zarar görmüş ve yanlarından kan akıyordu. Daha fazla onun canı acımaması için hızla yan tarafıma döndüm, içinde ilaç olan iğneyi aldım ve ona enjekte ettim. Koluna yeni ilaçlı bezi bastırdım ve ona güç vermek adına, kapalı gözleri ardından göremeyeceğini bildiğim halde gülümsedim. "İyi olacaksın,kahraman."

Sağ eli elime değdi ve ilaç etkisini göstermeden önce gözlerini açtı ve yüzüme bir kaç saniyede olsa yeşil gözleriyle baktıktan sonra ilacın etkisi ile geri kapandı.

....

Oy verip, yorum yapmayı unutmayınız.♥️