Leugens

Hoofdstuk 14: Jace

Ik heb medelijden met hem. Kyle heeft niks misdaan. Doordat Noël niet goed had geluisterd naar de man bij de kanoverhuur, is er nu ruzie. Ik zucht en draai me om. Kyle slaapt naast me. Jules is gelukkig weggegaan. Ineens draait Kyle zich om. Verschrikt staar ik hem aan. Zijn ogen zijn open. 'Kun je ook niet slapen?' vraagt hij. Ik schud mijn hoofd. 'Ik herken het,' fluistert hij. 'Je ligt heel lang wakker, omdat je nog aan het nadenken bent over de dag.' Ik werp een blik op Noël. Hij ligt gelukkig lekker te slapen. Kyle volgt mijn blik. 'Die wordt echt niet wakker, hoor!' lacht hij. 'Dit is de laatste nacht,' fluistert hij vervolgens. Ik knik. 'Heb je zin in morgen?' vraagt hij. 'Ja,' fluister ik zachtjes. 'Dan kunnen we het volgende dorpje onveilig maken,' zegt Kyle grijnzend. 'Wat ben je van plan dan?' vraag ik. Hij haalt zijn schouders op. 'Je weet maar nooit wat ik van plan ben.'

Ik verplaats mijn hoofd op mijn kussen. Ik staar Kyle aan. 'Ben jij nog iets van plan?' vraagt hij. 'Hoe bedoel je?' vraag ik. Hij trekt zijn wenkbrauwen op. 'Ga je nog iets speciaals doen?' zegt hij. Ik denk even na. 'Ik denk het niet.' Vlak daarna zeg ik: 'Of misschien toch wel. Ik ben samen met jullie twee dus meestal gebeurt er wel iets bijzonders.' Ik grijns. 'Zoals met dat politiebureau,' zucht Kyle. Ik lach zacht. Dat was niet echt leuk voor Kyle, maar dat soort dingen gebeuren nou eenmaal als wij met zijn drieën zijn. 'Hé!' zegt Kyle verontwaardigd. Hij geeft me een zachte duw. 'Dat was niet grappig.' Ik grinnik. 'Eigenlijk was het best wel grappig,' geef ik eerlijk toe. Kyle zucht diep. 'Jace,' begint hij. 'Het was niet grappig!' Hij port me in mijn zij. Ik maak een spastische beweging en wil bijna een gil slaken. Gelukkig kan ik het nog net onderdrukken. Ik wil niet dat Noël wakker wordt. 'Doe even normaal!' sis ik naar Kyle. 'Ik gilde bijna.' Hij begint weer te lachen. 'Je gilde bijna als een mager speenvarken,' zegt hij lachend. 'Ik wil niet vergeleken worden met een varken,' antwoord ik en ik kijk hem quasiboos aan. Kyle glimlacht. 'Ik vergelijk je niet met een varken,' zegt hij. 'Jawel!' antwoord ik en ik maak een pruillipje.

Het blijft even stil. 'Nu liggen we alweer te kletsen in de nacht,' lacht Kyle. 'Inderdaad!' antwoord ik. Dat maakt mij niks uit. Ik vind het alleen maar gezellig. 'Ik vind het niet zo erg,' zegt hij. 'Ik ook niet,' beken ik. 'Ik heb het idee dat we elkaar nog meer leren kennen door dit,' zegt hij. 'Daar ben ik het mee eens,' antwoord ik. 'Ik denk alleen wel dat er dingen zijn die we niet van elkaar weten.' Ik slik. 'Zoals?' Kyle trekt zijn wenkbrauwen op. Ik draai me om. Kyle legt een hand op mijn schouder. 'Draai niet van me weg!' lacht hij. 'Heb jij iets te verbergen?' Ik geef geen antwoord en blijf zwijgen. 'Dat is een ja dus.'

'Wat heb je te verbergen?' zeurt Kyle. Ik draai me weer om zodat ik hem aankijk. 'Niks,' lach ik. 'Daar geloof ik dus helemaal niks van,' lacht Kyle. 'Wat heb jij te verbergen?' zeg ik snel. 'Niks,' antwoordt hij. 'Daar geloof ik dus niks van!' werp ik tegen. Kyle zucht. 'Jace!' Ik schud mijn hoofd. 'Als jij niks te verbergen hebt, heb ik ook niks te verbergen.' 'Jij bent zo eigenwijs!' zegt hij. 'Dat moet jij zo nodig zeggen!' Plotseling hoor ik Noël verplaatsen. Snel kijk ik zijn kant op. Hij lijkt nog te slapen. Ik stoot Kyle na. 'Slaapt Noël nog?' vraag ik. Hij tuurt de kant van Noël op. 'Ik denk het wel.' Hij haalt zijn schouders op. 'Als hij wel wakker zou zijn, maakt het toch niks uit.' Ik lach. 'Dat is zeker waar.'

Ik gaap. 'Heb jij nog een leuk onderwerp om over te praten?' vraag ik. Kyle denkt even na. 'Laten we over mij gaan praten!' lacht hij. Ik kuch. 'Liever niet,' antwoord ik. 'Zeker weten?' vraagt hij. Ik knik. 'Het was maar een grapje!' grijnst hij. 'Dat weet ik,' lach ik. 'Wat heb je nou te verbergen?' begint Kyle opnieuw. Ik zucht. 'Zolang jij niks te verbergen hebt, heb ik ook niks te verbergen.' Kyle zucht ook. 'Ik wil het weten.' 'Ik wil het ook weten,' antwoord ik. 'We zijn allebei iets te eigenwijs, hè?' zegt hij. Ik knik. Hij komt dichterbij. 'Eigenwijs zijn is niet erg,' zegt hij en hij glimlacht. Ik glimlach terug. Hij raakt met zijn hand de zijkant van mijn hoofd aan. 'Wat doe je?' stotter ik. 'Ik hou van eigenwijs,' fluistert Kyle. Mijn adem stokt in mijn keel. Hij buigt zich naar me toe en kust me op mijn lippen. Even weet ik niet wat ik moet doen. Ik heb nog nooit eerder gekust. Maar algauw gaat alles vanzelf. Hij trekt me dichter tegen zich aan. Ik plaats één hand in zijn nek en één hand in zijn haar. Na een tijdje doet Kyle zijn hoofd naar achteren en kijkt me aan. 'Ik hou van eigenwijs,' zegt hij nogmaals. 'En ik hou van jou,' fluister ik zachtjes en ik druk een kus op zijn voorhoofd. 'Ik ook van jou,' fluistert Kyle nog zachter dan ik. Ik voel me gelukkiger dan ik me ooit heb gevoeld.

~~~~~

Kace is real. Willen jullie trouwens even checken of jullie wel alle hoofdstukken hebben gelezen? De reads verschillen namelijk best wel. Het lijkt wel alsof sommige mensen hele hoofdstukken niet hebben gelezen. xD