İmkansız mıydı?

♡~23

ZEYNEP》》》

Hıçkırarak ağlıyodum. Lavaboya girip yüzümü yıkadım iyice. Ağlamamı geçirmeye Çalışıyodum. Mert sinirini yenemiyodu. Simge neler diyodu peki!? Neden diyodu o sırada! Abimin önünde! Ya mert neden sürtük demişti! Kızı duvara niye sıkıştırıp bağırıyodu abimin önünde! Hemde kızı kesmişti önceden. İnanmıyodum. Mertde kafayı yiyodu en ufak bi hakarette . Simgenin tokat atmasını hiç söylemiyodum. Kız haklıydı. Sürtük demiş o da atmıştı tokat! Yüzümü iyice silip çıktım. Çıkmamla herkes bana döndü. Herkes buraya neden toplanmıştı. Azra simgeyi sakinleştiriyodu. Tam bende yanlarına gidiyodum ki burak abim çağırdı.

"Zeynep gelsene bi sen şu cana söz dinletirsin" anlamaz gözlerle bakarken

"Hadi"dedi burak abi. Peşinden odaya girdiğimde can abim koltukta yatıyodu. Burnu kanıyodu. Kaşıda patlamıştı.

"Abi! Ne oldu?!" Derken hızla yanına gidip koltuğun köşesine oturdum.

"Yok bişey amcam iyi "dedi amcam

"Ay abi ne oldu böyle?"

"Ağladın mı sen?" Dedi.

"Yok ağlamadım"

"Zeynep az şu kaşını temizle abicim bizi dinlemedi"dedi burak abi.

"Ta-tamam" burak abi pamuğa ilaç döküp verdi.

Abim elimi itti.

"Gerek yok"

"Abi yapma naz!" Dememle kaşlarını çattı.

"Çek elini uğraştırma beni "dedim.

"Zeynep istemiyorum"

"Lan yapsın işte zeynebi dinle"

"Hadi abi çek elini" elini çekti. Pamukla sildim yarasının etrafını içim kaldırmıyodu. Yüzümü buruşturdum.

"Yapma istersen" dedi abim.

"Yok yaparım ayy benim canım yandı böyle görünce" yaraya bakmamaya çalışarak ilaçlı pamuğu bastırdım.

"Ahh kızım yavaş!"

"Ay nasıl yapıym canım benim yapıyorum işte"

"Bak ciddiyim yapmak istemiyosan yapma. "

"Yoo yaparım" derken yarığı temizledim. Yara bandı yapıştırdım.

"Morarır burak abi buz bulabilirmisin? Koyardım?"

"Bulurum"

Çıktı.

"Ne oldu sana?"

"Yok bişey"

O sırada yan odadan sesler geldi.

"Çıldırıcam!"dedi mert. simgeni sesi geldi.

"Ya seni çok sevmiştim ben pislik! Beni kaç kez rezil ettin ya! Herkesin içinde yapıyosun bilerek mi?!"

"Lan bas git bilerekmiş gelme lan o zaman yanıma mal mal konuşuyosun! Sen bana tokat atamazsın!"

"Mert dur! Simge sende çık!" Dedi selim bağırarak"

"Benden özür diliyeceksin!"dedi simge bağırarak.

"Zeynep git şu gerizekalı simgeyi çağır ya sinir olucam!"

"Tamam abi" derken çıktım. Mert'in odasına babası giriyodu.

"Bu kargaşa ne?" Dedi.

"Bilmiyorum" dedim anlatamıycaktım hem hala abime ne oldu bilmiyodum.

Girdim. Selim Mert'i yatıştırırken simgede saçlarını yolarak ağlıyodu.

"Simge anim çağırdı" dememle herkes bana döndü. Gözümü mertden kaçırarak simgeye döndüm.

"Gel hadi" dedim.
Kolunu tutmamla bağırdı.

"Ben kalkarım!" Kalktı.

"Allah'ın belası" deyip simge kapıyı çarparken çıktı. Merte baktım o da hırpalanmıştı. Eliyse çok fena kanıyodu. Bakışlarım gözlerini bulmadan çıktım hızla.

Abimin odasına girdim tekrar. Yanına oturdum. Burak abi gelmişti. Buzu elime aldım.

"Bak yapma abicim onu" dedi.

"Olmaz yapıcam" buzu yüzüne koymamla homurdandı. İçimdeki ağlama isteği giderek büyüyodu. Ağlamamak için dudaklarımı birbirine bastırıyodum. Gözlerimden düşen yaşlarla yüzümü sildim.

"Lan sen neye ağlıyosun?" Diyen abimi cevapsız bıraktım. Ne simgeyi böyle görmeye dayanıyodum ne de bizim çöküşümüze.

"Yüzün nasıl oldu?" Dedim boğuk sesimle.

"Yok bişey"

"Söyle işte"

"Mertle biraz tartıştılar" dedi burak abi. O da karşı koltukta oturuyodu. Ağlama şiddetim artıyodu. Kimle evlenmiştim ben böyle. Zorba hemde kaba! Buzu yüzüne bastırdım.

"Kızım dondu yüzüm çek"

"Olmaz bi sus ya" dedim bi süre hıçkırıklarla ağlamış buzu bastırmıştım. O sırada mertle babası girdi içeriye. Uyuz!

Buzu çektim.

"Gençler kocaman oldunuz küsülür mü!?" Dedi babası. İkiside cevap vermedi.

"Arkadaşsınız siz" dedi zafer amca. Bi ara mertle göz göze gelsemde hemen gözümü çektim.

"Simge kızım ağlama sende" dedi zafer amca

"Ya nasıl ağlamıym ya! Herkesin içinde sanki ben onun yakasını bırakmıyomuşum gibi!" Dedi simge bordo rujuyla çok iğrenç duruyodu.

"Niye öyle konuşuyosun sen?!"dedi babası.

"La havleee çıldırıcam şimdi! Lan sana demedimmi çekil yanımdan diye sen naptın dibim girdin kovmıym napıym!?" Dedi mert

"Lan sanki seni bilmiyoruz eminim göndermişsindir (!) Sinir etme insanı kıza neler dedin! Bana bak bidaha o kıza bakarsan seni öldürürüm!"

"Gel öldür lan gel! Napıym bakıp şu kıza! Sapıkmıyım ben!"

"Bilemiyorum" dedi can abim. Ağlıyodum tek yaptığım buydu.

"Lan öldürürüm seni! Gelip bulaştı işte!"

"Ya hala bulaştı diyo!"

"Ne diym ha ne dememi istersin sana! Sürtük deyince zoruna gidiyo "

"Ya hala sürtük diyo bana !"

"Şu kızla düzgün konuş!" Dedi abim.

"Lan ne konuşucam ben onunla!" Dedi mert. Mert'in babası konuştu.

"Mert! Oğlum akıllanmıycakmısın sen?! Kazık kadar adamsın kavga ediyorsun onunla bununla! Kendine çeki düzen ver!"diye bağırdı babası. Mertde kapıyı çarpıp çıktı. Can abim bize döndü.

"Zeynep yürüyün sizde eve! Al istediğiniz oldu bidaha bu şirkete siz 3ünüz gelmiyceksiniz!" Sevinsemmi üzülsemmi bilemiyodum. Önceden buraya gelmemek için herşeyi yapardım ama şu şekilde gitmek istemezdim. Dini eşime sapık muamelesi yapılıyodu.

"Lan ne bakıyosun yüzüme basın gidin işte!" Elim ayağıma dolaşırken kalktım. Yanağından öpüp kızlarla çıktık. Mert o sırada kapıyı çarpmıştı. Sıçramıştık. Simgeye neler demişti hayvan! Sen abimi nasıl dövüyosun acaba! Çok geçmeden eve gelmiştik. Simge ağlamış bende sinirden ağlamıştım. Ne olacaktı? Bana merte ne olacaktı bilmiyodum.

Hayırlısı...