BALIN

YAYIN

"Yedi yılım ?" Dedim arabadayken.

"Balın" dedi her zamanki gibi.

"Nereye gidiyoruz acaba hala söylemedin ?"

Karan bana bir sürprizi olduğunu söyleyip arabaya bindirmişti ve ben meraktan ölüyordum. Yedi yılımı verdiğim sevgilimdi o benim. Ona her zaman 'Yedi yılım' derdim. O da bana 'Balın' derdi. Ve bu kelimeyi ondan duymak her şeye bedeldi.

"Sürpriz." Dedi Karan.

"İyi peki öyle olsun da çok merak ediyorum."

"Sabır Balın sabır." Deyip güldü.

Bana Balın demesinin sebebi Balın'ın sevgili anlamına gelmesiydi. Sevgili olduğumuz dan beri bana hiç adımla hitap etmemişti , ben de ona genelde 'Yedi yılım' derdim sinirlendiğim zamanlar hariç. Zaten genelde bu sinirim Karan'a karşı olmazdı , çünkü Karan beni herkesden iyi tanırdı ve sinirlendirmemi gerektirecek hiçbir şey yapmazdı. Sinir sebebim genelde bizi çekemeyen insanlar oluyordu , sosyal medyada ünlüydük bazen komik videolar çekiyor bazen de anılarımızı fotoğraflayıp paylaşıyorduk , bir barımız vardı orada şarkı söyleyip eğleniyorduk. Barımızın adı 'KARİZ'di. Pek başarılı bir shipleme olmasa da benim ismim ve yedi yılımın isminin ilk heceleriydi işte.

İzem ve Karan.

Baktım yol bitmeyecek telefonumu alıp bir fotoğraf çektim kocaman gülümsedim. Karan direksiyonun başında ben ise onun yanında , fotoğrafı instagrama atıp altına 'Yedi yılımın sürprizi varmışmış taa ' yazdım ve paylaştım.

Anında beğeni ve yorumlar gelirken telefonumun çökmesinden korkup interneti kapattım.

"Ay artık gelmedik mi sonsuzluk kapsülüne girmiş gibiyiz bir türlü bitmiyor." Dedim. Ne yapayım yahu git git git bir bitmedi. Sabırsız biriyim ben Kabızken tuvalete bile gitmiyorum ki bekleyeceğim on saat diye. Tamam bu iğrençti verdiğim geçici rahatsızlıktan dolayı özür dilerim magnum borcum olsun size.

Karan "Geldik işte." Dediğinde etrafıma bakındım.

Manzara göz pörtletecek sekildeydi. Yıldızlara uzansam sanki dokunacaktım hemen arabadan indim iki tane ağaç vardı , ağaçlar küçük beyaz - mavi lambalarla süslenmişti. İki ağaç arasında bir masa ve üzerinde bitter çikolatalı pasta , Yedi yılım ve benim favorimiz.

Etrafıma büyülenmiş gibi bakmayı kesip Karan'a döndüm. Ben ne nasipli bir kızdım ki ona sahiptim. Koşup boynuna sarıldım. Yüzünü avuçlarımın içine alıp "Seni Seviyorum." Dedim.

Yüzü birden ciddileşti ve "Ben seni sevmiyorum." Dedi.

Gülümsedim beni sevdiğini bal gibi de bildiğim için trip atıp ya da gözlerim dolup "Nasıl yani?" Gibi bir tepki vermedim.

Tekrar gülüp "Ben sana aşığım Balın." Dedi ve elimden tutup yıldızlara yaklaştırdı.

"Tüm evrenin önünde ilan ediyorum ki ben sana aşığım Balın." Dedi ve kotunun cebinden bir kutu çıkardı , bir dakika ya ne oluyor ?

"Daha önce birçok anımıza şahit olan yıldızların önünde Benimle evlenir misin ?" Dediğinde hafifçe gülümsedim bunu beklemiyordum elbette biriyle evleneceksem bu Karan olacaktı ama çok şaşırmış ve çok mutluydum ona sarılıp ;

"Evlenirim Yedi yılım." Dedim ve devam ettim. "Evet ! Evet! Evet!"

Bu anı bozacak bir şeyin olacağını hiç düşünmemiştim ta ki o "Hayır ! " sesine kadar.

Anın büyüsünden çıkıp etrafa bakındık , bir adam bize doğru geliyordu. Derdi neydi bunun Allah aşkına ?

Karan "Ne oluyor hayırdır ?" Dedi adama.