Dear Jimin,
Bago ko simulan ang diary kong 'to. Pamura lang. Isa lang. PUTANGINA MO! GAGO KA! LANGYA KA! Bakit mo ba ako sinasaktan ng ganito? Bakit ganito ang impact mo sakin ha? Bakit hindi mo siniseen mga chat ko sa'yo kahit online ka naman? Bakit pa-fall kang hayup ka? Bakit ka ganyan?! Bakiiiiit!!!
Kilala mo ba ako? Syempre, kilalang-kilala mo ako kahit hindi ako magpakilala sayo! Kasi ako lang naman ang babaeng baliw na baliw sa'yo since fourth year high school pa tayo! Ako lang naman ang babaeng tadtad kung magchat sa'yo. Ako lang naman ang babaeng nag-eeffort na tawagan ka tuwing birthday mo. Ako lang naman ang nag-eeffort na puntahan ka sa klase mo at kakaway sa'yo na parang baliw. Hindi ka naman ganon ka-gwapo, pandak ka naman! Pero bakit ganoon? Gusto pa rin kita! Mali! Mahal na yata kita! Bwisit ka! Alam mo 'yun? Siguro ginayuma mo ako noon 'no? Kaya pati this year, baliw na baliw pa rin ako sa'yo!
Pero tangina mo pa rin, Jimin! Matanggalan ka sana ng ano mo! Pa-fall, hayup!
Babaeng tanga sa'yo,
Raray
