Crowded ×jihope×

♦special♦

Park Jimin

Küçüklüğümden beri özlemi ile yanıp tutuştuğum kişiyi bulmuştum.Ya da o mu beni bulmuştu? Yoksa kader mi bizi ayrı bırakamadı? Bilmiyorum ama,onu gördüğüm için çok mutluyum.İkimizde mutluyuz ama mutsuz olan biri var.

Küçüklüğümden beri benim yanımda olan SeokJin hyung.Kaybolduğumda beni o bulmuş ve sanki kendi kardeşi gibi bana bakmıştı.Şuan Hoseok hyung'un evindeydik ve hepimizin ağzı bantlı gibiydi sanki.Odada birtek SeokJin hyung'un sinirden ayaklarını sallama sesi çıkıyordu.

"Biraz konuşalım mı?" Hoseok hyung SeokJin hyung'a seslendiğinde içimde kavga edeceklerine dair bir korku oluşmuştu.

Yazar

Hoseok,SeokJin ile konuşmak istediğini söyleyip,Jimin'den uzak bir yere götürdü.

"Ne konuşacaksın?"

"Jimin'i çok uzun süredir arıyordum ve o şuan beni unutmamış bir şekilde yanımda.Ben ona cidden çok değer veriyorum SeokJin.Ben onun doğumunda bile yanındaydım.O benim küçük kurtarıcım.Bak,ben.."

"Jimin'i seviyorsun." SeokJin aniden söylediğinde Hoseok'un gözleri büyüdü ama bozuntuya vermeden devam etti.

"Hayır.Doğduğundan beri aşığım ona ben."

"Aşıksın ama onun bu zamana kadar yanında olanda bendim.Onun büyüdüğünü görende bendim."

Onun büyüdüğünü görmek.. Bu lafa karşı Hoseok'un boğazı düğümlenmiş ve gözleri dolmuştu.

"Ben.. benim yanımda kalamaz mı?" titreyen sesiyle konuşmaya çalışırken SeokJin ona gülerek cevap verdi.

"Neden? Birdaha kaybetmen için mi? Bak bana,muhtamelen şuan içeriye girip Jimin'e sorsak benimle gelmeyi tercih eder.Ne dersin? Hadi gidelim."

Jung Hoseok

SeokJin denilen kişi beni önüne almış oturma odasına doğru itiyordu.Bunu yapmak istemiyordum.Jimin'e tercih yaptırmak istemiyordum.İçeriye geçtiğimizde Jimin ikimize meraklı gözlerle bakıyordu.

"Kiminle kalmak istiyorsun?"

"Ne?" Jimin SeokJin'in aniden sormuş olduğu soruyla afallamıştı.

"Benimle mi geleceksin,yoksa Hoseok ile burada mı kalacaksın?" Jimin'in bu soruyu beklermiş gibi bir hali vardı.Ayağa kalktı ve önümüzde durdu.

"Bu soruyu bekliyordum aslında.Hyung ben.. yıllardır bulmak isteduğim kişiyi buldum.Sana onu nasıl anlattığımı biliyorsun.Onu özlediğim için ağlarken sen gördün beni hatırlasana.Seni çok seviyorum.Belkide sen olmasan sokakta kalıcaktım kim bilir ama.. Ben Hoseok hyung ile kalmak istiyorum.Lütfen bana kızma."

Jimin bunları söylediğinde ne yapacağımı bilemedim.SeokJin anladığını belirten bir ifadeyle Jimin'e doğru yaklaşıp sıkıca sarıldı.

"Beni unutursan fena dayak yersin." ayrıldığında kapıya doğru gittik ve onu uğurladık.Jimin'e içeriye geçmesini söylediğimde SeokJin'e söylediğim tek birşey oldu.

"Teşekkür ederim."

• • • •

Yıllardır aradığım huzurum yanımda yatıyordu.SeokJin gittiğinden beri yan yana yatıyorduk.Gözlerimizi hiç birbirimizden ayırmamış,hasret kaldığımız yüzlerimizi izliyorduk.Ellerim yumuşak saçlarında dolaşıyordu.

"Seni duydum." dediğini anlamamıştım.

"SeokJin hyung ile konuşurken seni duydum.Yani beni sevdiğini.." Kanım donmuştu.Yıllardır söyleyemediğim şeyi mi öğrenmişti?

Saçlarını okşamayı bıraktım.Birşey söyleyemedim.Ne söylenirdi ki?

Ama elimi tutup beline sardı ve göğsüme sokuldu.

"Seni seviyorum."

• • • • • •

Hadi yine iyisin Hoseok len mQ