Kimim Ben?

Söz Mü?

Karyayı babam mı götürmüştü???
Derin derin nefes alıyordum, başım dönüyordu, ayaklarım tutmuyordu. Hızlı adımlarla ilerleyip bağırıyordun "Karyaaa, Karyaaaa, ablacım nerdesinnn, Karyaaa"ama ses yoktu. Hava kararana kadar aradım ama Karya yoktu işte hiç bi yerde yoktu! Çaresizce olduğum yere çöktüm, kafamı kaldırdığımda Eymen hâlâ yanımdaydı ve o da yere çöktü omzuma elini koyarak:
-Korkma Kainat baban Karyaya asla zarar vermez.
-Ya verirse?
-Zaten en fazla yarına polisler bulur onu.
-Polisler?
-Ben haber verdim bu şekilde bulamayız.
-Sağol,dedikten sonra bi süre  karşılıklı oturduk. Hava iyice kararmıştı,Eymen bi bana bi sokak lambalarına bakarak:
-Kainat geç oldu hadi gidiyoruz.
-Sağol ama sen git ben eve dönemem.
-Eve gittiğimizi nerden çıkarttın?
-Bak hiç tatil havam falan da yok.
-Ya tatile falan da gitmiycez hadi,dedi ve elimden tutarak kaldırdı oflaya puflaya gittim. Bi arabamız olmadığı için otobüse bindik nereye gittiğimizi bilmiyodum ama çok da merak ediyodum. Şoförün "son durak!" diyişiyle uyandım. Öyle derin bi uyku da değildim gerçi uyku da bile değildim sadece gözüm kapalıydı ve düşüncelerdeydim. Kafamı kaldırdığımda başım ağrıyodu ve sinirle:
-Ya olum ne tür bi öküzsün cam da kafam ezilmiş gitmiş bi omzunu veremedin mi?
-Dana gibi uyuyosun kıbırdatmak imkansızdı,derken sahil kenarındaydık Eymen ayakkabılarını çıkararak çıplak ayaklarının kumla buluşmasına izin verdi. Ben de yüzümde bi gülümsemeyle ayakkabılarımı çıkarttım. Ayaklarım kumla birleşince yüzümde bi tebessüm oluştu, bu his çok hoşuma gitmişti yürüdükçe yürüyesim geliyodu. Kumda bi tanecik bile taş yoktu. Pamuk gibi bir kum, deniz kokusu... Bu iki birleşim harikaydı. O an da telefonum çaldı annem arıyordu hemen açtım ve:
-Anne!
-Kainat nerdesiniz?
-Anne,dedim ve ağlamaya başladım.
-Kainat,noldu?,anneme nasıl cevap veririm diye düşünürken Eymen elimden telefonu aldı.
-Naz ablacım iyi akşamlar.
-İyi akşamlar Eymencim.
-Naz abla,Kainat benim yanımda merak etmeyin ve lütfen biz aramadan aramayın tekrar iyi akşamlar,dedikten sonra hemen kapattı. Eymen'in ailesi bizim aile dostumuz olduğundan annem ve babam Eymen'e çok güvenir beni hep ona emanet ederlerdi, bundan olsa gerek annem çok soru sormamıştı ve ısrarcı davranmamıştı. Eymen kolumdan tuttuğu gibi,
-Kainat yağmur yağıcak gibi koşşşş!
-Eymen kolum morardı,acıyo bıraksana lan.
-Lan koş sen.
-Olum sen salak mısın yağmur yağcak hava mı var?
-Kainat o koca ağzını kapat ve kendini rüzgara bırak ve sakın cevap verme!
Kendimi rüzgara bıraktım. Rüzgar saçlarımı okşuyordu adeta ve bu çok hoştu. Ayaklarım kumla buluştuğu için zaten çok mutluydu. Eymen durunca fark ettim gözümü kapatmıştım fakat Eymen durunca hemen açtım. Eymen olduğu yere çökmüştü ve eliyle oturmamı gösteriyordu. Yanına oturup dalgaları seyrettim ve söze Eymen girdi:
-Şimdiii... Dalgalar seni dinlemek için burdalar onlara derdini anlat, çocukçaydı ama çok iyi fikirdi.
-Tamam,dedim ve derin bi nefes aldıktan sonra başladım.
-Babam gitti bizi terk etti. Tamam şükürler olsun evimiz var ama ya babam atarsa diye düşünmüyorum değil. Ayrıca en değerlim olan kardeşimi de almış. Ama içim rahat dalgalar. Babam defneye asla zarar vermez o emin orda çok mutlu ve önemli olan ise onun mutluluğu. Aynen ya bi dakka şuan babam istediği kişilerle ve mutlu,kardeşim de mutlu,annem de alışverişten gelmiştir e alışverişten sonra hep mutlu olur o da mutlu, peki ben? Herkes mutlu."hemen Eymen'e döndüm ve ,
-Eymen herkes mutluu.
-Peki sen?
-Ben yokum.
-Nasıl yani?
-Baksana olayları daha kendime bile açıklayamadım sadece ağladım kendime hiç bi şey anlatamıyorum sanki ruhum bedenimden ayrı gibi, sanki ruhumu kaybetmiş gibiyim.
-O Zaman bulalım.
-Nasıl bulucaz ki?"soruyu sorerken yine istemsizce yüzümde küçük bi gülümseme oluştu.
-Ben buldum bile,dedi Eymen.
-Nasıl buldun ya?
-Önce senle küçük bi anlaşma yapalım var mısın?
-Anlaşmanın içerikleri neler?
-Ağlamadan önce benden izin alıcaksın.
-Göz yaşım akmadan önce göz yaşlarıma bi dakika akmayın Eymen'e sorucam mı diyim?
-Aynen seni gidi zeki kız.
-Ya saçmalıyosun.
-Yoo.
-Bu anlaşma ne kadar sürücek?
-Ölene kadar.
-Eymen sen Cidde'n salak mısın ölene kadar ki Zaman'da her zaman ben seni Nasıl buluyum? Hem bu saçma anlaşmada amaç ne acaba?
-Kainat bak tek amacım sen ağlayacağın Zaman beni arayacağın için ben senin ne Zaman ağlayacağını bilicem yani ne Zaman üzgün oluğunu. Ayrıca ömür boyu sürücek ki her insan ömrü boyunca Zaman Zaman ağlar. Bu yüzden ömür boyu sen üzgün olunca beni arıycaksın ve ömür boyu ayrılmıycaz.
-Vay be Eymen beye bakın siz,diyince Eymen bi şişindi ego kastı falan.
-Ee var mısın?
-Varım.
-Ölümüne mi?
-Ölümüne." bu da bizim yeminimiz oldu İşte dalgalara bakarak dalmıştım ki Eymen:
-Buldun İşte kendini.
-Nasılll?
-Bak yine kaybettin.
-Lan açık konuşsana bi bok anlamadım.
-Kainat gülünce kendini buluyosun ama tek sorun uzun süre gülemiyosun aklında o kadar çok soru işareti var ki her an onlara cevap vermeye çalışıyosun e bu sırada da sadece sorulara odaklanıyorsun ve sorular içinde kayboluyosun.
-Lan nesin sen in misin cin misin? Diyince ikimizde bir kahkaha patlattık. Telefonumu elime aldım saat 11.49 du. Wtf?
-Eymennnn,otobüse yetişemedikkk.
-Saçmalama kainat son otobüs 11 de.
-Amk malı saat 11.49
-hassiktir
-Lan kaldık mı burda
-Gideriz kızım ya napıcaz burda gece
-Nasıl gidicez beyfendi?
-İşte onu bilmiyorum
-iyi bok yiyosun
-Tamam ya sakin bi şey olmaz uzanırız şuraya oh mis.
-Mis mis çok mis yengeç vardır burda.
-tamam ya araba var gideriz.
-Nerde araba?
-İlerde işte.
-Lan araba burda ne ara hem senin araban mı var la?
-Bi soru daha sorarsan gece seni denize atarım balıklar yer.
-Ya ama niye böyle yapıyosun?
-Bu bi soru muyduuu?
-Hayır.
-Tamam o zaman doğruluk cesaretlilik oynamaya var mısın?
-İki kişi Nasıl oynuycaz ki?
-Sıra sıra sorarız işte.
-Olurr,kalk bari şezlonga gel dedim ve şezlongların olduğu yere doğru ilerledim Eymen de arkamdydı,hissediyordum. Şezlonga karşılıklı oturduktan sonra Eymen:
-D mi c mi?
-Doğruluk.
-En büyük sırrın ne söyle bakalım.
-Ya sanane benim sırrımdan.
-Allahım ya hadi söyle
-Tamam ya bak şimdi bi keresinde Karyanın boğzında yüzük kalmıştı herkes bu çocuğa kim verdi bu yüzüğü falan diyodu ama kimin verdiği ortaya çıkmamıştı ama yüzüğü ben vermiştim böyle olacağını biliyodum. Bi Zaman'lar Karyayı babamdan çok kıskanırdım öldürmeye çalışırdım böyle işte.
-Senden korkmam doğal mı?
-Doğal doğal.
-İyi bari sor bakıyım.
-Doğruluk mu cesaretlilik mi?
-Cesaretlilik.
-Vayyyy Eymen bey yürek mi yediniz?
-Evet.
-Denize gir ve 10 dakika orda kal.
-Kainat kafayı mı yedin gece gece buz gibidir orası hem denizden çıkınca ıslak ıslak çok üşürüm.
-Banane hadi.
-Pislik."dedi ve yerimizden kalktık Deniz kıyısına doğru ilerledik. Deniz kıyısındaki varınca Eymen uzun uzun denize baktı dalmış olsa gerek bundan yararlanarak onu denize ittim itmemle bağırmaya başladı
-Görüceksin sennn!
-Hıhı görürüm canım.
-Süreyi başlatttt dondummmm
-Dayan
-Görcen sen görcen, 10 dakika boyunca ben kumda oturmuş Eymeni izliyodum Eymen ise kendini denize salmış sürekli "dondum" diyordu. 10 dakikanın sonu geldiğinde mutlulukla:
-Gel hadi bitti süren
-Oh be, yardım et de çıkıyım
-Ama ıslanırım
-Paçalarını sıva
-Tamam bekle,dedim çocuğu 10 dakika boyunca orda dondurdum çıkmasına elbet yardım edicektim. Paçalarımı sıvadıktan sonra yavaşça yaklaşıp elimi uzattım. Eymen de elini uzattı ve beni bi hışımla kendisine doğru çekip denize düşmemi sağladı. Suya düşdüğüm an tüylerim diken diken olmuştu çok sinirlenmiştim ama donmuştum o sinirle "Eymennnnnnn!"diye bağırdım. Eymen korkmuş olsa gerek ki hızlıca sudan çıkıp uzaklaştı. Bende arkasından koştum. Resmen kovalamaca oynuyoduk en sonunda Eymen pes etti ve olduğu yere yattı. Saçlarını tuttuğum gibi
-Oğlum sen salak mısın? Bi bayan suya itilir mi iğrenç herif!,o hala gülüyordu beni takmaması beni daha çok sinirlendirmişti onla daha fazla uğraşmamaya karar verdim ve bende yanına yattım. Kum yumuşacıktı tüm bedenimle bütünleştiği an mutlu olduğumu fark ettim. Yoksa kendimi bulmuş muydum? Eymen beni bulan,o karanlıktan çekip alan kişi miydi? Bi insan bu kadar hızlı başka bir insanın içindeki derdi bitirip onu mutlu edebilir miydi? Bu aşk mıydı? Ama olamazdı Eymen benim kardeşimdi. Anlaşılan o ki aşk meşk değilde kardeş sevgisi kurtarırmış be