To Tylko Ja

Rozdział 2

Wychodzę z klasy od biologi i nie zwracam uwagi na nikogo. Patrzę na w ekran telefonu, ale nikt do mnie nie pisze, co wcale nie jest dziwne. Moim jedynym przyjacielem jest Ed, jednak obecnie jesteśmy pokłóceni . Gdy idę korytarzem słyszę nie miłe komentarze, więc uśmiecham się w duchu, że przykułam czyjąś uwagę.
- Widzisz ją? Te jej białe kudły? Kto farbuje się na biało!? - powiedziała blondynka niedaleko mnie.
- A ten kolczyk? Daj spokój, porażka.
Jak ja się ciesze że nie muszę się z nimi zadawać. Prędzej bym sobie oczy wydrapała. Nagle nastaje cisza, a zaraz potem ciche szepty.
- To oni.
Korytarzem idzie grupka chłopaków w strojach do futbolu. Przyznaje są przystojni, ale nie moja liga. Gdy tylko jestem blisko nich jeden przystaje i patrzy na mnie.
- Patrzcie jaka ślicznotka.
Odchodzę, nawet się nie zatrzymując.
- Stary, olała cię.
Nagły śmiech i już wiem, że raczej nie znajdę tu zbyt wielu przyjaciół. Szybko skręcam w pierwsze drzwi i wchodzę do środka. Okazuje się że to biblioteka.
- Witam. Ty zapewne jesteś nowa Bianka Black, tak?
- Tak, skąd pani wie?
- To proste, nigdy cie tu nie widziałam, a plotki rozchodzą się tu szybko
Teraz miałam chwilę, by się jej przyjrzeć. Niska, pulchna kobieta o blond włosach w okularach.
- Szukasz czegoś konkretnego?
Jej jest pytanie niby proste, lecz zarazem trudne.
- Hmm... Sama nie wiem.
- Rozejrzyj się.
Gdy spojrzałam na pułki z książkami zamarłam było ich niesamowicie dużo miałam ochotę podbiec i przejrzeć je wszystkie.
- Mam dla ciebie coś specjalnego.
Kobieta wyszła zza biurka, podeszła do tylnej ściany, odchyliła obraz i zza niego wyjęła... notes.
- To poradnik jak poradzić sobie w tej szkole i zostać lubianym. Jest twój.
Wzięłam książkę od kobiety i włożyłam ją do torby. Po co ona mi to dała? Nie potrzebuje sławy, to wszytko jest takie ulotne i płytkie.
Gdy wyszłam z biblioteki, poszłam na kolejną lekcje - fizykę. Nie było żadnej wolnej ławki, tylko przy chłopaku w stroju drużyny futbolowej. Niepewnie ruszyłam i siadłam koło niego, a on spojrzał na mnie i się uśmiechnął.
- Cześć jestem Zack.
- A ja Nie Zainteresowana.
Chłopak zaśmiał się i przestał na mnie patrzeć. Skupił się na nauczycielu, który właśnie wszedł.