The Fighter Wife [Completed]

Fight: 4

*

R A I N

After what happened to us last 2 Days, Kinausap ko na si Seven para sa Donor nya. Actually the doctor of the hopital that I visited last two days ago, Call me. At sinabi nyang pwede na nyang i-schedule ang araw nang pagpapaopera ni Seven.

"Seven, Bukas na yung Operation mo. You should be ready." sabi ko habang inaayos ko yung mga gamit na dadalin namin sa ospital.

"Im feeling nervous" sabi nya.

"Nervous? How come!" sabi ko dahil hindi namn sya laging kinakabahan eh. Malakas ang loob nya kaya nakakapagtaka ang sinabi nya.

"What?" medyo gulat na sabi nya. Kaya naman napaharap ako sakaniya na medyo nagising sa sinabi ko.

"I mean it was normal. Syempre ooperahan ka kaya okay ang na makaramdam ka nang Kaba" sabi ko. I chuckled to ease the tention.

"This is the first time that i will undergo to this kind of operation. Im scared dahil baka hindi maging successful." sabi nya. Natutuwa ako dahil nagkukwento sya saakin nang nararamdaman nya but still, hindi tungkol saaming dalawa.

"Dont be afraid. Nandito naman ako para sayo eh" sabi ko pero binulong ko lang sa sarili ko yung huli kong sinabi. Hinawakan ko pa ang balikat niya para maramdaman niyang hindi ko siya iiwanan.

"What?" tanong nya.

"Huh? A-Ano sabi ko kasi magpahinga ka na kasi kailangan mong magpahinga para hindi ka ma-stress bukas. OO yun nga ung sinabi ko." Pagpapalusot ko Nakalusot ako dun ah! Para akong nakakita ng ngiti sa labi niya at ganon nalamang ang paghumetro ng puso ko kaya naman napangiti din ako.

"Okay." Sabi niya at inayos ko na yung higaan nya at bumaba na ako.

Hay, Sana maging simula ang operasyon na yon ng magandang pagsasama namin. Gusto kong bumalik ang dati. Gusto ko nang makita ang minahal kong Seven. Napupuno na nang Pag-asa ang puso ko na kapag naging sucessful lahat ng ito, Relasyon naman namin ang aayusin namin.

Pagkababa ko ay napasilip ako sa screen ng pinto sa may sala

May nakita akong kotseng kulay Yellow sa labas. Nagtaka ako dahil wala namang kotseng Yellow dito sa subdivision namin.

"Manang, kanino po yung Kotse na yun?" sabi ko.

"Naku hija! Kanina pa nga iyang kotse na yan dyan eh! Hindi naman sa kapitbahay natin iyan dahil nasa Batangas yung nakatira sa tapat nang bahay natin." sabi ni Manang. Nakaramdam ako nang Kaba sa sinabi ni Manang kaya napasilip nalang ulit ako sa pinto na yon.

"Sige po." sabi ko. Parang pamilyar saakin ang sasakyang iyon. I cant remember kung saan ko nakita yun. Maybe it was just my imagination.

At kung sakaling maalala ko man kung sino ang may ari ng kotse na iyon ay malamang wala na yan rito. Kaya umakyat na muli ako sa kwarto.

KINABUKASAN

I am driving way to Reyes Hospital. This hospital is very popular here in Manila because of their services, Doctors, and alternatve medicines. Marami silang napapagaling dito.

"Ahm Sabi ko sa Nurse nila na yung pinakamagaling na doctor ang ibigay nila sayo. So dont worry." sabi ko. Tinry kong sirain ang yelo sa pagitan namin para hindi maging awkward.

"Okay" Tangi niyang sagot. I just sighed.

Kinakabahan siguro siya kaya hindi niya magawang makasagot ng mahaba. Bakas naman kasi sa itsura niya ang kaba. Kaya naman naiintindihan ko siya.

Binalot nang katahimikan ang buong Kotse kaya tumahimik nalang ako dahil lagi namang Cold sumagot si Seven saakin.

"We're Here." sabi ko atsaka humanap ng parking para makapagpark at nang makapagpark na ay pumasok na rin kami sa loob.