In Action (KathNiel) ON-GOING

Chapter 4

DRAKE'S POV

Amput-. Paano na gawa ni Kate 'yon?! Eh, ako nga, kaya ko lang gawin 'yon kung galit ako pero siya?

"Okay. This is the first time I talked to you, right?" Tanong niya. Tumango lang ako. "I know you're wondering how the hell did I kicked the door without so much force. Well.. It's because mamamatay tao ako."

Nagulat naman ako don. Ano daw? She glared at me. Nakaka-takot. Lumayo-layo ako ng konti sa kanya. Baka totoo nga.

Nagulat ako ng hinampas niya ako.

"Ano ka ba! Joke lang 'yon! Hahahaha!" Biglang tawa niya. Baliw rin pala si Kate. Akala ko mahiyain 'to eh.

"Takte. Tinakot mo naman ako don." Sabi ko at tumawa nanaman siya.

"Why would I kill people?! Hahahaha! I'm not a murderer."

"Alam ko. Nakaka-takot kasi yung itsura mo kanina eh."

"Hahaha! Pwede na bang pang-horror house?" Sabi niya at nilagay ang buhoy niya sa tapat ng mukha niya na parang White Lady. Hindi ko siya sinagot kaya naman binalik niya na ang buhok niya at umupo ng maayos.

"Uhm. Ahem. Siguro na-weweirdohan ka na saakin 'no? Sorry ha. Hindi naman talaga ako mahiyain eh. I just.. Ah, eh. Wala. Basta." Sabi niya.

"Hindi 'no! Ang sarap mo ngang kausapin eh. Bakit ka nga pala andon sa loob ng kwartong 'yon?" Tanong ko at inexplain niya lahat. Mula nung nag-rerelax siya at hanggang sa tinaekwando niya yung pintuan.

"Paano mo pala nagawa 'yon?" Tanong ko.

"Let's just say that I'm taking taekwando as a sport." Sabi niya.

"Talaga? Turuan mo naman ako." Tumawa ako pero nag-iba yung itsura ni Kate at parang nagulat siya. Parang may naalala siya bigla?

"A-ah. Oo nga pala. I need to go. Nice talking to you. Bye." Paalam niya at dali dali siyang umalis.

"Anong nangyare don?" Sabi ko ng mahina.

KATE'S POV

Sh-t. I just remembered. I am not supposed to talk to him or anyone in the school. I almost got carried away.

Mabuti na lang talaga na stop ko yung sarili ko. Baka may masabi pa akong iba eh. Ang daldal ko kasi. Nasabi ko pa tuloy sakanya na hindi talaga ako mahiyain. Tch.

KATE, YOU'RE SO FORGETFUL.

Mag-tatago na lang ako sakanya but I can't hide forever, right? Eh, spy naman ako eh. Kayang kaya ko 'yon!

Bahala na nga. Hindi ko na lang siya papansinin. Okay? Okay.

Nagulat ako nung umilaw yung relo ko. Tumatawag ang bruhang si Julie. Sinagot ko naman 'yon.

"Oh?"

"You need to come home. I'm gonna train you."

"Right now?"

"Yes. So that you'll be ready if something happens."

"K. I'll be there."

Pinatay ko na and clicked the button. Alam niyo naman siguro kung para saan yon diba? Kung hindi, bahala kayo.

I'm just kidding. It's for my car. Nasa harapan ko na ang sasakyan ko at sumakay na ako and started driving as fast as I can.

Hindi naman makikita ng mga pulis na mabilis yung pagpapa-takbo ko eh.