Irsi

Irsi-Bölüm 3-Kaza

Su'nun ağzından

Sabah kalkıp abimi uyandırdım o kadar mutlu ve enerjik kalktı ki benim bile enerjimi yükseltti. "Canım benim acelem var kahvaltıyı yolda yaparım hemen giyinip çıkıcam" dedi. "Tamam sen bilirsin abilerin bitanesi" deyip kendim için kahvaltı hazırlamaya gittim. Rutin olan kahvaltımı bozup birazda kolaylığa kaçarak tost yaptım. Tostum olana kadar abim çıkmıştı bile bende Asya'yı arayıp bize gelmesini söyledim. Ona da tost yapıp gelmesini bekledim.

Zil çalınca koşarak gittim. Karşımda musmutlu bir Asya vardı "Selamm" diyerek içeri girdi mutfağa giderken "ne oldu bu kadar mutlusun" dedim. "Gel anlatayım". "Hani şu yelloz Belis vardı ya sevgilisiyle ayrılmış sonra askfm den buna baya sorular sorulmuş falan anonimini kapatmış. Sonra facebook'unu falan kapatmış bildiğin herkes tarafından nefret ediliyor yani onun için bu mutluluğum" dedi. "Kız dur azıcık nefes al. Güzel habermiş yanlız bende sevmezdim o kızı" diyerek omuz silktim.

"Eline sağlık çok güzel olmuş" dedi tostundan bir ısırık daha alarak. "Neyse canım ben bunu bitireyimde kalkarım" dedi "aaa nereye gidiyorsun ya ne güzel konuşuyorduk" dedim. "Yok canım zaten kursa gidicem bak tostumda bitti ben kalkayım" diyip kalkıp beni öpüp kapıya doğru gitti. "Bekle kız bare geçireyim seni" diyerek peşinden gittim. "Hadi bays" dedi "bay" deyip kapıyı arkasından kapattım.

Telefonumun çalmasıyla her yerde telefonumu arayıp sonunda buldum abim arıyordu. Bir kadın sesi duymamla irkildim "Alo Berk bey şuan hastanemizde en son sizinle konuşmuş kardeşisiniz herhalde." Dediği an ayakta durmakta güçlük çekiyordum. "Nasıl ya ne hastanesi ne saçmalıyorsunuz şaka dimi bu ya abime birşey olamaz o benim tek dayanağım lütfen şaka diyin" diyerek kekelemeye ve ardından ağlamaya başladım "malesef abiniz bir kaza geçirdi şuan hastanemizde durumu kritik hemen gelin." "Hangi hastane" diye bağırdım. Hastanenin adını söylediği gibi telefonu kapatıp üstümü değiştirmeye başladım.

***

"Berk Aslan nerde acaba" dedim ağlamamı durdurmaya çalışarak. "Şuan ameliyatta. Hemen alt kata inip ameliyattan çıkmasını bekleyebilirsiniz." Dediğinde zorla tuttuğum göz yaşlarımı salıverdim.

Aşağı kata inip abimin ameliyattan sağ salim çıkması için dua etmeye başladım. Bir süre sonra kapının açılma sesiyle irkilip hemen oturduğum yerden kalktım. Hızlıca doktorun yanına koştum zar zor "A..abim nas...nasıl" diyiverdim. "Nasıl diyeceğimi bilemiyorum ama ne yaparsak yapalım abinizi kurtaramadık. Başınız sağ olsun." dedi.

Nasıl ya benim ailem ölmüş müydü? Benim tek dayanağım canım abim. Hayır o ölemezdi başkasıyla karıştırıyorlardı kesin. Benim abim fıstığını bu lanet dünyada tek başına bırakmazdı bırakamazdı.

O ara donup kaldım ne ağladım ne yerimden kıpırdadım. Kendime geldiğimde ağlamaya devam ettim. Doktorun peşinden gidip "abimi görücem ben bana abimi gösterin bana" dedim "Şu an morga kaldırılıyor birazdan görebilirsiniz." dedi. Doktorun sesi kulaklarımda çınlamaya devam etti morg diyordu ya gerçekten ciddiydi abim ölmüştü.

Morga götürülürken peşinden gittim daha önce hiç girmemiş olduğum morg bana hiçte yabancı gelmemeye başladı. Hemen gidip vücudu hala sıcakken abime sarıldım sadece uyuyor gibiydi. "Abi bak ağlıyorum kalk göz yaşlarımı sil sen benim hiç ağlamama izin vermezdin ama şimdi hiçbir şey yapmıyorsun abim lütfen kalk lütfen beni burada yalnız bırakma ben sensiz ne yaparım" dedim. Başımdaki hemşirenin "Artık gitmelisiniz" demesiyle omzuna koyduğum başımı kaldırdım.

Motorla geldiğim için motorla geri gitmek zorundaydım. Keşke kaza yapıp abimin yanına gidebilseydim diye düşünürken karşıma birinin çıkmasıyla ona çarpmamak için motoru sağa kırınca motordan uçtum...

Bu bölüm ZeynepSaglam10 tarafından yazılmıştır.

MULTİMEDYA==BERK