"Ela Ateş izmir Moda tasarım üniversitesini Kazanmıştır" yazıyı okuduğum An Sevinç göz yaşlarına Boğuldum .
Bilgiseyar masasından Kalkıp Salona Doğru koştum ağızım çıktığı Kadar bağırdım.
"Kazandııııımmmm Anneeemm Kazandıııım Üniversete Gidiceeeem" diyip anneme Sarıldım.
Annem Gözleri dolmuş bi şekilde gülümsedi. "Çok mutlu Oldum kızım Çok! " dedi ve Bana sarıldı.
Salondan koşup Kayranın yanına Koştum ekrana Baktığımda Kayra Da kazanmıştı.
Bilgiseyar masasına Kollarını koyup yüzünü gömmüş Ağlıyodu. Ama sevinçten Bi yandanda Sevinç çığlıkları patlatıyodu.
Yüzünü Kaldırıp Ellerimin içine aldım.
"Kazandık! Kardeşim ikimizde kazandık! Engel Olamadılar!" Diyip Ona Sarıldım.
Sonra Hemen elime telefonumu aldım Heyecanlı bi şekilde abimi Aradım 2 kere çaldıktan Sonra Açtı.
"Alo Abi" abim sıkıcı bir şekilde
"Ne Var?" Dedi Noldu Buna şimdi ya? Yine sevgili meselesidir kesinlikle abimin ses tonuna Aldırmayıp Bombamı Patlattım.
"Abi Üniverseyi Kazandım! Ben kazandım! Artık üniversiteliyim!" Dedim Bağırarak. Abim Kızgın bi ses tonuyla Bana bağırdı.
"Ne Yapıyım ela?! Banane senin üniversitenden! Ne halt Yersen Ye! " diye Gürledi Ve telefonu Yüzüme Kapattı. Ben ona Ne dedimki! Bi kerede mutluluğumda yanımda Olsun! Biz bu adamla nasıl kardeşiz Anlamıyorum harbiden Ya Kaç Aydır Uğraştığım mutluluğum Olmuş Yanımda Olmuyo Öküz!
Suratımı Asıp mutluluktan havalara zıplayan Kayraya Baktım. Kayra zıplamayı bırakıp Yanıma Geldi.
Elini Dizime Koyarak " Ne oldu Sana? Bebeğim Üniversteyi Kazandık Mutlu olman Gerekir Bu suratın Hali ne Böyle?" Diyip Çenemi Eline Aldı.
"Abim" dedim Kısık Bir sesle Gözlerim dolarak "Bana Böyle Davranmasına Dayanamıyorum" dedim Yere Bakarak.
Kayrada üzülmüştü Çünkü Abimin bana nasıl Davranışlar Sergilediğini en iyi o biliyo.
Kayra Sinirlenerek "Yine Ne dedi O it!" Dedi. öfkesinden Gözleri Alev alarak.
Ağlamama devam Ederek "yine Beni itti. Banane Senin Üniversteden ne Halt yersen Ye gibi Sözler söyledi" diyip ağlamamA Devam Ettim.
Kayra daha Da sinirlenerek "Napmaya Çalışıyo bu abin olucak Şerefsiz! Başkalarına Sinirlenip Niye sana patlıyo!" Diyip Ayağa Kalktı.
Burnumu içime Çekerek "ben Onunla Mutluluğumu Paylaşmak İstemiştim Bana Bu kelimeleri söylemesi Çok acımasızca" diyip Ellerimle Göz yaşlarımı Silmeye çalıştım.
Kayra Bana Sarılıp "Kızım ağlamasana Ya Bugün en mutlu günümüz bizim Gülsene" diyip Eliyle Ağızıma Gülme şekli verdi.
Kayraya Gülüp Ayağa Kalktım. "Haklısın ya! Bugün bizi Kimse üzmicek! Alışverişe gidelimmi? Anı değerlendirmek Lazım" dedim Kayra sözümle kahkaha Atıp Konuştu.
"Çok haklısın Elom Hadi annenden İzin al" dedi Kayraya Şaşkın Şaşkın bakarak
"Peki Ya Sen? İzin almıcakmısın?" Dedim.
"Ne gerek Var Sanki beni Çok Takıyolar boşveeer" diyip güldü.
Aile Konusuna Üzülmediğini Görmek Beni mutlu ediyo aslında kendi kedine gerçekleri Tokat Gibi çarptırıyo ama Kayrada artık takmamaya çalışıyo buna Çabaladığını Görebiliyorum. Takmaması onun için daha iyi acılarını dindiriyo en azından hayatta Yanlız Kalmak En Kötü şey onun İçin Kayra Çok iyi bir Dost çok iyi bir arkadaş Çok iyi kalpli Bi insan.
