"Is this seat taken? " narinig n'yang tanong nito
Hindi s'ya kumibo.
"N-no, that seat is not taken. " sagot ni Shane, sa nagpapa-cute na tinig.
"And this is Rowan, ka-block din natin s'ya kaya lang bago pa lang s'ya dito. " pakilala sa kan'ya ni Shane.
Umupo ito sa silyang katabi n'ya. She smelled again the same masculine fragrance. It created havoc inside her, again! At hindi n'ya nagugustuhan ang nangyayaring 'yon. She was becoming so aware of this man, and she didn't like it one bit.
"Hello, Rowan."
Siniko s'ya ni Shane. "Hoy, Rowan, kinakausap ka ni Roan. "
She saw him extend his arms towards her. "I'm Roan Anthony Stuart, and I just wanted to apolo--"
Pabagsak n'yang isinara ang librong binabasa. "Doon na lang ako sa likod mauupo." Pagkasabi niyon ay walang sabi-sabing tumayo at naglakad s'ya patungo sa likurang bahagi ng classroom.
Doon na lang n'ya ipagpapatuloy ang kan'yang pagbabasa. His arms we're so contagious, and ahe feared that she might me in contagion. Saka dapat ay galit s'ya rito. Ngunit tuwing malapit ito sa kan'ya ay nabahati ang kan'yang kalooban kung ano ang unang dapat n'yang maramdaman; kung kilig ba o inis. Naghalo-halo ang iba't-ibang emos'yon sa dibdib n'ya tuwing makikita n'ya ito. It was so unbecoming of her.
Mayamaya pa ay dumating na ang professor nila. Binigyan sila nito ng long quiz. Ilang sandali pa ay abala na ang buong klase sa pagsagot sa long quiz. Nadalian lang s'ya kaya mabilis n'yang natapos iyon. Bang maipasa n'ya ang answer sheet sa professor n'ya ay nagmadali na s'yang naglakad papalabas ng classroom.
"Hey, Rowan, wait! " narinig n'yang tawag mula sa likuran.
Paglingon n'ya ay nagmamadaling naglalakad si Roan palapit sa kan'ya. Sa hindi n'ya malamang dahilan ay huminto s'ya sa paglakad upang antayin ito.
"Ano ang kailangan mo, Mr. Stuart? " indifferent na tanong n'ya rito.
"Alan kong galit ka sa'kin at gusto kong humingi ng paumanhin sa hindi magandang onasal ko noong isang araw. I know what I did was uncalled for, so I was asking for your forgiveness. Medyo wala ako sa sarili bang mga sandaling iyon dahil medyo kulang ako sa tulog. Please, forgive me. " nagsusumamo ang mga mata nito habang nagsasalita.
Parang gusto na n'yang bawiin ang hindi magandang impresyon n'ya rito at patawarin na ito.
"Hindi ko run sinasadya 'Yong ginawa kong paghalik sayo. Nabigla lang ako no'n."
Bigla ang pagsanib ng paghihimagsik ng kan'yang kalooban dahil sa sinabi nito. "Wala na sa'kin ang bagay na iyon, Mr. Stuart. Siguro, kailangan lang natin I was an ang isa't-isa para hindi na tayo magkabanggaan pa katulad ng nangyari kanina." Matabang na sabi n'ya. Ngunit para swan ang pagtutol na nararamdaman n'ya dahil sa pagpapaiwas n'ya Kay Roan sa kan'ya? "Just stay out of my way and I will stay out of yours. Clear? "
"Sayang, gusto pa naman sana kitang maging kaibigan. "
Hi do na lang s'ya nagkumento sa tinuran nito.
"Good day, Mr. Stuart. " pagkasabi niyon ay dali dali na s'yang naglakad papalayo rito.
