VR-1.Bölüm

100 22 33
                                    

Arkadaşlar merhaba
Umarım beğenirsiniz okuyanlar oy verirse Yeni bölüm en kısa zamanda gelir iyi okumalar 💟

Kendimi iyi hissetmediğimde hep bu ırmağın tepesine çıkar ordan bir kayalıkların üstüne oturup akşam ezanı okunana kadar ırmağın sesini dinleyiverip, suyun berraklığında kendimi izler, yeşillikleri koklar dururdum.

Bugün de o günlerden biri olmuştu.Bubamla yine kavga etmiştim.Ben ne dersem onun için hiçbir değeri yoktu illa verecekti beni o borçlu olduğu muhtarın oğluna.

Muhtar son iki göndür bizim eve sık gelip gitmeğe başladıydı. Adını, hakkında çıkan dedikodulardan bildiğim, yüzünü ise bu sabah gördüğüm Muhtarın şımarık oğlu Kahraman da bubamın koltuğunun karşısında oturuyodu. Mutfağın tül perdesinden onları izlerken anam koluma çimtik atıvedi.

-Abooww ana napıyon ya!

Cezveyi çekmeceden çıkardı sapını elime tutuşturuvedi.

- Kayfeyi bene mi yaptırcen kız! Yap da görsünler Hatçenin kızının maharifetini.

Şaşırıvedim bi anda Kayfe didi de mi? Yoğsa evercekler mi beni! Anam salona giderken içerdekiler duyuvermesin deyi sessizce seslendim.

-Kayfe mi? Anaa! Ana baksene bii...

Ağladım ağlayacam yetti gayrı iki aydır bu muhabetinen uğraştırıverdiler beni.
Ben evlenince netcem bebe mi bakcem onun altını mı bağlayıvecem! Hem ben evde zeytin keserken, tarlada vişne toplarken Kahraman gezsin şeherde okusun yazsın çizsin şeher kızlarıyla. Şimdi de buldu akça pakça temiz kızı kaçırır mı!

Bunları söylenirken arkamdan biri geldiğini hissettim dönüvediydim Kahraman!, yana attığı sarı saçlarının arasından bana bakıp gülümsüyodu.
Hiç oralı olmadan önüme döndüm ocağın altını kapatıp kayfeleri fincanlara kattım.
Ocağın yanına kadar geldi. Kolunun birini tezgaha dayayarak bana baktı.

-Söylediklerini duydum benimle evlenmek istemiyorsun belli ama benim de hayalimdeki kadın sen değilsin bunu bil canım.

-Çekiliversene şurdan!
-N'oldu dövecek misin ay çok korktum hahaha
-Len Çekiliver bak şimdi tokatı atıvercem yüzüne.

Kahraman çekilince tezgahın altından tepsiyi aldım, fincanları tepsiye koyarken tek bildiğim öküz, davar küfürlerini içimden ona saydırıvedim. Sanki ben hep seni bekledim öküzoğlu öküz şeherli.Bide canım deyiverdi canın çıksın körolası.

Ona bakarak söylemişim farketmeden bana baktı.

-Neyse bak sinirlenme canım, babanın borcu sizin evi ve tarlayı satsanız kapanmaz bu yüzden seni alırsam topraklar paylaşılırmış hem ben İstanbul'a gideceğim master yapmam lazım.Evli olsakta sorun olmaz benim için sende rahatına bakarsın sonuçta muhtarın kızı olacaksın.

O konuştukça sinir tepeme tepeme çıktı o konuştukça ağzını kırmamak için kendimi zor tutuvedim ama yetti gayrı buraya kadar.

-Len bene bak benee! Beni tavuk mu sandın alıveriyon beni hemen hee!

Kahraman umursamıyo gibi yüzüme bakıverme başladı son sabrımı da işte o an harcadım getti. Elimdeki tepsiyi kaldırdım tam kafasına geçirecedim emme karşıdan bubam gördü.

-Ahuzar! Ne ediyon sen ne ediyon didim geçin içeri hele geç !!!

Elimdeki tepsiyi alıp parmağıyla salonu gösterdi. Boynum aşağı indi Kahramanda arkamdan geliyodu. Tüm görücüle bize baktı rezil oldum herkeslen önünde ülen Kahraman bubam bi gitsin seni sapanla kovalicem gör bak. Salon çok sessizdi. Bubamı iki ayağım titreye titreye bekledim emme çok korktum bitsin artık netcem ben ya netcem allam.

Bubam salona girdi koltuğa oturdu konuşma başladı.

-Sen oğlum (Kahraman), Bu kıza eyi bakcen!

Kahramanın bubası Kemal amca, pekiştirerek ekledi.

-Eyi bakcen tabi.

Bubam, - İstanbul'a gitcekmişin kızımı burlara bırakamazsın öyle artiz artiz konuşmaycan.

Kahramanın bubası gine ekledi.

-Nereye bırakcen len artiz onu da götür.

Bubam, - Son olarak da imam arkadaşımı arayıvedim yarım saate geliyo hiç gerek yok öyle düğüne zurnaya davula.

Kemal amce, - Gerek yok gelsin tabi.

Eğik boynumu kaldırdım kendimi odaya attım.

Bubam odama vurup durduysa da hüngür hüngür ağladım açmadım kapıyı. Yetti ya!!
Beni o kendini beğenmişe veri vedi bubam beni sattı yaa!!!

Saat sabah dörttü tavuklara yem verip ırmağa indim.
Şişmiş gözlerimle kızarmış yanaklarımla ırmakta kendime bakıvedim.
Yeter Ahuzar bi şeyle düşün gari Kahramanın dediği olabilirdi emme İstanbul'a gönderiyola bide beni.Gitmem ne gitcem be! kuzulamı tavuklamı nere bırakıp giderim.Benden başka insan gibi bakcek yok onla...

BOL YORUM yapın arkadaşlar ne kötü ne güzel yazın... 👍😙

OY SINIRI: 500
Desteğiniz ilham veriyor anca fırsatım olur :) 💕💟💮💟💕

Vişne ReçeliHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin