Kaybediş

Bölüm 5 "Alışveriş"

Okul bittiğini haber veren zil çaldığında sıramdan kalktım. Lara çantasını topluyordu. Kerem'in dediği gibi öğleden sonra gelmişti. Çantamı topladım ve sıramın üstüne attım. Müdürün verdiği cezayı Lara olmasa da yapacaktım. Tekrar müdürün odasına düşmek istemezdim. Koşarak merdivenlerden indim. Kolidordan sol doğru ilerledim. Spor salonu önümdeydi. Koskocaman bu salonu Nasıl temizleyecektim. Temizlik için eşyaları bir odada buldum. Süpürge aldım elime. Yererleri temizlemeye başladım. Bittikten sonra telefonum çaldı. Cebimden telefonumu çıkardım. Arayan annemdi.

"Alo?"

"Efendim anne?"

"Evde misin kızım?" Durdum ne diyecektim? Değilim desem sorgulardı.

"Evet evdeyim."

"Ne yapıyorsun kızım?"

"Hiç ders çalışıyorum."

"Aferin kızım. Doğru çalış. Yarın okul yok zaten. Pazar akşamı döneceğim ben."

"Sen neler yapıyorsun anne?"

"Biraz sıkıcı ama Uzay olunca her şey daha güzel." Kalbim kırılmıştı. Babam gözlerimin önünde yapboz parçaları gibi birleşirken kendimi ihanet etmiş gibi hissediyordum.

"Sonra konuşalım işim var." Dedim ve telefonu kapattım. Cebime yerleştirilen telefonu yanıma Lara geldi. Gözlerimi kısıp ona baktım. Elinde bir bez vardı beze ayaklarıyla bastı ve yerleri sildi. Spor salonu bitmişti. Çöpün içine baktım. Çöp dolup taşmıştı. Çöpün içindeki poşeti değiştirdim. Şimdi en kötü yer olan soyunma odasına girdim. Erkek odası vardı ilk. Yerleri süpürge ile sildim sonra Lara gelip ayağının altındaki bezle sildi. Küçük bir masa vardı. Üstünü sildim ve altına bakınca ağızım açıldı. Tanrım masanın altında binlerce sakız vardı. Midem bulanmaya başlarken elimle burnumu tuttum. Midem kalkınca uzaklaştım. Lara'ya baktım. Bana düz bir ifade ile bakıyordu.

"Sakızlardan hoşlanır mısın"

"Neden?"

"Immm şey masanın altlarını sen temizlemek ister misin?" Geldi ve masanın altına baktı. Süpürgenin sopasıyla onları çıkarmaya başladı. Bende kızlar soyunma odasını temizledim. Ve tek kalan yer lavabolarda. Tualetlerin içini bile temizlememiz gerekiyordu. Bu iğrençti. Yerleri ikimizde bezle sildik. Daha dokunamazdım başka yere. Ellerimi yıkadım ve çıktım. Lara kolumdan yakaladı beni. Ellerimi hiddetle çektim. Kaşlarımı çatıp ona baktım.

"Ben sana bir soru soracaktım."

"Çok yorgunum sonra sor." Deyip arkamı döneceğim zaman bu sefer omuzumdan tuttu beni.

"Onları sen yapmamıştın öyle değil mi?"

"Maalesef hayır." Dedim ve arkamı döndüm. Ağır adımlarla spor salonu terk ettim. Merdivenlerden yukarı çıktım ve dümdüz ilerleyerek okuldan çıktım. Yürümeye başladım. Eve gitmeyi o kadar çok istiyordum ki! Telefonum tekrar çalınca. Cebimden çıkardım telefonumu. Yine annem arıyordu.

"Efendim anne?"

"Bana yalan mı söylüyorsun sen?"

"Ne alaka?"

"Ev telefonundan aradım açmadın Arya. Ne yapmayı düşünüyorsun sen evde değildin değil mi?"

"Ya anne saçmalama evdeyim tabiki ama belki de kablosuna bir şey olmuştur. Ya da duymamış olabilirim."

"Umarım öyle bir şey olmuştur Arya yoksa ne kadar kızacağımı biliyorsun."

"Maalesef biliyorum."