He's A Delinquent

Delinquency 4~

RECEPTION AREA

"So may I call the newlyweds in front?" Sabi ni Unnie. Yea, cause she's the emcee of this event. -_-

"Uhmm Hi everyone! May I call the other couple's here? My Wifey is very shy, hahaha. Nahihiya siya, eh magaling namang sumayaw. So can we? :)" okay, op ako. Ang daming nagsitayo. Kaming dalawa na lang ni Kuyang moodswing ang naiwan sa table namin. Si Kuya gwapo naman, niyaya nung Claire na yun! Yuck! Siya pa yung unang tumayo at nagyaya.

"We were strangers starting out of journey. Never dreaming that we have to go through. At the beginning with you."

Waaaaaa~ ganda ng song! Favorite ko! :3 nakakainggit. Tapos slow dance pa sila! Hmmp! Dapat kaming dalawa na lang ni Kuyang gwapo eh! Epal kasi yung Claire na yun eh. Hmmp, feeling close ko naman ata? Hahaha. Tapos pagkaming dalawa. Yung kamay niya nakahawak sa waist ko. Tapos yung kamay ko naman nasa bandang neck niya. Tapos tapos magkadi---

"Can we dance?" Suss! Istorbo naman! Nagda-daydream ako eh. Nightdream pala. xDHmmp. Pero sige, atleast hindi ako op. Nakss.

"Sure :)" Akalain mo yun? Niyaya akong sumayaw? Tapos siya pa yung unang nagsalita. Unbelievable @_@

"Stop smiling, your look like an idiot ." What? Anong sabi niya? Idiot? Sino? Ako?

"The heck, I'm not smiling. And probably I'm not idiot." Okay na eh. Nasa mood na ako. Tapos sisirain niya pa? =-=

"I saw you, your smiling like an idiot gorgeous lady." He's pissing me off. >•<

"Stop saying such things! Your pissing me off!" Eh? But he said gorgeous lady *o*

"But why? Young lady? :)"

"=_="

"Hahaha, ang sarap mong asarin!"

"Whatever. -_-"

"May we call the newlyweds in front?" Yehey, makakaupo na ako.  

Waaaa~~ grabe tindi pala ng pinagdaanan nila! Grabe lang kasi parang ang dami dami daming struggles na nangyare sa buhay nila. But still, sila pa rin talaga hanggang ngayon. Ang tatag.     

Tristan's POV

Tss, boring. -_- cheezy, ang arte ni Kuya Jhean. Lumingon lingon ako baka sakaling makita ko si Claire. Pero imbes na si Claire ang makita ko, si Alex. Psh, iyakin pa rin. Mga babae nga naman masyadong sensitive. May kumalabit sakin, alam ko na kung sino. Malayo pa yan, alam ko na kung kanino galing yung amoy cherry na ewan na pabango na yun.

"Hey bro? Bakit nakabusangot yang mukha mo?" Mangungulit na naman siya.

"So?" Tinabihan pa talaga niya ako.

"Tignan mo si Zhar, ang ganda niya no? Hahaha. She's like a goddess."

"What are you talking about?"

"Wala wala. ~_~ wag ka mag-alala, siya pa rin si Zhar at kahit kailan hindi siya nagbago."

“WHAT?!  A-anong di pa rin siya nagbabago?”

“Tss, alam ko. Wag kang mag-alala at di ko sasabihin, without your sibling consent. -_-“         

Minsan talaga, nakakainis si Ate eh. Madalas siyang nakakairita, pero ewan. Napatingin ako sa right side ko then nakita ko si Alec, nakatunganga. Hay, Alec, Alec, Alec. Kailan kaya? Sana sana dumating na talaga yung time na yun. 

At sana pag dumating yung time nay un. Di ka pa rin nagbabago. Ikaw pa rin si Alec, si Alec na nakilala ko. Si Alec na lagging nasa tabi ko kahit na anong mangyari. Dahil kahit kalian hindi ko inisip na mangyayari ang mga bagay na ito. Dahil kahit kalian, hindi ko hiniling ito. Dahil kahit kailan, wala akong ibang inisip kundi kung ano ang makakabuti sa kanya. Sana matapos na ito, at sana maging maayos na ang lahat.

“Mhark, sige na. Pag-usapan natin ‘to. Alam ko namang di pa tayo tapos eh. Alam ko namang gusto mo pa rin ako. At alam kong hindi iyon magbabago.” Tss, si Cklaire talaga, kahit kailan hindi na nagbabago. Nag-cling pa siya kay Mhark. -_-

“Uyy, ano ba, mag-salita ka naman oh.”  Kawawang Mhark, kinukulit na naman ni Cklaire. Tss. Hayaan ng nga lang sila.

Napatingin ako kay Alec, para siyang tanga. Pero ang ganda niya pa rin. *smiles* May dumaan na lalaking may hawak na tray na ang laman ay wines. Kumuha ako ng isa, tapos binalik ko ulit yung tingin ko kay Alec. Napailing na lang ako. Kahit kailan talaga hindi siya nagbago. Sana nga, siya pa rin kasi siya at siya pa rin.

“Bro, easy. Baka matunaw yan.” Tss, epal na asungot.

“Lumayo ka sakin.”

“Woah, takot ako, HAHAHA. Kasi naman kung makatitig ka kay Zhar. Wagas. -_-.”

“So?” Pakialamera talaga minsan si Ate eh.

“Lapitan mo na kaya. Go. Shoo. Shoo.” With hand gestures pa yan. -_-

“Geez, tumigil ka nga.”

“Oo na, aalis na po.” Baka mamaya gantihan mo pa ako, AHAHAH, Babush, bro. Goodluck.”

Buti naman umalis na. -_- Binalik ko na lang yung tingin ko kay Alec. At ngayon, may hawak siyang isang wine glass na konti pa lang naman ang naiinom niya. Pero para na siyang bangag na ewan. Ang cute cute niya talaga. *smiles*

Binantayan ko lang siya hanggang sa parang inaantok na siya. Naka-tatlo lang naman. Hahaha. Pinuntahan ko na, baka kung mapano pa eh. Patapos na rin naman itong event na ito. Dahil maya maya lang daw aalis na yung newlyweds para sa honeymoon nila.

“Alec, uy, para kang bangag. Hahaha. Cute cute mo po tuloy.” Ayos lang magkaganito sa kanya ngayon. Alam ko namang bukas wala ng matatandaan ito eh. Sa ulyanin ba naman nito. -_-

“Uyy, prhince charmeng!” O.O nagulart ako sa sinabi niya. Shit.

Hindi kaya nakakata—

*BOOGSH*

“Shit. Clumsy ka talaga. -_-” Napailing na lang ako. Tapos inakay ko na siya. Para makauwi na kami.