Bulutlar Da Ağlar

&BÖLÜM 6&

Günlerden Pazartesiydi bu sefer her zamanki gibi annemin sesiyle uyanmamıştım bugün kendiliğimden kalkmıştım hafiften bir yağmur sesi geliyordu cama doğru yaklaştım ve pencereyi açıp yağmuru hissetmeye çalıştım ne kadar da güzeldi birbirlerine değmeden ayrı ayrı yaşayabilmek. Artık daimi aksesuarım olmuş bastonumla merdivenlerden indim birascık ses yapmıştım ama tahminlerime göre kimsecikler uyanmamıştı jdjsks gidip istediğim kadar nutella yiyebilirdim aslında ama yağmurun ve havanın etkisi olsa gerek sıcak, sert bir kahveyi nutellaya tercih ettim. Odama çıktım camı açıp üstüme bir pike aldım ve yağmuru dinledim inanın bu huzurun başka bir tarifi yoktu benim için inanılmaz güzel bir sesti bu ve hafiften esen rüzgarda huzurumun cabasıydı ne kadar vakit orada uyukladım bilmiyorum Çınarın sevecen sesiyle uyandım ah anne insan bir haber verir çocuk yine beni sülepe gibi yakalamış gülüyordu hoşgeldin dedim elimle kahveyi aradım ama bulamadım bunu mu arıyorsun dedi elime soğuk bir kupa değdi anladığım kadarıyla uzun bir zamandır burda uyukluyorsun çünkü kahven buz gibi deyip güldü Çınar, cevap vermedim bu hava bende ne kadar sert etki yaratıyorsa Çınarda da bi o kadar sevecen bir etki yaratıyordu, ayrı dünyaların insanıydık sanki ..

Çınarla biraz konuştuktan sonra kitapları elime tutuşturdu pek keyfim yoktu ama güzel ders yaptık ilerleme kat etmiştim Çınarda cebinden çikolata çıkartıp bana uzatmıştı sıkma çikolatalardan almış bana diş macunu sanıp rezil olmuştum önce fjskdkskekslsmrskskdn Çınar çok gülmüştü çuku çukumu yedim ve teşekkür ettim. Aslında Çınar çok düşünceli biriydi, belki de bana öyle geliyordu hoş hayatımda babam poyraz ve çınardan başka erkek olmadığı için de öyle hissediyor olabilirdim ama kendimi böyle olduğuna inandırmak hoştu.

(Şifremi unutmuştum yeni buldum ve hemen yazdım çok çok sori umarım begenirsiniz.)