Neglected.

{1}.

Προσπαθούσαμε όσο το δυνατό να ακουγομαστε λιγότερο, η αλήθεια είναι οτι οι
τουαλέτες αυτού του αναθεματισμένου σχολείου δεν είναι αρκετά ηχομονοτηκες.

"Πιο.." πήρα ανάσα. "Πιο γρήγορα." παρακάλεσα μέσα στα χέρια του.

"Π-προσπαθώ." είπε με μια ανάσα.

Επιτάχυνε τις κινήσεις του και δεν άργησα πολύ να απελευθερωθω.
Άφησα την ανάσα που κρατούσα τόση ώρα και τον κοίταξα στα μάτια.
Πλησίασε το πρόσωπο του στο δικό μου και δάγκωσε τα χείλη μου, έκανα το ίδιο.
Ήταν ακόμα μέσα μου αλλά δεν απομακρυνόταν, φοβήθηκα μην κολλήσουμε στο τέλος.

"Ελα κατέβασε με." είπα και ξετυλιξα τα πόδια μου απο την μέση του.
Με κράτησε απο την μεση για να μην πέσω και κουμπωσε το παντελόνι του, έστρωσα λίγο το αέρινο φόρεμα μου καλυτερα πάνω στο σώμα μου.

Έτεινε το χέρι του και με εγκλώβισε στην γωνία του τοίχου.
Μου χαμογέλασε και πήγε να με φιλήσει αλλά τον απομακρυνα.

"Υποτίθεται πως ήρθα τουαλέτα, θα νομίζει πως κάνω κάτι πιο σκληρό." δικαιολογηθηκα.

"Μα έκανες." μου έκλεισε το ματι.

"Δεν εννοώ αυτό που νομίζεις πάντως, εννοώ κάτι βρωμερό." είπα χαμογελώντας ειρωνικά.

Τον έσπρωξα και περπάτησα ως την πόρτα της τουαλέτας, μέχρι που τον άκουσα να λέει το όνομα μου.

"Μην χαθούμε ε;" είπε με ένα στραβό χαμόγελο.

"Θα δω." είπα και έφυγα τελείως.

Θα το θελα να πάω στην τάξη αλλά άργησα ήδη 15 λεπτά, όλοι ξέρουν τι έκανα και δεν θέλω να πάω και να τους ακούσω να ψιθυρίζουν πως είμαι τσούλα, και πως πάλι πηδιομουν στην τουαλέτα, ή αμα πληρώνομαι όταν γαμιεμαι, ή τα πρόστυχα αλλά όχι ευχάριστα σχόλια κάποιων αγοριών τύπου "θα μου πάρεις μια πίπα στα γρήγορα;". Όχι, δεν θέλω να πάω.

Απλά κάνω σεξ. Είναι τόσο κακό;
Με βοηθάει.
Παλιά το έκανα απο ανάγκη για βοήθεια να ξεχάσω, τωρα το κάνω και για να ευχαριστιέμαι αλλά και για να ξεχνιέμαι.

Είχα κουραστεί απο τον καθένα να μπλέκεται στην ζωή μου, να μιλάει για εμένα χωρίς να σκέφτεται, γιατί κανείς δεν με ξέρει, κανείς.

Είναι σαν το τσιγάρο.
Γρήγορο και αποτελεσματικό.

Αλλά πληγώνομαι αν και δεν το δείχνω, προτιμώ να δείχνω σκύλα.
Έτσι όλοι πιστεύουν πως δεν έχω πληγωθεί ποτέ.
Αλλά έχω.

Και αυτός έφταιγε για όλα.
Αυτός.

Άμα δεν ήταν αυτός τώρα θα συνέχιζα την ζωή μου χωρίς αυτά τα σχολια, χωρίς να ντρέπομαι να περπατάω κάποιες φορές.

Ακόμα με πονάει.
Ακόμα με πονάει να τον βλέπω αλλού.
Με πονάει να σκέφτομαι ότι με χρησιμοποίησε και εγώ ήμουν τόσο αφελής και εύκολοπίστη που έπεσα στα δυχτια του και τον άφησα να με πληγωσει.

Του πρόσφερα τόσο χρόνο και τόση προσοχή και αυτός δεν μου έδινε ούτε 2 λεπτά απο την μέρα του.

Ακόμα τον αγαπάω,ακόμα τον νοιάζομαι.
Θυμάμαι χαρακτηριστικά το τελευταίο μας μήνυμα.

"Γιατί δεν μου έστειλες καθόλου αυτές τις μέρες;" ρώτησα εγώ.

"Δεν σου στέλνω γενικά."

"Γιατί;"

"Δεν σε αγαπάω πια, άσε με ήσυχο καριολα."

Και με πλήγωσε.
Και με πάτησε.
Και με άλλαξε.

Τον άφησα να με μάθει τα παιχνίδια του άγριου έρωτα και μετά αυτός έφυγε.

Ακόμα να καταλάβω αν ήταν ποτέ πραγματικά εδώ αλλά δεν θέλω να το σκέφτομαι πια.

Το να τον βλέπω καθημερινά μου αρκεί, αλλά όχι με άλλη.
Και δυστυχώς για εμένα τον βλέπω με άλλη, εδώ και μήνες, και με πονάει πολύ.

Γιατί εγώ του έδωσα οτι πολυτιμότερο έχει μια κοπέλα και αφού αυτός το πήρε έφυγε.

Προσπαθώ να βρω στο πρόσωπο και στο σώμα κάθε άλλου άντρα το δικό του, αλλά ακόμα δεν τα κατάφερα.
Και φταίει αυτός.

Τον κατηγορώ, αλλά δεν φταίει μόνο αυτός, έχω και εγώ μέρος της ευθύνης.

Άμα δεν συμφωνούσα να πάω και με άλλους δεν θα υπήρχαν τα σχόλια αλλά αυτός μου είχε πει πως το να κάνεις σεξ με πολλούς δεν είναι κακο αλλά ευχάριστο.

Δεν ξέρω αν ήθελε να μου βγει το όνομα.

Δεν ξέρω τι ήθελε.
Αλλά οτι και αν ήταν το κατάφερε.

Γιατί πλέον είμαι η λεγόμενη πουτανα, η λεγόμενη τσούλα που γαμιεται με το μισό σχολείο.

Και λοιπόν;

Κανείς δεν θα έπρεπε να ανακατεύεται.

Αλλά έχω ήδη αποδεχτεί τα σχόλια, και έχουν δίκιο.

Είμαι πιο φτηνή και από τσίχλα.

Είμαι σαν μια τσίχλα, με μασάνε όλοι και όταν βαρεθούν με πετάνε.