Owning His Innocence (SPG)

Playful Crush

"Please Enrie."

"A.yo.ko." Pinal kung saad at inayos ang gamit kung nagkalat sa aking mesa. Binuka ko aking bag at inisang bagsak lahat ng nasa ibabaw ng mesa papasok sa aking bag. Ayoko sa lahat iyong inaayos ko ngunit nagugulo rin lang.

"You're the most perfect model on my photoshoot-"

"Pero ayoko. Pano ba yan?" Kunwa'y naglungkot lungkutan ako. Matapos kung iayos ang gamit ay hinarap ko ito at tinap sa balikat. "You'll gonna find someone better than me.." kung meron talaga.. pipi kung usal sa aking isipan lamang. As if naman madaling makahanap ng mas hihigit sakin.

Come on.

I am Enrie.

Umalis ako sa walang magagawang photographer at agad nanakbo dahil gusto ko ng umuwi sa condo ko. I finally found a place that I can do whatever I want. Masyado kasing nakakasakal sa bahay.

I am not able to drop my whole body on our dining area dahil hindi umano iyon tama para sakin. My grandma loves to control me like a puppet. Kulang nalang ipasok nya ang utak nya sakin at maging sya na ako.

"Enrie..!"

"Please fucking Jethro! Leave me alone!" Inis kung saad ng hindi sya binabalingan dinig ko ang nagmamadaling yabag nito patakbo sakin.

Gusto kung salubungin ito sa hambalos sa sukbit kung mga gamit. Hindi ako natutuwa sa pagpu-pursue nya. Akala naman nya hindi ako aware na may gusto sya sakin. At gusto pa talaga nitong maghubad ako sa harap nya't ipapalusot pang photoshoot iyon.

Hello?

Do I need a fucking money?

Apprently NO.

The money automatically flows on my name without doing nothing.

Ang besides..

Hindi ko kailangang ipangalandakan ang mukha ko sa kahit anong magazine upang ma-satisdy ang sarili kung gaano ako kaganda. Masaya na akong alam ko iyon. Hindi ko na kailangang ipamukha.

"Please Enrie. You're my only hope-"

"And everyone does. So just shut up and stay away from me." Naiinis na talaga ako.

His pestering me all day. Pakiramdam ko stalker na syang makakatawag. Nanghilakbot ako. Baka mamaya malaman nito kung nasaan ang condo ko at doon ako bwisetin.

Mabilis akong tumakbo at pagzigzag na nakihalo sa mga estudyanteng nakakasalubong ko. Ngayon ko lang pinagpasalamat na siksikan dito na noon ay halos isumpa ko ang hallway dito sa campus.

"Enrie!"

Hindi ako sumagot at bahagyang yumuko. I'm not gonna take any chances he trace me. Hindi nakakatuwang magpahabol na sakanya.

Mabilis akong lumiko at kumaripas papuntang parking lot. Kabado ako at baka nasa likod ko lang ang walang hiyang Jethro na iyon.

Ang ayoko sa lahat may asong sumusunod sakin.

"Shit!" Bigkas ko ng mapansing nadaanan ko na kung saan naka-park ang sasakyan ko. Maharas akong napatigil sa paglalakad at ngali-ngaling hambalusin ang sarili.

"Enrie naman..!" Ungot ni Jethro na umalingawngaw ang atungal sa apat na sulok sa padilim na parking lot.

Hindi ko alam kung anong sumapi sakin at bigla na lamang akong napaupo at para akong abnoy na gumapang patago sa isang itim na sasakyan.

Ano bang ginagawa ko?

Kinakabahan ba ako?

Gusto kung tuyain ang sarili.