Acılar beynimi istila etmeye başlamıştı. 'Eğer bir insan kendine acımaya başlamışsa bu kötüye işarettir' demişti büyükannem. Şimdi ne ondan eser kaldı, ne de küçükken ki masumluğumdan. İnsan büyüdükçe kendi pisliğini yaratıyor ya da pislik mi olacağına tamamen kendi karar veriyormuş. Telefonuma gelen mesaj ile irkilip düşünce yoğunluğundan çıktım, telefona baktım. Mesajda :
"Meydanda 12.00'de " yazıyordu.
Saçma numaralarla başımın dertte olması beni olduğum durumdan daha fazla geriyordu. Hayattan alamadığım hazı aksiyon arayarak ,bulmaya çalışıyordum yani aksiyonun içindeki hazı bulmaya çalışıyordum diyebiliriz kısaca.
-10 Yıl Önce-
"Baba o adamlar kim? Sana ne yapacaklar baba beni de al baba!"
Gözlerimdeki yaşlar bir nehir gibi akıyordu. Engel oluyorlardı , onunla ölmeme. Bir daha göremeyecektim buna rağmen kollarımdaki eller sımsıkı tutuyordu. Kafamı kaldırıp arabanın başındaki adama baktım ve gözyaşlarıma hakim olmaya çalışırken haykırdım. "OROSPU ÇOCUĞU SENİ BULACAĞIM!" Haykırarak ağladım.
-Şimdiki Zaman-
Kendimce gülüp kendime hazırladığım kahvaltıyı yemeye başladım. Komik değil miydi ? İnsanın kendi acısını hatırlayıp gülmesi. Belki de o numaradan gelen mesajı takıp ölüme kafa atmalıydım ha ? Bir anda bana gelen özgüven ile oturduğum yerden fırlayıp kapıya doğru yürüdüm. Sağ yanım bana yalvarsada artık kendimi düşünmeyi bugünlük bırakmıştım. Evden çıkıp meydana doğru yürüdüm. Ve gözümün önünde bir adam belirdi.
----------
ŞİMDİ OKUDUĞUN
-KATİL-
Fantasy"Senden nefret ediyorum." en son duyduğu silah sesiydi. - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - Kin beslediği biri yerine yaptığı küçük bir hatada masum bir insanı öldürmek.En kötüsüde masum ve saf olan bu kadını öldürd...
