Sabah olmak üzere,gece siyah eteklerini aceleyle toplarken bağırışma sesleri duyuyorum. Hemen yatağımdan kalkıp kapıya doğru ilerledim odadan çıkıp çıkmamak konusunda kararsız kaldıktan sonra yavaşça kapıyı açıyorum. O da ne? Annem kapının önünde durmuş ağlama çığlıklarıyla "gitme" diyor. Ama babam
-Naz!!!
-Bırakma bizi gitme"diyip yere çöküyor annem acı içinde kıvranıyor resmen babam o sırada kapıyı açıyor ve tam çıkacakken
-Bırakma bizi baba"diyorum.Babam arkasına dönüyor belki gelir de sarılır diye beklerken annemin kolunu hızlıca tutup sıkıyor ve
-kızımı bana getireceksin, duydun mu?
O an çok sevindim babam beni düşünmüştü beni istiyordu tam ona sarılmak için gidecekken
-Karyamı bana getireceksin siz naparsanız yapın,cevap versene be kadın!, o an da duruyorum babam beni değil kardeşimi istemişti benle anneme naparsanız yapın demişti o an yüreğimde sağnak yağmur başladı,yıldırımlar düştü kalbimin derinliklerine... Gökyüzü kalbime mi düşmüştü? Ben bunları düşünürken annemle babam tartışma halindeydi o an bi hışımla babamın yanına gidip
-Çabuk çık evimizden!,dedim ama içimde ki çocuk "babacım gitme" diye ağlıyordu. Babam bana bir tokat attı ve
-Sus lan,dedi. Ne! Babam bana Tokat mı atmıştı? Nasıl? Bu olanlar gerçek miydi? Yanağım sızlıyordu yanağım değilde yüreğim acıyordu be... Babamı ittirip kapıyı kapatmam bir oldu. Kardeşim olayın başından beri odasının kapısında eğilmiş bizi izliyormuş yanıma gelip kucağıma atladı
-Ağlama ablacım"diyip o küçücük elleriyle göz yaşımı sildi. Ben ağlıyormuymuşum ya yüreğimde ki depremlerin,yangınların yanında göz yaşımı bile fark edememişim. Karyaya sıkıca sarıldım. Sanki son kez sarılırmışcasına,son kez koklayıp,son kez saçlarına dokunurmuşcasına... Annemin yanına gittik. Dış kapının önüne oturumuş öylece halıya dalmıştı.
Karya annemin boynuna sarıldı
-Niye ağlıyosunuz annecim,babam nereye gitti,dedi 7 yaşında ki bir kız çocuğunun bunları sorması... Allahım aklım almıyordu daha ben tam olayları kavrayamamışken ona Nasıl açıklayacaktık? Annem cevap vermeyince bana döndü
-Abla cevap verir misin niye ağlıyor annem, o sıra da kendimi çok yalnız ve sahipsiz hissettim o gün o dakka o saniye o salise ruhum bedenimden kaçıp gitti,ve hâlâ kendimi bulamadım... O geceyi annemin ağlama çığlıklarıyla, kardeşimin sorularıyla, benim de ruhumu arayışımla son buldu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kimim Ben?
ChickLitAcıyor... Hem de çok acıyor... Kalbim yanıyor böyle sızlıyor acıyla kıvranıyorum... Çığlık atıyorum ama sesimi duyuramıyorum... Kaybetmişim kendimi, bulamıyorum... Kalmamış kimsem, tekim, yalnızım... Bırakın ailemi,arkadaşlarımı kendi ruhum bile bed...