Eylül 2014 - 8. Sınıf öğrencisiyim tabi ozamanlar başımda bir teog belası vardı dershanenin ilk günüydü bildiğiniz gibi klasik bir dershane günü ilk günlerde kimseyle takılmaz teneffüs aralarında sürekli müzik dinlerdim açıkçası çevreyle pek ilgim yoktu sınıfın en yakışıklı erkeği kimdi onu bile bilmezdim
Zaman geçtikçe arkadaş ortamına aktım eğlenceli bir ortamım vardı artık bir pazar annemin çöreklerinin kokusuyla açtım gözlerimi hiç vakit kaybetmeden hemen hazırlanıp kahvaltıya gittim mutlu bir pazar kahvaltısı oldu ama unuttuğum birşey vardı ve ben dershaneye geç kalıyodum hemen fırladım masadan evden çıktım dershaneye doğru yol aldım
İlk ders bitti teneffüste kızlar geldi yanıma kantine gittik sonra tekrar sınıfa geldik sohbet etmeye başlamıştık konumuz aska kadar geldi neyseki hoca gelmisti artık ders başlamıştı işte tamda o an nefes alamadım kalbim sıkışmisti apar topar hastaneye gitmistik
Gözlerimi açtığımda başımda annem ablam ve babam vardı kolumda serum ama takıldığım tek şey annem ve ablamın şişmiş olan gözleriydi fakat benim henüz hiçbir şeyden haberim yoktu bir süreliğinede olmamıştı ztn
Serumun bitmesiyle hastaneden çıktım eve gittik ve ben çok yorgundum hemen uyumuştum erken uyuduğum için biraz erken uyanmıştım mutfağa gidip su içtim annemin ağladığını duydum teyzemle telefonda konuşuyordu yaklaştım sessizce dinlemeye başladım annem teyzeme kalbimde delik olduğunu ve fazlasıyla kötüye doğru gittiğini söyledi
Benim onu duyduğum an tam anlamiyla dünyam başıma yıkılmıştı göz yaşlarıma hakim olmamıştım annem onu dinleyip herşeyi öğrendiğimi anladı yanıma geldi sarıldı bana hıçkıra hickira ağlamaya başladık bir süre öyle kaldık ablamla babam yanımıza gelene kadar onlarda anlamıştı öğrendiğimi
Ablam annem uzaklaştırmis babam ise benim elimden tutup kaldırmıştı daha sonra odaya geçmiştik
" Bak kızım biz bunu duyduğumuzda çok üzüldük ve yaşadığın şeyin aynısını bizde yaşadık emin olki doktor hastalığını söylediği anda gözüme perde inmişti sanki ama ben güçlü durdum ve sende güçlü babanın güçlü prensesisin eminimki bunu beraber atlatacagiz."
Dedi ardindan göz yaşlarımı sildi bir daha aglamayacagima dair söz verdirdi.
