Hoofdstuk 3

108 12 4
                                    

~ 5 jaar later ~

'Waar zijn Hurley en Meta?', riep de coach.  Iedereen keek op.

'Vind u ze niet?', vroeg Candance.  Hij had zijn gebruikelijke roze-grijze koptelefoon op en tikte met zijn vinger de maat.

'Het is alsof ze van de aardbodem verdwenen zijn!'  De coach krabde op zijn achterhoofd.

'Hebt u al aan het strand gekeken?', stelde Chad voor.  De coach' gezicht klaarde op.

'Misschien dat ze daar zijn!  Chad, Mackenzie, jullie gaan even kijken!'  De twee jongens knikten en denderden over de houten overloop.

~

'Hurley-san!  Pak me als je kan!'  Meta gierde het uit op haar surfplank.  Achter haar deed een tweede surfplank een hele draai in de lucht voor hij weer te water neerstreek.  De jongen op de surfplank lachte en probeerde haar in te halen.

'Meta!  Probeer die tunnel te pakken!', riep hij haar toe.  Meta zag de golven overslagen en stuurde er met een gracieuze precisie onderdoor.  Hurley volgde haar met gemak, maar werd op het einde van zijn surfplank gestuwd.

'Alles in orde, Hurley-san?'  Meta liet zich in zijn buurt in het water vallen om te stoppen.  Hurley kwam proestend en lachend boven en klom op zijn surfplank, net als Meta.

'Je bent beter geworden in die vijf jaar.', griende hij.  Meta lachte bedankend naar hem.

'Meta!  Hurley!', hoorden de twee plots.  Ze keken op en zagen Mackenzie en Chad op het strand staan.  Ze zwaaiden met hun armen en wenkten hen.  Peddelend en balancerend zwommen de twee op hun surfplank terug.

'Wat is er, Mackenzie-san?', vroeg Meta voorzichtig.  Mackenzie keek het meisje vragend aan.  Dat vraagt ze nu elke keer op dezelfde toon als we haar uit de zee halen. dacht hij.  Hij maakte er geen opmerking over en hield zijn mond.  Hij gaf haar een aai over de bol.

'We komen jullie halen voor de training.', griende Chad.  Meta fleurde op en liep met hen mee.  Haar surfplank had ze over haar schouder gelegd en sloeg Mackenzie bijna in het gezicht.

~

Meta holde over het veld, lachend, uitgelaten.  Achter haar holden Spring en Joston, op het ritme dat Candance aangaf.

'Meta, twee maal acht beats trager!'  Onmiddellijk hield Meta twee passen in.  Spring en Joston holden haar voorbij en konden niet tijdig stoppen.  Meta draaide om Joston en liep verder naar het doel.

'Medusa Slag!'  Ze tolde de bal met een salto de lucht in en sprong die meteen achterna.  Een zeemonster rees op uit de grond en gilde luid.  Victor, een van hun twee keepers; zakte in elkaar door het schelle geluid.  Met een harde knal gooide Meta haar voet tegen de bal en vloog deze op het doel af.  Een kleine glinstering bleef achter, als regendruppels die niet wisten waar de grond was.  Meta landde lenig op de grond.

'Goaaaaaal!', schreeuwden Dora en Hector.  Meta glimlachte breed en werd door Hurley opgetild.

'Zet me neer, Hurley-san!', gierde ze.  Hurley liet haar zakken en woelde haar haar door elkaar.  Meta lachte.

Feel the SeaWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu