hmTL [5] STATUS: Single

11 1 0
                                    

JANE'S POV

errr.. paguwi ko  kinausap ako agad ni mommy..

"Anak, tigil tigilan mo na yan ah?? umayos ka na.. pinagbigyan na kita dati.. ngayon ako naman pagbigyan mo.."

naiyak ako... tungkol na naman toh sa bf ko.. i mean EX..

"wag ka naman umiyak oh??? matagal ko ng dinadasal na kung talagang hindi kayo para sa isa't isa.. hangga't maaga pa eh maghiwalay na kayo.. ayokong umiiyak ka.. lagi ka nalang pinapaiyak nyan.. anung akala mo sakin manhid?? twing umiiyak ka naiiyak din ako.. ang tagal kitang inalagan taz paiiyakin ka lang nung kung sino sino.. anak, tama na..."

lalo akong humagulgol.. huhuhu T_________T tagos na tagos sakin ;/ hindi ako makapagsalita niyakap ko na lang si mommy.

"Anak, magmove on ka na.. madami ka pang makikilalang mas higit pa sa kanya... ok? alam ko mahirap pero kayanin mo... anak, ako naman pagbigyan mo oh? magpromise ka sakin hindi ka na muna magboboyfriend.. magaral ka muna.."

siguro nga tama na.. ang tagal ko na rin naghirap.. kailangan ko ng time sa sarili ko...

"yes mom.. im sorry" :((((((((((((((((((((((((

"sige na tumigil ka na jan makita ka pa ng daddy mo.. kumaen ka na'

nakahain na yung pagkain ko.. at kumaen na ko..

1st day pa lang pero may gagawin na agad.. gagawin ko na lang yung assignment ko para malibang libang ako..

pumasok na ko ng kwarto.. puro research yung assignments.. binuksan ko yung laptop..

makapagfb muna.. makapagaantay naman yung google ee haha..

pagbukas ko.... nagpost sya T_______T haaaaay di man lang nagparamdam sakin ;/ ay oo nga pala break na kami -____-

pinalitan ko na yung relationship status ko...

Jane Vyllana Ferrer is in relationship changed to single.

oraaaayt! single na ko.. nakakalungkot man.. pero eto na talaga nakatadhana sa aking buhay pagibig...

awtss kakapost ko lang dame na likes?? omiigeeerrrddd...

bzzzzt bzzzzt ...

may nagtext sakin.. baka mga nakikibalita lang toh..

unknown number? hmmmm sino naman toh.. mabasa nga..

lhabbss.. im sorry.. lets talk??

oh i seee.. ayus toh ahh.. ayus sa timing..

kakausapin ko p b?? tingin nyo?? hmmm.... osige makikipagusap ako... tinawag p akong lhabbss tsss

bukas na.. sabay tayo pumasok.. reply ko sa kanya isang minuto pa lang nagreply na.. bilis ah??

ok see you.. :))))

haiisstt confused ako anu gagawin ko... anu kayang paguusapan namin.. for sure makikipagbalikan lang un sakin.. panu yung pangako ko kay mom?? :((((( haiisssttt...

--

nagising ako sa ring ng phone ko... err!

10 missed calls.......

what?!!! :O

anung oras na ba???

tinignan ko yung wall clock ko.. it's already 6am pa lang.. may tumatawag na agad :/

biglang nagring phone ko..

si unknown number tumatawag.. sinagot ko na. lam ko naman na kung sino..

hello.. (tagal mo naman gumising.. kanina pa ko tawag ng tawag sayo) pansin ko nga.. what's up? (sabay tayo papasok dba?? 6am na kaya kumilos ka na..)

ok.. makautos ah? inaantok pa ko ee... zzzzzzzzzz

(hey! GISIIIIING!!!) aray ko naman! wag ka nga sumigaw! (nakakatulog ka na naman kase.. kilos ka na pasok na tayo.. imissyou! see you later lhabss) ok..

then, i ended..

di ko na lam gagawin ko.. di ako nakatulog kakaisip ng gagawin ko..

oo nasaktan ako..

pero mahal ko pa rin sya...

tanga nga ako.. pero siguro it's time for my self naman..

di pa ko tapos kumilos nasa labas na agad si khael..

tulog na tulog pa si mom late na din kase yun natulog.. ok din un para di sya maabutan ni mom.. tsk.

lumabas na ko agad bahala na kung may makalimutan ako..

"let's go?" sobrang ngiti naman sya.. ang saya nya ata?

.

naglakad na kame papuntang sakayan.. maaga pa naman kaya ok lang.. saka malamig magdedecember na din kase.. kaya hindi jahe maglakad kahit maaraw..

daldal sya ng daldal ako tahimik lang.. wala yun utak ko umalis ee.. jowk.. dami dami ko kaseng inisip.. kung ano ba gagawin ko.. kung ano sasabihin ko sa kanya...

saktong may bus na nakahinto kaya sumakay na din kame.. wala pang masyadong pasahero kaya nakaupo kame.. madalas kase tayuan na ee lalo na pagrush hour..

tahimik lang kame pareho sa byahe..

nang masalita sya..

"jane.. im sorry"

malungkot ang pagkakasabi nya at nakayuko lang sya..

"ok lang. hehe.. lagi na lang natin syang pinagaawayan.. siguro hindi mo talaga sya maiwan iwa noh?? hehe"

"hindi naman sa ganon.. tropa ko pa rin naman sya.."

"pero hindi naman un ang pinagaawayan natin.. lam kong tropa mo sya pero parang wala na kayo sa lugar ;(((((" naiiyak n ko... "siguro nagsasawa ka ng lagi ako kasama mo.. madalas ka na ring di nagpapaalam kung san ka nagpupunta.. at hindi ko alam kung san kita hahanapin.. madalas patay phone mo.. mukhang ayaw mo ng istorbo.. tingin ko di pa toh panahon para sating dalawa dahil hindi ka pa sawa sa pagiging single mo talaga.. mga kinikilos mo kase parang single ka ee.."

"sorry.. :((( gusto ko lang naman magenjoy" sagot nya na tila naiiyak na rin..

"kaya yun ang ibibigay ko sayo.. magenjoy ka muna.. yung walang ako.. wala kang iniisip at wala kang nasasaktan.. tigilan na natin toh.. kung tayo talaga.. tayo talaga.. db??"

tuloy tuloy luha ko.. kahit nasa bus kame parang wala kameng nakikita sa paligid.. patuloy lang pagiyak namin parehas..

"nagkakasakitan lang tayo.. pinapalaya na kita. sana maging masaya ka n wala ako gaya ng gusto mo.. siguro di mo lang ako mapakawalan dahil sa tagal natin pero ramdam naman natin habang tumatagal lalong gumugulo at lalo lang tayo nasasaktan.. sorry pero kinausap na din ako ni mommy na ayaw na nya.. lagi nya na lang daw ako nakikitang umiiyak.. this time susundin ko si mommy.."

"sorry.. wala na ko masabi :((((( pasabi na lang kay tita im sorry. mahal na mahal kita jane. hihintayin kita. hanggang sa dumating yung panahon na tanggapin mo ko ulit.. di ako susuko jane."

pagtapos namin magusap wala ng nagsalita samin pareho na kaming umiiyak.....

it's time para sa sarili namin. we need space..

para makapagisip... makahinga... at itest kung kami talaga para sa isa't isa..

~~~~

Si Jane maga mata kakaiyak.. (see picture sa side)

Bakasyon ko na :)))) kaya lang itutuloy ko pa ba pagupdate? :((

Hello Mr. TRUE LOVE!Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon